gen, dat je je direct op je gemak voelde."
De heer Van Rijsinge is ook zeer te
spreken over het programma dat voor
deze week werd opgesteld en de groeps
leider die hen begeleidde. Enkele
programmapunten waren: zakelijke in
formatie op het gebied van financiën,
verzekeringen en sociale wetgeving, een
ontmoeting met gepensioneerden die
met de groep over hun ervaringen als
gepensioneerden kwamen praten, een
middag besteed aan de natuur en een
excursie naar het Rijksmuseum voor
Volkenkunde in Leiden. Hier volgde een
filmvertoning en werd de groep rond
geleid door het museum, om te zien hoe
niet-westerse volken het ouder worden
ervaren.
Feministes
Tevens werd er één avond besteed aan
gesprekken met jongeren. „We hebben
toen onder meer gesprekken gevoerd
met feministes, strijdsters voor
vrouwenrechten. Dit ging zo hard tegen
hard, dat ons de zweetdruppels op het
voorhoofd stonden. Toch werd de hele
discussie in een bijzonder prettige sfeer
gehouden, al ging het er nogal fel aan
toe. We spraken onder andere over hu
welijk en samenwonen en natuurlijk over
de positie van de vrouw in de huidige
samenleving. Het was erg leuk en inte
ressant om met een feministe te praten.
Van haar hoorde je nu eens een heel
andere visie op verschillende onderwer
pen."'
Over de hele week genomen, was vol
gens de heer Van Rijsinge het waarde
volste, dat je nu eens kon praten met
andere mensen, die zich in dezelfde si
tuatie bevinden. ,,Je zit ook in een groep
met allemaal mensen uit verschillende
bedrijven. Dus je hoort van die mensen
wat er in hun bedrijf voor de oudere me
dewerkers wordt gedaan en hoe de sfeer
ten opzichte van hen is. Verduveld leuk
was ook die middag toen er een groep
gepensioneerde mensen naar Oud-
Nieuw leven
„Eerst na die conferentie-week ben ik er
aan gaan denken dat ik na m'n pensioen
een heel nieuw leven zou gaan beginnen
en hoe ik dat zou gaan opvullen. Nu na
anderhalf jaar moet ik zeggen dat ik het
best naar m'n zin heb en niet meer naar
de brouwerij terug zou willen. Niet omdat
ik er niet prettig gewerkt zou hebben,
maar omdat er toch een andere genera
tie is gekomen. Je ergert je daar nog wel
eens aan als je er dagelijks mee gecon
fronteerd wordt; je moet dat loslaten. Dat
was precies hetzelfde toen mijn genera
tie kwam met de generatie voor ons. Je
denkt toch anders over bepaalde dingen
en je hebt niet meer die flexibiliteit om je
daaraan aan te passen. M'n vrouw en ik
hebben meteen na m'n pensionering
een reis naar Zuid-Afrika gemaakt. Ver
der schilder ik het huis nu een beetje,
heb een hondje gekocht, dat ik drie keer
per dag moet uitlaten, dat geeft weer wat
beweging en ik knap wat klusjes op. Na
tuurlijk help ik mijn vrouw ook in de
huishouding. Ik bemoei me niet met haar
huishoudbeleid, dat is haar terrein, maar
ik probeer haar wel tot steun te zijn. Per
slot van rekening is moeders ook een
beetje met pensioen gegaan. Voordat ik
met pensioen ging, dacht ik wat zal de
tijd langzaam voorbij gaan, als ik de hele
dag thuis ben maar de tijd vliegt om,
dus vervelen doe ik me echt niet."
De heer Van Rijsinge heeft echter nog
een suggestie voor de conferentie Pen
sioen in Zicht: ,,lk vind dat de groep die
samen naar een conferentie-week Pen
sioen in Zicht is geweest elkaar ander
half jaar na hun pensioen weer zou
moeten ontmoeten. Dan zou men van
elkaar kunnen horen hoe ieder die eer
ste anderhalf jaar van zijn of haar pen
sioen heeft ervaren." De heer Van
Rijsinge die eerst met haast geen stok
naar Oud-Poelgeest te krijgen was, zou
nu dus eigenlijk best een weekje terug
willen!
Voor een potje biljart is nu ook veel meer tijd.
C. J. J. van Rijsinge. lachend zijn pensioen
tegemoet.
Poelgeest kwam, waarmee je kon
praten. Je hebt gewoon veel vragen over
de periode die je te wachten staat en dan
is het prettig daarmee terecht te kunnen
bij mensen, die al gepensioneerd zijn."
Waar tijdens de conferentie veel nadruk
op gelegd werd, was volgens de heer
Van Rijsinge, dat er juist voor de gepen
sioneerden weer zoveel te doen en mee
te maken is. „Je hebt nu eindelijk de tijd
om leuke dingen te gaan doen, waar je
niet aan toe kwam toen je nog werkte.
Bovendien krijg je ook nog overal re
ductie op. Neem nu mezelf. Mijn werk
bracht met zich mee, dat ik geen tijd had
voor hobby's. De sprong naar het pen
sioen was voor mij bovendien nog
groter, omdat ik altijd gewend was ge
weest veel onder de mensen te komen,
van 's morgens vroeg tot vaak diep in de
nacht omdat veel horecazaken pas laat
opengaan."