één uit; O duizend W.S. Wohlgemuth "Je moet van alle markten thuis zijn", zegt mevrouw W.S. Wohlgemuth, die het sociaal contacten werk voor hetWe- teringplantsoen en de Van der Helst- straat verzorgt. "Dat wil niet zeggen dat ik alles weet en op alle problemen meteen antwoord kan geven, maar dat ik weet waar ik de mensen naar toe moet sturen. Je zou mij dus een tussenpersoon kunnen noemen: iemand die anderen aanhoort, adviezen geeft en naar een bepaalde in stantie verwijst. Toen ik hier kwam werken ben ik eigen lijk aangenomen voor het produktieper- soneel. Later kwamen daar de kantoor medewerkers van A/Wet en A/Hel bij. In principe kan dus iedereen van deze twee vestigingen bij mij terecht met problemen, maar in de praktijk komt het er meestal op neer dat toch vrijwel alleen de produktiemedewerkers hun problemen bij mij op tafel leggen. Vaak natuurlijk omdat die mensen uit bij voorbeeld Spanje of Marokko komen en met huisvestingsproblemen zitten als ze hun vrouw of kinderen willen laten overkomen of omdat een van hun kinderen trouwt. Ook vaak omdat zij het Nederlands nog niet zo goed be heersen en dan niet weten hoe een for mulier in te vullen". Geen wonderen Behalve een adviserende taak heeft me vrouw Wohlgemuth ook een organi serende: het regelen en verzorgen van jubilea en pensioneringen. Nu lijkt dat niet zo'n veelomvattende klus, het be stellen van een bloemetje en een auto om de mensen op te halen, maar er komt toch veel bij kijken om de mensen echt het gevoel te geven 'dit is mijn dag'. Daarbij heeft zij ondermeer ook de na zorg voor de gepensioneerden. Is bij de actieve medewerkers het huisvestings probleem erg groot, ook bij de gepen sioneerden moet vaak bemiddeld wor den om de mensen in een bejaarden tehuis geplaatst te krijgen. "Op het ge bied van huisvesting verwacht men ei genlijk wonderen van mij, maar het enige wat ik kan doen, is steeds maar blijven opbellen naar de Gemeentelijke Dienst Herhuisvesting en woningbureaus en achter woningen aan te gaan waar van ik gehoord heb dat ze leegkomen. Vroeger was het wel zo dat een maat schappelijk werkster van een groot be drijf bij die instanties een vinger in de pap had, maar nu is dat beslist niet meer zo. En terecht natuurlijk, want nu heeft iedereen evenveel, of even wei nig, kans." 'Maar een mens' Het kan gebeuren dat mensen die voor de zoveelste keer hetzelfde aan haar komen vragen, een niet zo aardig ant woord krijgen. Een karaktertrekje dat niet eens zo slecht is, maar waarmee je soms mensen tegen je in het harnas kunt jagen: te impulsief. "Ik weet dat het niet zou mogen gebeuren, maar ik ben ook maar een mens, die er wel eens wat uitflapt dat eigenlijk niet ge meend is", zegt zij. Zij vindt het heel vervelend, al is het voor anderen vaak toch prettig te merken dat zij tegen een mens praten die met hen meevoelt, in plaats van tegen een zakelijke ge sprekspartner. Geen opoffering Meevoelen en mensen willen helpen op alle mogelijke manieren is de overeen komst met het werk dat zij vroeger heeft gedaan: werken in een 'open huis' met jeugdige delinquenten. "Toen ik zes jaar geleden bij Heineken kwam werken,-was het natuurlijk wel even wennen. Maar ik doe het nog steeds met plezier en het maakt mij ook niets uit in welk opzicht ik de mensen van dienst kan zijn. Je hebt natuurlijk prettige en minder prettige zaken, althans voor de mensen zelf, waarbij mijn hulp ingeroepen wordt. Maar of ik nu naar een 50-jarige bruiloftsreceptie ga of dat ik 's nachts uit bed gebeld wordt door iemand die met een probleem zit, als de mensen mij nodig hebben, zorg ik dat ik er ben. Ook mensen die, door een langdurig ziekzijn of door pensionering niet zo op de hoogte meer zijn van het reilen en zeilen op de brouwerij, vinden het fijn iemand van Heineken te zien. Voor hen betekent het dat ze niet vergeten zijn. Van mijn kant is dat heus geen opoffe ring, het zit nu eenmaal in je". Bloemschikken Als haar gevraagd wordt, wat ze zal gaan doen als ze hier in de toekomst eens mee zal ophouden, is haar ant woord: "Dan wil ik een bloemschikwin keltje beginnen, want ik vind het heer lijk om met bloemen en kleuren bezig te zijn". Totaal iets anders dus, maar het zit er voorlopig nog niet in, zodat iedereen nog met vragen en problemen naar haar toe kan gaan. Als altijd zal zij zo veel mogelijk proberen de mensen met raad en daad terzijde te staan. 19

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1980 | | pagina 19