Kip naar Zoetermeer voltooid "Snel contacten" m voor zoveel mogelijk erbij betrokken medewerkers een bevredigende oplos sing te zoeken. Door een goede samen werking zijn we daarin geslaagd en vooral door het werk van de heren Boo- nen en Van Bergen kunnen wij tevreden zijn over de afloop." De cijfers De keuze waarvoor de Friezen stonden, was voor de meesten geen gemakkelij ke. Voor een groot aantal bestond over het niet willen verlaten van de geboorte grond geen twijfel. Zij zochten in de re gio naar een herplaatsing bij Heineken of naar een nieuwe werkgever. De Con cerndrankenhandel in Grouw bood plaats aan zes Bokma-medewerkers en twaalf anderen konden bij een nieuwe baas buiten Heineken aan de slag. Voor één medewerker was de sluiting aanlei ding om een lang gekoesterd plan in da den om te zetten. Hij startte zijn eigen glazenwassersbedrijf. De komst van de nieuwe produktielijnen in Zoetermeer leverde tien extra ar- daar echter op dat moment weinig voor, waarop Johan ging solliciteren in de regio. Na een eerste afwijzing bij de drankenhandel in Grouw, be gon de Fries voor een proefperiode als heftruckchauffeur bij een indus trie in verpakkingsmaterialen. Na een maand besloot hij naar iets an ders uit te kijken. "Het was finan cieel een grote stap terug en dat kwam met een gezin met drie kinde ren hard aan. Ik moest na de proef binnen drie maanden beslissen om van de ROWOR-regeling gebruik te kunnen maken. Toen er eenmaal meer naar Zoetermeer gingen heb ben wij besloten de gok te wagen." Van Asperen woont nu met vrouw en drie kinderen in Zoetermeer. "Wij hebben hier door de samenwer king tussen GWN en de gemeente snel een nieuw huis gevonden. En het is een gezellige buurt waar ieder een nieuw is en elkaar dus veel op zoekt." Ook binnen de GWN-muren in Zoetermeer voelde hij zich snel thuis. "In Leeuwarden was het een kleinere club waar echt iedereen el kaar kendeHier is het nog meer een produktiebedrijf met meer machines en dat is voor een bedieningsvakman natuurlijk leuk." Behoefte om terug te gaan heeft Johan van Asperen niet. "Binnenkort ga ik voor het eerst sinds december vorig jaar weer eens naar het 'hoge Noorden'. Het is zowel mijn vrouw als mij hier honderd procent meegevallen en we missen Friesland niet echt." beidsplaatsen op. Vijf Friese gezinnen hebben uiteindelijk de stap naar Zoeter meer gemaakt. Ook anderen vonden een nieuwe baan binnen Heineken. Twee medewerkers weken uit naar de brouwerij in Den Bosch en een derde verhuisde naar het Regionaal Service Centrum in Apeldoorn. Eén medewer ker werd in de Heineken Invaliditeits Regeling (HIR) opgenomen. Voor de laatste acht medewerkers is helaas geen passend ander werk gevonden. Zij zijn onder de condities van de ROWOR-re geling afgevloeid. Stap voor stap De verschillende produktielijnen en pro- dukten zijn in de laatste anderhalf jaar stap voor stap overgebracht van Leeu warden naar Zoetermeer. In het voor jaar van 1987 is begonnen de hele advo caatbereiding over te brengen. Vervol gens zijn er onderdelen van lijn 1 uit Leeuwarden toegevoegd aan de be staande produktielijnen in Zoetermeer. Hierdoor werd het mogelijk om de liter fles Oude Bokma en de daarvan afwij kende inhoudsmaten te gaan maken. Als laatste werden in januari 1988 de likeur- lijnen en de zogenaamde miniaturenlijn, voor de flesjes die bijvoorbeeld in het vliegtuig te krijgen zijn, naar Zoeter meer gehaald. De vul- en verpakkingslij- nen in Zoetermeer doen nu denken aan een groot station met een hoofd-spoor- baan met wissels en rangeerterreinen. Door gebruik te maken van lijnen die pa rallel lopen aan de hoofd-ader kan snel van produkt en verpakking worden ge wisseld, waardoor de lijnen veel efficiën ter gebruikt kunnen worden. Een verhaal apart is dat van Sicco Hempenius. Dertien jaar lang heeft hij met heel veel plezier in Leeuwar den gewerkt. De eerste tien jaar werkte hij in de produktie, de laatste drie jaar beheerde hij 's morgens de kantine en in de middaguren assis teerde hij op het laboratorium. Na het bericht over de sluiting begon hij direct met solliciteren. "Door ge woon bij verschillende bedrijven binnen te lopen en te gaan vragen", vertelt hij. Het eigen initiatief mocht echter niet baten. Zelfs de zestig sol licitatiebrieven die hij in de zes maanden erna verstuurde, leverden niets op. "Ik werd vaak te oud gevon den of had de gevraagde diploma's niet." Met zijn vrouw heeft hij daarna be sloten naar Zoetermeer te verhui zen. "En daar hebben we nog geen spijt van gehad. In de nieuwbouw wijk waar we wonen is het makkelijk om contacten te leggen. De mensen zoeken elkaar vanzelf op en via de kinderen leer je ook snel anderen kennen." De nieuwe start bij de GWN is volgens Sicco goed verlo pen. Hij had gehoopt op werk in de kantine, daar was echter geen plaats en daarom vervult hij weer zijn oude functie van bedieningsvakman. De Fries was overigens snel bij de Zoe- termeerse GWN-gemeenschap be kend. Hij werkte er slechts één dag en diende direct al acht ideeën in voor de ideeënbus. "In Leeuwarden was dat ook een soort hobby van me en hier lagen ze voor het oprapen. Je moet er natuurlijk wel oog voor heb ben." Hij mist de Friese tradities wel. "Ik heb twintig jaar lang gekaatst en veel prijzen gewonnen. Hier is geen kaatsvereniging in de buurt en er zijn te weinig mensen die de sport ken nen en er enthousiast overzijn. Maar ik ben weer begonnen met de trai ning voor de Elfstedentocht op de fiets. Ik ga'm nu voor de achtste keer rijden", zegt hij met enige trots. 11

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1988 | | pagina 11