reageerde de tegenstander onmiddel lijk door geen centimeter uit handen te willen geven. Maar ook dit probleem werd uit de we reld geholpen, zodat er na verloop van tijd echt spannende wedstrijden te zien waren. Elk half uur werd 's mid dags het touw weer opgepakt om met verbeten gezichten en onder luide aan moedigingen van het publiek te trach ten de tegenparij over de rode lijn te trekken. Dat gebeurde, en hoe! Zittend, liggend of op de buik glijdend bleef men, eenmaal gevallen, het touw vast houden om over de lijn te worden ge trokken. Het touwtrekken, dat een ech te publiek'trekker bleek te zijn, was ze ker een geslaagd programma-onder deel op deze dag. Klaverjassen en bridge Minder verbeten ging het toe in de so ciëteit van het stadion, waar de klaver jassers dicht opeen aan kleine tafels speelden. Dit jaar speelde men volgens het 'Amsterdamse' systeem, waarbij elke partij uit 16 spellen bestond. Met de met tafelkleden getooide tafels en de bar aan het einde van de ruimte, van waar men op barkrukken gezeten het geheel kon overzien, en vooral door de sfeer die er heerste, leek het meer op een gezellige klaverjas-avond dan op een wedstrijd. Meer geconcentreerd speelden de bridgers in de bestuurs kamer. In diep gepeins over hun kaar ten gebogen en met grote aandacht voor de op tafel liggende kaarten, speelden de deelnemers in een groep met tien paren. Al rekenend en tellend bracht men hier een groot deel van de dag door. Biljarten Zeer bedachtzaam was ook de wijze van handelen in de restaurants van de eretribune. Verdeeld over vijf wedstrijd biljarts speelden zes vestigingen tegen elkaar, waarbij voor elke vestiging vier spelers uitkwamen. Terwijl de toe schouwers slechts met elkaar fluister den, bekeken de biljarters van alle kan ten de spelsituatie om te zien hoe zij de beste kans hadden een carambole te maken. Voor deze dag had elke speler zijn gemiddelde moeten opgeven, waarna men slechts de helft van dit aantal behoefde te behalen. In de och tenduren verliep alles nogal vlot want na een uur spelen had men al drie van de vijftien rondes achter de rug. De tel- commisie was ondertussen druk bezig berekeningen te maken over de behaal de resultaten. Hengelen Bij het hengelen stond voor de vissers zelf de einduitslag eigenlijk al van te voren vast. Immers, zo was hun mening, geen van de andere vestigingen kon zich meten met Den Bosch. De coördi nator van Den Bosch legde uit waarom: "De Bosschenaren zijn echte con coursvissers en beschikken niet alleen over uitstekend materiaal maar ook over een goede techniek. Ook de sa menstelling van het voer speelt hier bij een grote rol. Het is een proces van jaren om dit uit te vinden." Dat de Bos- Nakijken van de telbriefjes bij het klaverjassen Kalm en beheerst wordt de keu gehanteerd Geduld Is een schone zaak Ook de kleintjes tellen mee 6

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1980 | | pagina 6