'Dat temperamentvolle spij
YVONNE EDELMAN DANST OP Z'N SPAANS
Twee jaar geleden schitterde ze in de Sterrenshow van
Willem Ruis, waar ze haar liefste wens in vervulling zag
gaan: het dansen van een Spaanse Flamengo. Sinds die tijd
volgt ze lessen bij dansschool Basilio Danzas de Espana in
Utrecht. Yvonne Edelman, secretaresse E.F.I. bij Vrumo-
na, is dan ook helemaal weg van de Spaanse dans. Geen ge
makkelijke liefhebberij, want: "het vereist een hele goede
conditie en erg veel soepelheid".
De dansgroep van Yvonne, die zelf op de achterste rij, derde van links staat
Dansen zit Yvonne in het bloed. Als
vijfjarige had ze al haar eerste les in
klassiek ballet. Ze hield het tot haar
22ste vol. "Ik ben ermee gestopt toen ik
trouwde. Maar twaalf jaar later ging ik
opnieuw de dansvloer op. Dit keer voor
jazzballet." En sinds de Sterrenshow
houdt ze zich alleen nog bezig met
Spaanse dansen.
Yvonne: "Dat was een hele grote wens
van mij. De hele cultuur, achtergrond en
het zuidelijk temperament van de
Spaanse dans heeft mij altijd ontzettend
aangesproken. Dat heb ik ook niet van
een vreemde. Mijn moeder was Fran
chise en ergens ver weg in haar familie zit
nog Spaans bloed."
Voetenwerk
Yvonne zette haar wens op papier en
stuurde dit naar Willem Ruis. Ze werd,
samen met 25 anderen, gekozen uit ruim
vijfduizend inzenders en mocht aan de
show meedoen. Als spelpartner nam ze
haar oudste zoon mee. kort daarop be-
gön het oefenen. "Ik ben drie maanden
voor de opname op les gegaan om niet
helemaal voor schut te staan. Daarnaast
heb ik nog eens drie dagen intensief
geoefend met de dansgroep. Een Fla
mengo dansen is ook niet een van de ge
makkelijkste dingen. Eigenlijk kunnen
alleen zigeuners de Flamengo 'Puro'
dansen. Vooral de ingewikkelde 'Zapa-
teado' (voetgetrappel), is een echte
Spaanse zigeuner-Flamengo. Als ik een
zigeuner die zie dansen, krijg ik het er
koud van. Die mensen krijgen het ook
met de paplepel ingegoten. Wij kunnen
het voetenwerk wel aanleren, maar het
blijft een techniek. Het komt niet van
binnenuit. Het voetenwerk is ook heel
belangrijk in Spaanse dansen. Daarmee
wordt het ritme aangegeven, de muziek
gemaakt. Vandaar dat veel van die dan
sen zonder begeleiding worden uitge
voerd. En als er wel muziek bij is, passen
de muzikanten zich bij het ritme van de
dansers aan."
Daarnaast wordt ook met castagnetten
muziek gemaakt. Een techniek, die
Yvonne op de dansschool leert. De
Spaanse danseres draagt in iedere hand
een castagnette. Tussen die twee zit een
klankverschil. De linker heeft een don-
In de Sterrenshow danste Yvonne met een Flamev g
ker geluid en de rechter een licht geluid.
Het verschil tussen links en rechts wordt
aangeduid met een gleufje in de rechter
castagnette. Hierdoor zijn ze ook in het
donker van elkaar te onderscheiden.
"Mensen zeggen ook vaak: wat kijken
die Spaanse dansers chagrijnig. Maar dat
komt door de inspanning die het dansen
vergt. Het is gewoon heerlijk om te
doen. Het is een 'ontspannende inspan
ning'. Je spant je zó ontzettend tijdens
Drijfnat
"Spaanse dansen zijn echt niet eenvou
dig", vertelt Yvonne. "Sommige vakan
tiegangers die in Spanje een eenvoudige 1
dans hebben aangeleerd, menen dat ze v
allemaal zo gemakkelijk zijn. Maar de
echte Spaanse dansen zijn vol tempera-
ment. Je wordt er ook drijfnat van. Na
elke repetitie op de dansschool in
Utrecht ben ik twee kilo kwijt, zo inten
sief ben ik bezig geweestTrouwens mij n
dansleraar zegt ook altijd: 'als je niet ge
noeg zweet, doe je niet genoeg je best'.
Wie les wil nemen doet er dan ook goed
aan eerst eens wat aan zijn conditie te
doen. Ook ik doe nog elke dag grondoe-
feningen om mijn spieren te oefenen.
Voor een goed gebruik van de castagnet
ten moet je bijvoorbeeld soepel in je pol
sen zijn. Niettemin voelen je armen
soms als boomtakken aan als je ze tij
dens de lessen en optredens een tijdje
omhoog hebt gehouden.
Bovendien sta je tijdens het dansen al
tijd iets met je knieën gebogen. Een
pijnlijk iets, als je dat totaal niet gewend
bent", waarschuwt Yvonne.
20
