S J. Jansen: Voor sommige lezers van Vers van 't Vat is de heer S.J. Jansen geen onbekende. In 1974 was hij namelijk de hoofdpersoon in een arti kel over zijn sport: worstelen. Toenter tijd was Simon Jansen portier in de Van der Helststraat te Amsterdam, tegen woordig is hij werkzaam bij de bewa king van de Gedistilleerd en Wijnvesti ging in Zoetermeer. Als hóófdbewaker wel te verstaan. Want nadat hij in de zeventiger jaren zijn vakdiploma had behaald kon hij naar die functie sollici teren toen voor de nieuwe GWN-vesti- ging bewakers werden gevraagd. "Ik ben daar op 1 september 1978 begon nen," herinnert hij zich. "Het was een echte pionierstijd, ik was een van de eersten die daar werkte." Het was dan ook pas twee maanden daarvoor dat het hoogste punt van de staalconstruc tie voor de alcoholbranderij was bereikt. Een bewakingsloge was er nog niet: tot begin december huisden de bewakers in een zogenoemde portoca- bin. Muzikaal talent De verhuizing met het hele gezin naar Zoetermeer luidde een nieuw tijdperk in. De afstand naar de Amsterdamse worstelclub Hercules werd toch wat groot, zodat deze hobby tot het verle den ging behoren. Sinds enige tijd heeft Simon Jansen wel weer de draad van een andere liefhebberij opgepakt, door lid te worden van de Zoeter- meerse fanfare 'Harpe Davids'. "Die marsoptredens op straat hoeven van mij niet zo" geeft hij toe. Hij geeft meer de voorkeur aan de concerten voor bijvoorbeeld bejaarden. Voor Jansen, die zijn professionele carrière ooit begon als beroepsmusicus, vormt het saxofoonspelen een prettige ont spanning. "Als ik nog eens overge plaatst zou worden naar Den Bosch, meld ik me aan als lid van de Heineken Fanfare." Kwestie van aanleg "We hebben een hechte ploeg" vertelt Simon Jansen over de bewakingsafde ling van Zoetermeer. "Het is hier fijn werken. Doordat we hier al zo lang zit ten en doordat het een kleine vestiging is, ken je iedereen. Dat is een voor deel." Vergeleken met de andere vesti gingen ziet hij duidelijke verschillen. "De accenten liggen hier anders: over dag heb je meer een representatieve functie. Representativiteit en integri teit zijn voor een bewaker een eerste vereiste. Je moet goed verzorgd zijn, de mensen netjes te woord staan, want je bent als het ware het visitekaartje van het bedrijf. De eerste indruk die men opdoet is van groot belang. Daar naast heb je een zekere vertrouwens functie. Je moet kunnen horen, zien en zwijgen. En in de gaten houden dat het bedrijf efficiënt en produktief moet kunnen zijn. Dus weten dat je niet altijd alles helemaal volgens de regels kunt doen. Dat houdt in dat je voor bewaking geschikt moet zijn. Som mige mensen kunnen het niet leren, het moet in je zitten." Beschermd beroep Niet iedereen kan zich overigens zomaar bewaker, of zoals het officieel heet 'beveiligingsbeambte', noemen. Wettelijk is vastgelegd welke opleidin gen iemand gevolgd dient te hebben voordat de vereiste legitimatie wordt verstrekt. "Dat dateert van voor de tweede Wereldoorlog", legt Jansen uit, "om te voorkomen dat mensen zonder reden een uniform aantrekken. Geluk kig is het imago van de beveiligingsbe ambte, bewaker of -zoals het nog steeds ten onrechte wordt genoemd-

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1985 | | pagina 22