"Wijndrinken in Nederland moet iets alledaags worden"
J. Zellenrath nam afscheid van Reuchlin:
Jan Zellenrath was 16 jaar oud, toen hem met het oog op z'n verdere toekomst werd
geadviseerd in het onderwijs te gaan. Het werd een geheel andere carrière, in de
commerciële sfeer. Dertig jaar heeft hij de belangen gediend van de Wijnhandel
Reuchlin, die in 1974 werd opgenomen binnen het Heineken-concern. Eerst als
vertegenwoordiger, later als directeur. Al die jaren heeft de heer Zellenrath op diverse
terreinen erg veel gedaan aan voorlichting over wijn.
Dus toch dat 'onderwijzersbloed'...
In oktober vierde Jan Zellenrath z'n
64-ste verjaardag. Enkele weken
daarvoor kon hij ook al vele geluk
wensen in ontvangst nemen. Dat was
bij zijn vervroegde afscheid van Wijn
handel Reuchlin. (Zie ook pagina 25).
Gebruikmakend van de Overbrug-
gings-regeling wil hij in alle rust nog
een aantal projecten afronden. Op sta
pel staan ondermeer nog de uitgave
van een zak-encyclopedie over wijn en
een handboek over wijnen. Voorlopig
is die rust nog zeer betrekkelijk. Zijn
betrokkenheid bij tal van opleidingen,
cursussen, lezingen en publicaties
zorgt voor een volle agenda. Enkele
weken na zijn afscheid stelt hij dan ook
in z'n woning in Oosterhout - waar de
telefoon voortdurend rinkelt - met een
meewarige glimlach vast: "Ik heb het
nog steeds te druk!"
Liefde voor de wijn
In Frankrijk, aan het begin van de
jaren '50, werd de heer Zellenrath de
liefde voor de wijn bijgebracht, die
hem tot vandaag de dag niet heeft los
gelaten. Hij werkte daar als verkoper
van peulvruchten. Bij de toen in Rot
terdam gevestigde Wijnhandel Reuch
lin was hij niet onbekend, en toen deze
wijnhandel startte met de verkoop van
Bokma jenever werd Zellenrath in
1955 ingelijfd als vertegenwoordiger:
"Het was, vergeleken met nu, een heel
andere tijd. Met een ordertje van 6 tot
12 flessen was je al gelukkig. "Maar de
tijd veranderde snel. De verkoop van
Bokma nam een enorme vlucht. Ook
op een ander front rees de ster van de
wijnhandel in rap tempo. Namelijk
door de import van het produkt Jager
meister. "Daar hebben we wat feestjes
door kunnen vieren" kijkt Jan Zellen
rath terug: "De eerste keer toen we de
voor ons 'magische grens' van 10.000
geïmporteerde flessen passeerden.
Maar ook bij de 100.000-ste én bij de
1.000.000-ste fles hebben we het werk
even stilgelegd!"
Koerswijziging
Bokma en Jagermeister vormden twee
sterke troeven van de wijnhandel die in
1968 onder de leiding van de heer Zel
lenrath kwam te staan. Het was ook in
die periode dat er een koerswijziging
werd aangebracht in het beleid.
Leverde men voorheen voornamelijk
aan particuliere afnemers, toen richtte
men zich meer en meer op de detail
handel. Het was in een periode waarin
de Nederlandse consument zich durfde
te 'wagen' aan wijn, en het elitaire
karakter dat altijd een zwaar stempel
op het gebruik van wijn had gedrukt
aan het afnemen was.
Dat de heer Zellenrath daaraan zijn
volle medewerking wilde verlenen,
bleek uit de aankondiging van zijn eer
ste 'Parlant du vin' artikel uit 1976: "Ik
hoop met mijn rubriekje te kunnen bij
dragen tot meer kennis over wijn maar
vooral tot meer echt genieten van dit
edele produkt." En viel met die eerste
aflevering meteen met de deur in huis,
door melding te maken van de ridicule
wijze waarop wij Hollanders begin '60
met veel egards wijn behandelden.
Zoals degenen die hun geld in grote
wijnen wensten te beleggen en daar
voor de Beaujolais uitkozen...
No nonsense
In zijn verhandeling over wijnen heeft
de heer Zellenrath altijd een no-non-
sense-politiek gevolgd. Zijn plei
dooien voor de Italiaanse wijnen zijn
alom bekend, en hebben daar direct
mee te maken: "De Franse wijnen
genieten een bijzondere faam. En dat
heeft mede z'n weerslag gevonden in
de prijs die ervoor wordt betaald. Er
zijn Italiaanse wijnen die net zo goed
zijn als hun Franse tegenpool, maar
slechts eenderde moeten kosten van de
prijs van die Franse fles. Echter, veel
mensen vinden het niet 'chic' genoeg
om een Italiaanse fles op tafel te heb
ben. Terwijl ik blindproeverijen heb
meegemaakt waarbij Franse en Ita
liaanse wijnen door elkaar stonden en
zelfs de kenners geen verschil in kwali
teit konden vaststellen."
Alledaags
"Dergelijke verhalen steek ik niet af
om de Franse wijnen afbreuk te doen.
Integendeel zelfs. Waar ik voor ijver is
dat wijn 'eigen' wordt aan de Nederlan
ders. Dat het drinken van wijn niet
berust op faam of misplaatst elitair
gedoe. Het drinken van een lekker glas
wijn is voor de meeste Nederlanders
nog teveel gebonden aan een bijzon
dere gelegenheid. Terwijl ik van
mening ben dat wijndrinken tot een
normale alledaagse gelegenheid gere
kend moet worden. En gelet ook op de
ontwikkelingen in het vak-onderwijs
heb ik wat dat betreft veel vertrouwen
in de toekomst. Het gaat de goede kant
op. Het publiek gaat wijn meer en
meer op smaak beoordelen dan op al
dan niet gevestigde namen, en dat vind
ik een prima ontwikkeling."
5
