EEN REIS DOOR m_~y DEBELANGRUKSTE WIJNGEBIEDEN De rijk gevarieerde wijngaard,die Italië heet Je kunt in Italië geen enkele provincie bereizen of er wordt wijn verbouwd. Te pas maar ook wel te onpas. Het klimaat laat overal wijnbouw toe. Een groot aantal zonne-uren zorgt jaarlijks voor de koestering, die de druif voor het vormen van suiker en dus alcohol nodig heeft. Maar de bo dem is niet overal ideaal voor het verkrijgen van de optimale kwaliteit, die de moderne wijndrin ker verlangt in een goede verhouding van alcohol, restzoet en minimum zuurgraad. Met de toe gepaste kennis van bodemgesteldheid wordt de laatste jaren wijnbouw verboden in districten die daarvoor niet geschikt zijn en waar slechts wijn wordt gemaakt, waarvan er in de wereld al teveel is en die gedoemd zal zijn om na distilatie te dienen voor industriële doeleinden en zelfs als brandstof voor auto's. Met deze gedragslijn in ons achter hoofd gaan we nu de wijnhuizen be schrijven, die we op onze reis bezoch ten. Zoals ik al zei, een reis die uniek mag heten, omdat tot nu toe volgens mij nog nooit een zo groot gezelschap in slechts enkele dagen de crème de la crème van de Italiaanse topwijnen onder D.O.C. heeft bezocht. De eerste dag... We waren op zaterdagavond naar Rome gevlogen. Er waren slijters, die Zo zijn met deskundige begeleiding al veel wijngaarden verdwenen om plaats te maken voor rijst en maisaanplant; vooral in Noord-ltalië is de kwaliteit van deze produkten optimaal. Dit alles kondén we met eigen ogen aanschouwen, toen we in oktober tij dens de wijnoogst een unieke reis maakten. Vijftien medewerkers van Reuchlin, die bij de verkoop van wijn zijn betrokken, met eenentwintig gas ten -slijters en horecaondernemers hebben zich ervan kunnen overtuigen, dat het de Italiaanse wijnbouwers ernst is om de eeuwenoude traditie van kwa- liteitsprodukten in ere te houden. Zij zijn zich er goed van bewust dat ze veel te lang hebben gewacht met de con trole van overheidswege op limitering van het beste dat per district kan wor den opgebracht en daaraan de nood zakelijke bescherming van de eigen herkenbare naam te geven. Dit apart De droom van een leeg glas. van de vrije concurrentiemarkt waar de consument zelf zijn keuze kan bepalen tussen een goede dronk voor een rede lijk bedrag of het slurpje dat net zoveel als zijn pakje sigaretten kost en dat het als dorstlesser best aardig doet. Bescherming Eigenlijk is die bescherming pas in 1968 van kracht geworden. Na lange jaren van kibbelen, welke wijn nu wel en welke niet een gevestigde reputatie genoot, kwam men in 1963 (zestig jaar later dan de Fransen) tot het opstellen van voorschriften waaraan een wijn vol gens zijn traditioneel herkenbare voor waarden moet voldoen, samengevat in de D.O.C. Demonazione (di) Origine Controllata. Daarin zijn bindend vast gelegd: 1) Afbakening van het gebied waarbin nen de wijngaarden liggen, die recht hebben op de naam van de onder havige wijn. 2) Maximale opbrengst per hectare in die wijngaarden. Dit om te voorko men, dat door het opvoeren van de produktie de kwaliteit achteruit zou gaan. 3) Maximum aantal wijnplanten per ha. 4) De namen van de toegelaten druive- rassen en de percentages die onder ling moeten worden gebruikt. 5) Het minimum alcoholpercentage dat na natuurlijke vergisting van de drui ven moet worden bereikt. In Italië mag nergens suiker aan de gistende most worden toegevoegd. Chaptali- satie (wijn verbeteren door toe voeging van suiker) is te allen tijde verboden. 6) Minimum totale zuurgraad. 7) Traditionele vinificatiemethode, die voor de bedoelde wijn van oudsher werd toegepast en daaraan verbon den de minimale duur, dat een wijn op fust moet zijn behandeld tot het moment van bottelen. Soms wordt daar nog aan toegevoegd een be paalde periode, dat de wijn op fles moet rijpen, alvorens in de handel te worden gebracht. 8) Ter controle op het toegelaten kwantum worden zegels afgegeven, die de bottelaar op de hals van de flessen moet aanbrengen als waar merk voor de consument. 10

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1980 | | pagina 10