Café De Tempelier Molenstraat 95, Nijmegen Heineken Nederlands Beheer Terwijl een gure herfstwind forse regendruppels tegen de glas- in-loodramen jaagt, klinkt binnen in café De Tempelier een zacht geroezemoes. Het is er knus, gezellig. Het ritmische 'Polk Salad Annie' van Tony Joe White begeleidt de ontspannen conversaties. De muziek vult het monumentale pand dat een lange geschiedenis kent. Volgens een Extract uit het Gemeentelijk Register der Besluiten werd hier al in 1881 sterke drank verkocht. Aan de bar bestelt een jongeman van tegen de dertig een biertje. Door enkel zijn vinger op te steken, verschijnt het gewenste gerstevocht voor zijn neus. Kennelijk komt hij hier vaker. Het publiek in De Tempelier bestaat zo te zien uit al wat oudere studenten en mensen die enigszins cultureel zijn onderlegd. Het bewijs daarvan vormt het prikbord, dat is behangen met flyers en posters over uiteenlopende culturele evenementen in de regio. Ook de uitgebreide leestafel met Tekst Menno Middelkoop verschillende kranten en tijdschriften verraadt de aanwezigheid van een belezen publiek. Een man en een vrouw van ergens in de veertig buigen zich over het leerzame leesvoer. 'Polk Salad Annie, 'Gaters got your granny...' zingt de stem intussen op de radio, terwijl een wat oudere dame rustig van haar middagthee geniet. Het is aan haar te zien dat ze hier vaker komt en zich op haar gemak voelt. Haar vingers trommelen mee op de maat van de bedeesde versie van het nummer. Ze spreekt een van de andere bezoekers aan alsof het haar eigen zus is. "Vanmorgen nog een beetje droog kunnen winkelen, meid?", vraagt ze. Intussen bestelt de jongeman aan de bar zijn volgende biertje. Zijn blik dwaalt even naar buiten. Het regengordijn is nog niet verdwenen. Hij zucht. De enige 'neerslag' die de bezoekers van De Tempelier waarderen, is het vocht dat uit de tapkraan vloeit.

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 2002 | | pagina 18