Heineken- bokken houden van muziek Jan Knuiman (66) is al bijna 25 jaar als bokbegeleider verbonden aan de Heineken Fanfare. Hij traint zijn bokken net zo intensief als de politie haar paarden. Het kost een jaar van veel zorg en aandacht voordat een bok mee kan als zeer opvallende mascotte van ons muziekcorps. Jan woont aan de Dr. H.P. Hei- nekenstraat in Engelen, een plaatsje onder de rook van Den Bosch. Aan die straat bouwde Heineken eind jaren vijftig, be gin jaren zestig, huizen voor personeelsleden van de toen net geopende Bossche brouwe rij. Achter zijn huis (nu zijn ei gendom) houdt hij twee bokken in een stal. Jan Knuiman: "Ik heb net een paar weken temg een nieuw bokje gekocht. Hij is nog erg schuw. Het duurt een half jaar voordat een bok hele maal aan je gewend is. Pas daar na kun je beginnen met loop training. Ik laat hem wennen aan verkeerslawaai. En aan honden op straat. Bokken heb ben het namelijk niet zo begre pen op honden. Ik blijf ook na Wennen "Wanneer een bok gewend is de straat op te gaan, neem ik hem op een zaterdagmiddag mee naar de repetitie van de Heine ken Fanfare. Ik loop dan met hem voorop over het Heineken- terrein in Den Bosch, terwijl de fanfare achter ons loopt te spe len. We hebben dan veel be kijks van collega's. Vooral als hij begint te springen, dat zien ze het liefst. Na drie tot vier re petities is hij aan de muziek ge wend. Dan is hij klaar voor zijn eerste optreden", aldus Jan Knuiman. Wanneer mogelijk neemt hij twee bokken mee naar een eve nement. Als er veel moet wor den gelopen kan hij halverwege wisselen. Op dit moment kan dat niet, omdat Jan maar één volwassen bok heeft. Deze heet overigens Leo. Hij is vernoemd naar de heer Van Munching, de importeur van Heineken bier in de Verenigde Staten. Bokbier Dat de Heineken Fanfare een bok als mascotte heeft, heeft al les te maken met het brouwen van bokbier. Er hoefde niet lang te worden nagedacht. Sinds de oprichting van de fanfare in 1959 voert een bok de muzi kanten aan tijdens buitenoptre dens. "Bij de eerste optredens springen ze meestal een paar keer. Maar daar blijft het bij. Ik heb een band opgebouwd met zo'n dier en kan hem dus mak kelijk corrigeren. Hij moet je kennen, anders loopt hij niet. Het vergt veel van mijn tijd en moeite. Maar als je me vraagt of ik liever een hond heb of een bok, dan zeg ik een bok. Juist omdat het veel moeite kost om hem iets te leren. Dat geeft me Tabak pruimen Jan rookt shag en af en toe geeft hij zijn bokken daar een beetje van. Ze vinden de bittere smaak lekker. "De anderen we ten dat bokken graag tabak pruimen. Daarom houd ik tij dens repetities en optredens in de gaten dat ze niet teveel krij gen. Want dat is ongezond", vertelt hij. Op de vraag of bok ken naast tabak ook van mu ziek houden antwoordt hij: "Ik denk het wel. Ze zijn altijd heel rustig als ze met de fanfare op pad zijn. Ja, ik denk dat ze graag muziek horen. Vooral die van onze drumband," zegt hij met een knipoog naar de bij het in terview aanwezige secretaris Jo van Berkom, "want die gaat het meest op pad." Jan gaat op den duur stoppen met dit werk: "Ilc doe het nog vier jaar. Dan ben ik 70 en is het mooi geweest. Mijn zoon Gerard zal het van me overne men. Ik ben hem er al een beet je op aan het voorbereiden", besluit Jan Knuiman. de training alert als er honden in de buurt zijn. Als ze te dicht bij komen, duw ik ze van me af." voldoening", aldus de bokbege leider. Het eerste dat Jan 's morgens doet is de beesten eten geven. Naast het voeren kost het schoonhouden van de stal (ge bouwd door toedoen van de vroegere bedrijfsleider van H'Bosch, Scheltema) veel tijd. De mest wordt met een aan hanger afgevoerd naar de volles- tuintjes van de twee verzorgers van de Heineken Fanfare, Bèrt van den Bogaert en Jan van Rijn. "Verder moet ik eens in de maand de overtollige eelt van de hoeven afsnijden. Als ik dat niet doe, kan de bok op een ge geven moment niet meer lo pen. En 's zomers ben ik met ba byshampoo in de weer. Dan doe ik mijn bokken in bad. Het is goed voor de huid en ze ruiken prettiger. Ik gebruik babysham poo omdat die niet prikt in de ogen."

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1992 | | pagina 28