tot sluitingstijd nog in hun winkel had den gestaan. Zondagmorgen moesten we om 9 uur al gereed zijn en maakten onder begeleiding van Gino - onze voortreffelijke gids - een tocht door Rome langs de bezienswaardigheden, waarbij veel tijd werd besteed aan het bezoek van de St. Pieter. Gino gaf ons daarbij commentaar zoals alleen een Italiaan dat kan verwoorden. Die won derlijke samensmelting van Christen dom en socialisme, waarvan we met een glimlach kennis maken als we Don Camillo lezen. De diepere gedachte daarvan is, dat de mensen het onder el kaar moeten rooien met als corrige rende factor het begeleidende Godde lijke gebod. We hadden plaats en tijd voor de lunch aan het toeval overgelaten en de Neder landers keken nogal zuinig. Hoe wil je zomaar met 36 mensen ergens binnen vallen voor een lunch. Niet zo in Italië; we vonden een zalig terras op de Piazza Navona, waar de obers van het restau rant "4 Fiumi" direct tafels en stoelen aan elkaar begonnen te schuiven om ons in drie groepen bij elkaar te zetten. Voor velen de eerste kennismaking met de goede Italiaanse keuken, slechts be kend bij degenen die in Nederland in een Italiaans Ristorante te gast zijn ge weest en wat meer geld willen uitgeven dan voor een pizza of een bord spag hetti. Over spaghetti gesproken, er waren er onder ons die na vier dagen Italië opmerkten, dat ze nog helemaal geen spaghetti hadden gegeten. Alleen de Italië-kenners zullen begrijpen, hoe veel moeite ik donderdags heb gehad om in een restaurant te bespreken, dat we als hoofdgerecht "Spaghetti Bolognese" wilden en dat nog wel in Bologne zelf. Het kostte ons werkelijk een kwartier om onder veel hoongelach deze culinaire salto voor elkaar te krij gen. Om terug te keren naar ons terras in Rome kan ik bovendien melding maken van de lovende opmerkingen, die over de geboden Italiaanse wijnen aan tafel gemaakt werden. Voldaan merkte ik toen al, dat de eenheid in de ploeg er was en dat er na het Vaticaan ook nog een andere "bekering" aan de gang was. Zon, veel zon hebben we tijdens de oogstdagen in Italië gehad. Frascati, dat we maandagmorgen bezochten, heeft gemiddeld 300 zonnedagen per jaar. "II mattino ha l'Oro in bocca" (de morgenstond heeft goud in de mond) stond er boven het dagbericht, dat we elke morgen in de bus uitgereikt kre gen. Daarin waren wat toeristische ge gevens opgenomen alsmede informatie over de op die dag te bezoeken huizen en een omschrijving van de wijnen, die we zouden gaan zien. Graag zou ik u ook verhalen over de schoonheid van Italië, die tot uiting komt in architectuur omgeven door een goddelijke natuur, maar in een Parlant du vin moet ik me nu eenmaal beperken tot de wijn. Frascati D.O.C. Hoewel hij nogal bleek is, wordt hij wel "Vino d'Oro Roma" genoemd, de gou Fontana Candida, waar de 'gouden wijn van Rome' gemaakt wordt. De wijn die groot werd door de bekende (ware) geschiedenis van Jean de Fueger, de Duitse kardinaal met een voortreffelijk organisatietalent. Toen Jean naar Rome werd geroepen voor een bezoek aan de paus, wilde hij op zijn reis het nuttige met het aangename verenigen en zond zijn bediende Mar- tino vooruit als deskundige op het ge bied van culinaire geneugten, waar onder vooral de wijn een belangrijke plaats innam. Katholiek als hij was, be diende hij zich van Latijn en sprak af, dat Martino op de deur van een herberg waar de wijn goed was: "Est!" zou schrijven ("1st" zou meer voor de hand gelegen hebben). Hoe dan ook, Martino was in Montefiascone zo enthousiast over de plaatselijke wijn, dat hij schreef: Est! Est!! Est!!! Dit werd de grote zonde van de kardinaal. Tijdens de maaltijd met een glas Montefiascone in de hand liet hij plotseling het welge vulde hoofd hangen en was niet meer. In het harnas is hij gestorven en aldaar begraven. Zijn graf is voor ons een teken dat het allemaal echt gebeurd is en dat de overstap van hemel naar hemel met een glas wijn in de hand moeiteloos verloopt. Dan is er nog het dagboek van de kardinaal, waarin hij onderweg alle wijnen waarmee hij kennismaakte, heeft beschreven. Chianti, Lambrusco di Sorbara, Sangio- vese, Inferno, Grumelto, ze staan er allemaal in. Eenmaal per jaar zijn er wijnfeesten in Montefiascone. Met een plastic beker tje kunt u dan een straaltje van de uit een fontein opspuitende wijn opvan gen. Denk wel om uw zondagse pak. In nummer 3 van Vers van 't Vat zullen wij u verder meevoeren op onze reis door de Italiaanse wijngebieden. den wijn van Rome. We zullen maar aannemen, dat dit betrekking heeft op de inkomsten, die deze wijn uit alle delen van de wereld oplevert. Vooral in Amerika is deze frisse fruitige wijn erg gewild. Frascati moet je kiezen: men vindt slechts flauwe witte wijnen onder die naam maar ook verrassend goede. Onze leverancier is Fontana Candida. Le Cantine (de kelders) De wijngaarden van Fontana Candida (lett. zuivere bron) waren oorspronke lijk bezit van de adellijke familie Sacer- diti. Men beschikt over een eigen "Hostaria" herberg, waar men spe cialiteiten uit de Romeinse keuken ser veert. De door hen gebruikte druivesoorten omvatten de hele gamma, die toegela ten zijn voor de D.O.C., Malvasia di Candida, Malvasia del Latio, Trebbiano Giallo, Malvasia del Bellone en Bonvino (de laatste tot een maximum van 10 procent). Het vereiste minimum percen tage voor de D.O.C. is 11V2 procent. Wanneer bij een natuurlijke vergis- tingswijze zonder toevoeging van sui ker minimaal 12 procent is bereikt, mag de extra klassering "Superiore" wor den gebruikt. Het storten van de zojuist geplukte druiven. Wanneer we uit Frascati op weg gaan naar Orvieto, passeren we op enige af stand Montefiascone. Ik heb mijn uiterste best gedaan om ook hier even te gaan kijken, maar dat was in ons tijdschema niet mogelijk. We moeten op de autostrada blijven en de smallere binnenwegen vermijden, waar we niet kunnen opschieten. Montefiascone ligt in Viterbo aan het meer van Bolsena (niet verwarren met Bolzano). Jean de Fueger Hier komt de Est! Est!! Est!!! vandaan. Het persen van de wijn. 11

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1980 | | pagina 11