C. Persoon
met pensioen
Afscheid van G. F. H. Gischler
R. E, Papavoine nam afscheid
In een Amsterdams Bowlingcentrum was hiervoor een treffen
geregeld tussen de heer en mevrouw Deichmann met hun
zoon en schoondochter, en enkele naaste medewerkers van
de brouwerij. Aanwezig waren mejuffrouw De Jonge, mejuf
frouw Kommers met verloofde, de dames Van Kooten en Ro
bert met hun beide echtgenoten alsmede de heer Oliver met
zijn vrouw.
In een informele toespraak dankte de heer Oliver haar voor de
vele jaren, waarin zij haar werk toegewijd verrichtte.
Als bewijs van waardering ontving zij namens de mensen, die
altijd door haar zijn bediend, een tinnen kandelaar met kaar
sen, een opvouwbare paraplu, een gebakstel, een reistas en
een envelop met inhoud.
Namens de medewerksters van de koffiekamer bood mejuf
frouw De Jonge een elektrische frituurpan aan.
Na het dankwoord van mevrouw Deichmann vertrok het ge
zelschap in goedgeluimde stemming huiswaarts.
De heer Persoon op
weg naar de receptie
ter gelegenheid van
zijn pensionering.
Amsterdam Op 30 november jl. bereikte de heer C. Persoon
de pensioengerechtigde leeftijd. In groten getale waren me
dewerkers uit alle geledingen van het bedrijf gekomen om de
heer Persoon in 't Koelschip op feestelijke wijze een onverge
telijk afscheid te bereiden. Vergezeld van een grote schare
familieleden werd de heer Persoon verwelkomd door de heer
Welmers in de ontvangstkamer. Hier ontving hij tevens de
gouden speld. Op weg naar 't Koelschip werd een ieder ver
zocht bij binnenkomst even schuin naar het plafond te kijken.
In groot formaat was daar een dia geprojecteerd van het ge
zichtvan de heer Persoon, die met een breed gebaar een pilsje
achterover sloeg. Deze dia was geknipt uit een scène van een
Heineken P.R.-film, die over de gehele wereld wordt vertoond.
Zonder dat men zijn naam kent is de heer Persoon wereldbe
kend... Vervolgens sprak de heer Hesse hem toe. Op zeer
directe en humoristische wijze ging deze in op de loopbaan
van de heer Persoon. Hierna volgen de hoofdlijnen uit deze
terugblik. Ten tijde van zijn indiensttreding bij Heineken op 13
september 1940 was het gebruikelijk dat mensen als de heer
Persoon zich iedere week meldden op het bedrijf om te vragen
of ze de volgende week terug mochten komen. Dat ging zo
door tot 1 februari 1944. Toen trad hij in vaste dienst op de
afdeling boenplaats en pekkerij. Op 1 juli 1968 werd de heer
Persoon overgeplaatst naar de afdeling kelders waar hij als
„haspelant" (nu: „sloeper") tot 1 april 1971 werkzaam bleef.
Zijn laatste werkterrein zou vervolgens bij de interne dienst
komen te liggen.
Als afsluiting van het verhaal van de heer Hesse kreeg de heer
Persoon namens het personeel een geschenk aangeboden.
Dit bestond uit een grote koffer met „steekwagentje" en een
reisscheerapparaat; zaken die onmisbaar zijn voor een als
toegewijd reiziger bekend staande heer Persoon en die hem
waarschijnlijk regelmatig naar zonniger streken zullen verge
zellen. Nadat allen in de gelegenheid waren gesteld de heer
Persoon en zijn familie de hand te drukken, werd er nog ge
ruime tijd van deze receptie gebruik gemaakt om elkaar weer
eens aan te spreken of ,,bij" te praten.
Amsterdam Onder overweldigende belangstelling werd op
12 dec. jl. afscheid genomen van de heer G. F. H. Gischler,
in zijn laatste functie werkzaam bij de stafdienst alge
mene zaken internationaal van de Divisie Internationaal. Be
halve de collega's waren eveneens vele gepensioneerden in 't
Koelschip aanwezig om de heer Gischler de hand te drukken.
Als eerste spreker trad de heer Banz op. Hij zei dat hij het erg
moeilijk vond een korte speech te houden voor iemand die
maar liefst 45 jaar bij ons concern in dienst is geweest. Graag
wilde hij echter een aantal goede kwaliteiten van de heer Gi
schler memoreren; zo noemde hij hem een pijler van betrouw
baarheid en bron van informatie. Volgens de heer Banz had de
heer Gischler een feilloos gevoel van wat er op een gegeven
moment nodig is. Ook roemde hij zijn gevoel voor humor en
relativeringsvermogen. Zijn werk zou volgens de heer Banz
zeker voortgezet worden aangezien de heer Gischler zeer
duidelijke instructies voor zijn opvolger, de heer Geurts, heeft
achtergelaten. Na het noemen van de hobby's van de schei
dende klapten opeens de zijdeuren open en fietsten twee
meisjes van Divisie Internationaal doodleuk de zaal in. Spoedig
werd duidelijk dat de twee fietsen het cadeau vormden dat het
personeel de heer Gischler aanbood. Dat het erg gewaardeerd
werd, bleek wel uit het feit dat het echtpaar Gischler in een
mum van tijd zelf op het zadel zat.
De volgende spreker, de heer Siep, haakte in zijn speech direct
op dit cadeau in door de heer Gischler met andere fietslief-
hebbers te vergelijken, zoals Dries van Agt en Anne Vondeling,
die hij op de fiets zou kunnen tegenkomen. Ook sprak de heer
Siep over de vroegere tijden, waarin politici nog niet door het
hele volk met hun voornaam werden genoemd. „Jij moet die
tijd nog meegemaakt hebben," zei hij tegen de heer Gischler,
„dat de mensen nog gewoon naar kantoor kwamen om te
werken, nu benaderen ze problemen." Ook liet de heer Siep
nog een klassiek melodietje de zaal inklinken, waarvan hij
verklaarde dat we dat nu voortaan zullen missen.
Ten slotte sprak de heer Gischler een dankwoord. Hij herken
de zichzelf nauwelijks meer door alle kwaliteiten die men van
hem had opgesomd, zei hij. Hij toonde zich erg blij met de
cadeaus; hij waardeerde het bijzonder dat men hierbij ook aan
zijn vrouw had gedacht, die tenslotte al die jaren had „mee-
geleden".
Hij vertelde dat hij zijn pensionering met veel vertrouwen te
gemoet zag; hij had immers nog nooit iemand gesproken die
na zijn pensionering weer bij zijn baas had willen terugkomen.
Hij herinnerde zich iemand die eens tegen hem zei: „Je hebt er
geen idee van hoeveel vrije tijd erin gaat zitten als je bij een
baas werkt." Desalniettemin was hij toch naar de cursus Pen
sioen in Zicht gegaan om zich op deze nieuwe periode voor te
bereiden.
Het laat zich niet
moeilijk raden waar
mee de heer en me
vrouw Gischler zich
in de vrijgekomen
tijd gaan bezighou
den.
Als laatste raad gaf hij de aanwezigen het advies mee om meer
te lachen op het werk. „Je moet er zelf iets van maken," ver
klaarde hij. Op deze receptie werd deze raad in ieder geval
goed ter harte genomen.
Amsterdam Op vrijdag 15 december jl. werd afscheid geno
men van de heer R. E. Papavoine. Het eerste gedeelte van het
afscheid vond plaats op een voor de heer Papavoine welbe
kend terrein, namelijk het kantoor van de Commercieel Tech
nische Dienst. Het officiële gedeelte werd ingeluid door de
heer Wolff. Hij dankte de heer Papavoine voor zijn grote inzet
gedurende de tijd dat hij bij de C.T.D. werkzaam was. Dit feit
werd onderstreept in de vorm van een cadeau. Dit cadeau was
echter om praktische redenen reeds eerder op de dag thuis
bezorgd. Het betrof hier een fiets. Als tweede spreker trad op
25
