KRIJGT EEN KICK
J.W.F, Ij
Sommige mensen hebben een hekel aan autorijden, anc en
van de Heineken Automatiseringsgroep in Zoeterwou ie
bestaan dat hij er z'n geld mee zou kunnen eri
Kampioenschappen
Boy neemt ook deel aan de Neder
landse kampioenschappen voor pro
duktietoerwagens. Daarvoor wordei
tijdens het seizoen, dat van maart to
oktober loopt, acht wedstrijden verre
den op het circuit van Zandvoort. Alk
races tezamen tellen mee voor he
kampioenschap. Eenmaal, in 1981, i:
het Boy gelukt Nederlands kampioei
te worden. Dat was met een Forc
Escort. "Het geeft enorm veel voldoe
ning om te winnen. Het streven is dar
ook bij de eerste drie te eindigen. Al
kost circa f 1.700,- en voor een moto
moet het bedrag van f 8.000,- op tafe
worden gelegd. Met dat laatste hebbei
Huyzer en z'n monteur dan nog gelul
want het bedrag is zo 'gering' omdat z<
de motor zelf bouwen. "Koop je eei
motor, dan ben je al snel f 25.000.
kwijt. Om die reden ben ik mij enig<
jaren geleden gaan toeleggen op he
zelf bouwen en repareren van onder
delen. Ik ben namelijk begonnen ii
een Simca Rally. Omdat die moto
steeds stuk draaide, heb ik het zei
maar eens geprobeerd om een moto
te bouwen. Blijkbaar is dat goec
gelukt, want degene die de auto vai
mij heeft gekocht, heeft er nog eei
heel wedstrijdseizoen mee kunnen rij
den."
e liefde voor auto's, en dan met
name de 'snellere', begon bij Boy
Huyzer al op jonge leeftijd. Toen hij
een jaar of elf was, ging hij mee met
vrienden naar het circuit, waar zij
moesten rijden. Daarna volgden
natuurlijk autorijlessen, behendig
heidswedstrijdjes en tenslotte de cur
sus Hogere Rijvaardigheid onder lei
ding van Rob Slotemaker. Hierna kon
een licentie worden aangevraagd om
zelf te racen. "Bij die Hogere Rijvaar-
digheidscursus leer je bochtentech
niek, schakelen, remmen, kortom: de
grondbeginselen van het racen", legt
Boy uit"Je moet er natuurlijk wel fee
ling voor hebben. En af en toe een
'heel groot hart', vooral als je een
bocht niet helemaal ingaat zoals het
eigenlijk zou moeten.
Niet bang
Angst hoef je volgens Boy Huyzer
helemaal niet te hebben. "Wat dat
betreft, schrik ik soms meer op een
snelweg door een rare manoeuvre. Bij
ons gaat het echter zo hard dat je geen
tijd hebt om na te denken. Dat ver
klaart ook waarom het niet echt eng is:
iedereen rijdt hard, dus het valt niet op
dat je ruim 200 kilometer per uur rijdt.
Uiteraard kan er wel eens iets gebeu
ren, vaak ook buiten jouw schuld om.
Ik heb in België wel eens dertig meter
hek meegesleurd en tijdens de laatste
race op Zandvoort ben ik uit de Tar-
zanbocht gevlogen. Voor de zekerheid
dragen wij ook brandvrije kleding en
onderkleding, dat wil zeggen brandvrij
voor 30 seconden. De handschoenen,
de helm, de schoenen, de balaclave (de
gezichtsbeschermer) en de overige
brandvrije kledingstukken zijn alle
verplicht. Die moet je ook bij de keu
ring laten zien. Nu gebeurt het bij ons
niet zo snel dat er een wagen in brand
vliegt. Wij rijden natuurlijk niet zo
hard als Formule I wagens en er staat
niet zoveel op het spel omdat wij het
allemaal als hobby doen. Maar je weet
maar nooit. Tijdens het racen denk je
bijvoorbeeld niet aan je wagen, aan de
beschadigingen die hij eventueel zou
kunnen oplopen. Maar als je met z'n
tweeën tegelijk de baan uit dreigt te
vliegen, schiet je daar niets mee op,
dus letten wij wel enigszins op hoe we
dat kunnen voorkomen. Normaliter
gaat het er echter om wie de meeste lef
heeft."
Onderhoud
Na de race zou Boy Huyzer het toch
niet zo nonchalant opnemen als zijn
wagen beschadigd was. Zeven dagen
per week is hij namelijk in de garage te
vinden om aan zijn blauw-metallic
Ford Capri te sleutelen. "Je bent er
nooit mee klaar", geeft Boy toe. "Het
begint als je een produktietoerwagen
koopt, die helemaal moet worden
omgebouwd. Daar gaat vrijwel al je
geld inzitten. Je moet er dus wel iets
voor overhebben." Om een voorbeeld
te noemen: één set van vier banden
