Onze oud-medewerker mr. J.C. Bossard diept herinneringen op uit zijn brouwerijtijd. Aan het eind van de jaren zestig moest hij, samen met drs. A.J. Miedema voor "de zaak" naar Grieken land. Hij beleefde daar zijn eigen Slag bij Marathon. In het onderstaande verhaal doet hij daar verslag van. Voor diegenen die ooit in Griekenland zijn geweest zullen er ongetwijfeld vele elementen van herkenning zijn, terwijl wij denken ook niet- "Griekenlandvaarders" een plezier te doen met dit zomerse verhaal, geïllustreerd met enkele foto's van de omgeving van Marathon. SLAG BU MARATHON We waren met een tweemans-delegatie in de zomer van 1968 in Griekenland geweest, in de beginjaren van Athenian Brewery. Toen het weekeinde op uitbreken stond, splitste de delegatie zich. De ene helft ging 's zaterdags naar Amsterdam terug, maar ik, de andere helft, moest nog blijven om in de komende dagen wat juridische rimpels te helpen glad strijken. Zo kwam het dat ik een lege Atheense zondag in het gezicht staarde en de vraag rees: hoe die door te ko men? Om dat vraagje op te lossen besloot ik die zondag de boot te nemen naar het eiland Hydra, een verrukkelijk tochtje over de Saronische Golf met aan alle kanten eilanden en bergen, net mooi voor een vrije dag die in klimatologisch opzicht bijzonder warm beloofde te worden. Maar toen ik al om half acht 's morgens op de kade in Pyraeus stond, woedde daar een veldslag om kaartjes, begrijpelijk want de vakanties waren juist begonnen en iedereen wil de zich in de koelte van de badplaatsen storten. Nadat ik mijn partijtje had meegeblazen in de deinende, vrolijke en luidruchtige menigte vakantie-gangers, het ene schip na het andere was vertrokken, volgepakt met Grieken en transistor radiootjes, zag ik als niet-Griek in dat verdere strijd nutteloos zou zijn; ik ging terug naar Athene om mij daar te be zinnen hoe verder de dag te passeren. Gezien de slag waaraan ik had deelge nomen schoot mij de naam Marathon te binnen en ik nam het besluit 's middags per bus herwaarts te gaan en na 2458 jaar alsnog dat beroemde slagveld (uit het jaar 490 voor Christus) te gaan ver kennen, waar de Grieken de veel ster kere legerschare uit Perzië versloegen, (zie toelichting). Een dapper plan, want de temperatuur was inmiddels geste gen tot 35 graden, Celsius wel te ver staan en in de schaduw. Enfin, na met enige moeite de taxi chauffeur te hebben duidelijk gemaakt dat ik niet in zijn vehikel naar Marathon wilde maar in het openbare vervoermid del dat "derwaarts" gaat, werd ik op een zeer zonnig pleintje gedropt waar een paar ingedutte bussen stonden. En ofschoon één ervan het woord "Marathon" op het voorhoofd geschre ven stond, betwijfelde ik of die bus in deze hitte ooit nog tot leven zou ont waken. Ik klom er niettemin in, al was het alleen maar om in de schaduw van de gesloten gordijntjes te kunnen zit ten, en zag dat het voertuig reeds vrij dicht bevolkt was met voor hun doen zwijgzame Grieken. Apollo, de zonne god, is een machtig god: hij kan zelfs Grieks spraakwater doen verdampen. Overigens bleek alles, ondanks de hitte, best mee te vallen. Een chauffeur kwam Kviher.'if\ Kephallenia) Zakyntho^

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1980 | | pagina 8