SEN i IEF JAZZ- LIEFHEBBER en door de kracht van je adem kun je dit regelen. Het is duidelijk dat al deze zaken de nodige oefening vereisen. De enige plaats waar Loek kon oefenen was in zijn eigen flat. Nu zou dat de nodige problemen kun nen veroorzaken met de buren. In het geval van Loek Janssen is het tegendeel waar. Hij vertelt: 'Ik ben natuurlijk van tevoren gaan vragen of ze daar bezwaar tegen hadden. Dit bleek niet het geval. Nu is het zelfs al zo dat het de buurman opvalt als ik een paar dagen niet studeer. Toen ik een paar weken geleden op een avond thuis kwam liep ik de buurman tegen het lijf die een liedje aan het fluiten was dat ik instudeer. Hij vertelde dat hij elke avond zit te wachten tot ik ga beginnen en dan mee zit te fluiten. Ik oefen in een klein kamertje waar ook vaak was hangt. Dat dempt nog een beetje'. Toekomstmuziek Janssen is nog een heel eind ver wijderd van de muziek die hij op de avonden van de jazzclub'hoor de. Zijn, inmiddels tweede, leraar ebben leren spelen, komen daar meestal op latere leeftijd niet meer r bij de ontvangstafdeling te Zoeterwoude dan ook geschroomd is gaam nemen. Daarmee vervulde hij een stille wens waaraan hij 1 g ihoor durfde te geven. Oefening baart kunst Hoewel saxofoon niet voor een heel moeilijk instrument schijnt door te gaan, stuit je in het begin op een aantal problemen. Volgens Loek zit de moeilijkheid voorna melijk in het tegelijk moeten ver richten van een aantal handelin gen. Je moet de kleppen bedienen, lucht hebben, de juiste spanning op je rietje houden (embrassure) en daarnaast nog tellen en noten lezen. Het bedienen van de klep pen schijn je wel gauw onder de knie te krijgen. Voor het blazen heb je echter een heel specifieke techniek nodig. Je moet als het ware met je buik ademen waar door je longinhoud veel groter wordt. Het blazen met bolle wan gen is uit den boze. Bij bijvoor beeld een piano of een gitaar ligt de hoogte van een toon vast. Bij een sax is het moeilijk de juiste hoogte van een toon te vinden en die vast te houden. Zo kan het al blazend gebeuren dat je ineens een octaaf hoger schiet. Door het spannen van je lippen rond het riet hamert op een degelijke onder grond. Door omstandigheden zat hij al na enkele maanden zonder leraar. Heel toevallig heeft hij eens met de bierwacht die regelmatig de zaken in de Hooiberg controleert, over zijn saxofoon gesproken. Toen Loek een nieuwe leraar zocht, wist deze wel iemand in Zoeterwoude. En van deze per soon krijgt hij nu al weer geruime tijd zeer goed les. In het begin komt dat ook neer op veel toon ladders spelen met kruizen en mollen en het oefenen van lange noten. 'Hij wil me een goede on dergrond geven' vertelt hij. 'Het spelen komt dan wel vanzelf. Het is voor mij allemaal nog heel moeilijk. Wat heb ik bijvoorbeeld een ellende gehad met de hoge D. Tegen Jos, mijn leraar, zei ik dan: die sax is niet goed, er blijft wat hangen. Maar dan probeerde hij het even later en dan kwam die noot er prachtig uit. Binnen niet al te lange tijd gaan we accoorden doen. Ook gaat Jos m'n gehoor oefenen. Voor improviseren is het nodig dat je zo kunt horen in wat voor toonsoort er gespeeld wordt'. Hoewel Loek het saxofoon spelen zuiver als hobby ziet, lijkt het hem toch erg leuk op den duur wel een bandje te formeren. Omdat dit nu nog wat hoog gegrepen is, wil hij eerst proberen bij de Zoeter- woudse fanfare te gaan spelen. 'Je krijgt daar een goede ondergrond en tegelijkertijd is het heel erg gezellig. Het lijkt me wel een ge doe, tegelijkertijd muziek maken en in de maat lopen'. Haast heeft hij in ieder geval niet met zijn plannen. Het gaat hem niet zozeer om het optreden als wel om het spelen zelf. En dat kan hij nu ook al naar hartelust doen. Een ander aspect van het zelf muziek maken vindt hij, dat je ook beter gaat luisteren naar muziek. Het goed naar muziek luisteren maakt omgekeerd weer, dat je die muziek wil naspelen. 'Dan hoor ik 'Autumn leaves' en dan wil ik gedeelten naspelen. Daar krijg je een kick van'. 17

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1981 | | pagina 17