07.30
08.00
09.00
09.30
06.30
Horsman regelt toch nog een helm en
duikt onder het lint door. Op naar de
bouwkeet naast het brouwhuis.
Binnen hangt een niet te harden transpiratielucht. "Nou, de
mannen werken stevig door", merkt de projectleider droogjes
op. Geen reactie. We voelen ons overbodig. Wegwezen.
De eerste maischketel hangt al in de
lucht te blikkeren in een bleek zonnetje.
Wat een geluk met het weer. Gisteren
waaide en hoosde het nog, toen de schipper de Wendy-Dua met
miljoenen euro's aan Ziemann-ketels uit Duitsland wilde vast
maken aan de kade. Wilde vastmaken, want er lag nog een
moutschip te lossen. De productie gaat natuurlijk wel door.
Dat snapte Verboom wel. Maar door het brede moutschip kon
de Wendy-Dua niet keren op de Dieze en dus knoopte Verboom
meteen langszij vast bij zijn collega-schipper. Pas vanochtend
had hij de ruimte om te draaien. Ook Verboom had geluk met de
weergoden. De vissen in de Mainz lagen zowat in de modder te
spartelen maar door wat regen kreeg hij net op tijd dertig
centimeter water onder de schroef. "Ach, ik vervoer wel meer
ketels voor brouwerijen omdat mijn schip de ideale maten heeft
voor dit soort transporten. Niet te diep, niet te breed en toch
ook niet te klein."
De rest van het projectteam -
Bram Kievit, Charles van der Splinter en
Hans de Werdt - zit even aan de koffie in
gebouw 30, kamer 23.17. Ook zij staan net als Horsman met
twee benen in twee verschillende tijden. Ze buigen zich over de
indrukwekkende werktekeningen van de nieuwe brouwstraat-in-
wording, maar beginnen al snel over de vraag wat er met de
koperen ketels in de kathedraal moet gebeuren. Het naderende
gemis begint bij meer mensen te snijden. Horsman zucht een
beetje. "Ja, er zijn zo veel ideeën. Ze gaan misschien naar
Amerika. Niemand weet wat er zal gebeuren. Het besluit is
zeker nog niet genomen."
De operatie van vandaag is nauwelijks
een gespreksonderwerp, terwijl maisch
ketel nummer twee om de hoek bungelt.
Horsman blijft zelfverzekerd zitten. "Als we ons nu nog druk
moeten maken, hebben we iets niet goed gedaan." De andere
mannen knikken instemmend. Het projectteam concentreert
Heineken
Nederlands Beheer
De Duitsers zijn merkbaar aanwezig.
Een voorman van Ziemann schreeuwt
in het aardedonker zijn commando's
naar schipper John Verboom van de Wendy-Dua. Hij moet zijn
schuit op de Dieze precies goed leggen, zodat de kraan de
ketels in het laadruim kan oppikken. Vandaag heeft Heineken
niets in te brengen. Dit is een klus van Ziemann, de Nederlandse
aannemers en de kraanmachinisten. Een rood lint maakt
iedereen duidelijk dat Brouwhuis 4 verboden is voor
onbevoegden. Het projectteam wil nog gaan kijken hoe het
gaat, maar de opzichter van de kraanploeg stuurt de mannen
weg. "Sorry hoor, er lopen nu zoveel mensen rond dat ik geen
overzicht meer heb", zegt hij verontschuldigend.
