TUT LEVEN
Kutte
a 't Vat al "de man met de drie hobby's" genoemd. Het ging
vVereldoorlog, het tekenen van historische figuren ten tijde
voorstellingen in reliëf op stenen. Nadien zijn daar nog enke-
t<: liefhebberij in beeld gebracht: het vervaardigen van hout-
ïi wïrken.
contouren met een dun mesje in het
hout gesneden. Laag voor laag wordt
tenslotte van het multiplex gehaald om
de dieptewerking te verkrijgen. Om
een donkere achtergrond te realiseren
laat de heer Van de Putte een gedeelte
van de lijmlaag, die de verschillende
multiplex-lagen bijeenhoudt, op het
hout zitten. Op die manier ontstaan er
lichte en donkere vlakken -ook door de
diverse kleuren van de houtlagen-.
Verf komt er niet aan te pas.
Als alles klaar is, wordt bij een Chinese
voorstelling het hout een keer gever
nist. Wanneer de vernis in het hout is
getrokken, volgt een reinigingsbeurt
met thinner. Tot slot worden die vlak
ken, die glanzend moeten zijnnog een
maal gevernist. Bij de Japanse voor
stellingen gebruikt de heer Van de
Putte geen vernis maar was om een
doffer en daardoor rustiger resultaat te
verkrijgen.
Genieten van eindprodukt
Per werkstuk is de heer Van de Putte
zo'n vijf weken bezig. "Elke avond een
uurtje. Je ziet het tot leven komen.
De Japanse zijn vrij sober, de Chinese
daarentegen worden vooral geken
merkt door een groot aantal details, als
vogels en bloemen, ter decoratie. "Het
wordt steeds gedetailleerder en gecom
pliceerder. Eerst maakte ik slechts een
eenvoudige lijst om een afbeelding
heen. Langzamerhand komen er
steeds meer details bij, omdat je naar
nieuwe mogelijkheden blijft zoeken.
Juist die details en de achtergronden
vind ik leuk om te doen, al vereist het
een grote mate van precisie omdat het
materiaal zo bros is."
Laag voor laag
Voor het maken van een dergelijk
houtsnijwerk is slechts weinig gereed
schap nodig. De heer Van de Putte kan
volstaan met papier, potlood, een mes,
een hamer en een beitel. Allereerst
wordt een aardige prent uitgezocht.
Vervolgens zet hij de gehele afbeel
ding, een fragment daaruit of een com
binatie van meerdere prenten, op pa
pier. "Ik werk daarbij niet met raster-
papier, maar uitsluitend op gevoel.
Eerst teken ik de gezichten, waarna de
rest in verhouding tot die gezichten
wordt getekend." Daarna worden de
Daarom vind ik het ook moeilijk er af
stand van te doen. Want naarmate zij
langer in mijn werkkamer hangen,
gaan zij steeds meer leven voor mijEr
vallen je steeds meer details op." Op
het moment hangen er negen houtsnij
werken in de kamer van de heer Van
de Putte. Enkele daarvan zijn bestemd
voor zijn dochters. "Hoewel ik het ver
vaardigen van zo'n houtsnede erg ple
zierig vind, beleef ik toch het meeste
plezier aan het eindresultaat. Daarom
geef ik ze ook niet zomaar aan mensen
weg." Evenmin koestert hij de ambitie
tot exposeren. "Er heeft wel eens ie
mand aan mij gevraagd om ze in zijn
restaurant, waar ook mogelijkheid tot
tentoonstellen was, op te hangen.
Maar ten eerste zou je dan een groot
aantal ter beschikking moeten hebben
en niet een tiental, en ten tweede wil ik
ze helemaal niet verkopen. Als zij bij
mijn kinderen in huis hangen, zie ik ze
tenminste nog eens."
Oude volkskunst
Voorlopig is de heer Van de Putte nog
niet op deze laatste liefhebberij uit ge
keken. "Er zijn zoveel mogelijkheden
met houtbewerkingJe kunt er,
17
naast de wanddecoraties, ook ge
bruiksvoorwerpen van maken als ta
fels, spiegels of bijvoorbeeld een soort
dekenkist." Hoewel dit laatste voor
beeld door zijn omvang niet eenvoudig
te verwezenlijken is, heeft de heer Van
de Putte wel tafels en spiegels ge
maakt. De spiegels hangen, in de vorm
van een drieluik, bij hem thuis. "Het is
nu al zover dat ik voor mijn verjaardag
hout krijg. Daar kan ik dan even mee
voort. In de toekomst wil ik ook probe
ren met ander hout dan multiplex te
werken, omdat je daar nog meer reliëf
in kunt brengen. Dat moet mogelijk
zijn, want het maken van houtsnijwer
ken is al een zeer oude volkskunst. Bij
de Egyptenaren bestond er niets an
ders dan reliëf. Dus wat dat betreft,
doe ik niets nieuws." Ook al zegt de
heer Van de Putte dan zelf dat zijn be
zigheden niets nieuws betekenen in de
kunstwereld, het is in zoverre wel
bijzonder dat hij zijn werken vervaar
digt van afvalhout dat door anderen is
weggegooid. En dat hij deze 'afdanker
tjes' op een fraaie manier weer tot le
ven weet te wekken, ziet u op deze pa
gina's.
