gen, dat je je direct op je gemak voelde." De heer Van Rijsinge is ook zeer te spreken over het programma dat voor deze week werd opgesteld en de groeps leider die hen begeleidde. Enkele programmapunten waren: zakelijke in formatie op het gebied van financiën, verzekeringen en sociale wetgeving, een ontmoeting met gepensioneerden die met de groep over hun ervaringen als gepensioneerden kwamen praten, een middag besteed aan de natuur en een excursie naar het Rijksmuseum voor Volkenkunde in Leiden. Hier volgde een filmvertoning en werd de groep rond geleid door het museum, om te zien hoe niet-westerse volken het ouder worden ervaren. Feministes Tevens werd er één avond besteed aan gesprekken met jongeren. „We hebben toen onder meer gesprekken gevoerd met feministes, strijdsters voor vrouwenrechten. Dit ging zo hard tegen hard, dat ons de zweetdruppels op het voorhoofd stonden. Toch werd de hele discussie in een bijzonder prettige sfeer gehouden, al ging het er nogal fel aan toe. We spraken onder andere over hu welijk en samenwonen en natuurlijk over de positie van de vrouw in de huidige samenleving. Het was erg leuk en inte ressant om met een feministe te praten. Van haar hoorde je nu eens een heel andere visie op verschillende onderwer pen."' Over de hele week genomen, was vol gens de heer Van Rijsinge het waarde volste, dat je nu eens kon praten met andere mensen, die zich in dezelfde si tuatie bevinden. ,,Je zit ook in een groep met allemaal mensen uit verschillende bedrijven. Dus je hoort van die mensen wat er in hun bedrijf voor de oudere me dewerkers wordt gedaan en hoe de sfeer ten opzichte van hen is. Verduveld leuk was ook die middag toen er een groep gepensioneerde mensen naar Oud- Nieuw leven „Eerst na die conferentie-week ben ik er aan gaan denken dat ik na m'n pensioen een heel nieuw leven zou gaan beginnen en hoe ik dat zou gaan opvullen. Nu na anderhalf jaar moet ik zeggen dat ik het best naar m'n zin heb en niet meer naar de brouwerij terug zou willen. Niet omdat ik er niet prettig gewerkt zou hebben, maar omdat er toch een andere genera tie is gekomen. Je ergert je daar nog wel eens aan als je er dagelijks mee gecon fronteerd wordt; je moet dat loslaten. Dat was precies hetzelfde toen mijn genera tie kwam met de generatie voor ons. Je denkt toch anders over bepaalde dingen en je hebt niet meer die flexibiliteit om je daaraan aan te passen. M'n vrouw en ik hebben meteen na m'n pensionering een reis naar Zuid-Afrika gemaakt. Ver der schilder ik het huis nu een beetje, heb een hondje gekocht, dat ik drie keer per dag moet uitlaten, dat geeft weer wat beweging en ik knap wat klusjes op. Na tuurlijk help ik mijn vrouw ook in de huishouding. Ik bemoei me niet met haar huishoudbeleid, dat is haar terrein, maar ik probeer haar wel tot steun te zijn. Per slot van rekening is moeders ook een beetje met pensioen gegaan. Voordat ik met pensioen ging, dacht ik wat zal de tijd langzaam voorbij gaan, als ik de hele dag thuis ben maar de tijd vliegt om, dus vervelen doe ik me echt niet." De heer Van Rijsinge heeft echter nog een suggestie voor de conferentie Pen sioen in Zicht: ,,lk vind dat de groep die samen naar een conferentie-week Pen sioen in Zicht is geweest elkaar ander half jaar na hun pensioen weer zou moeten ontmoeten. Dan zou men van elkaar kunnen horen hoe ieder die eer ste anderhalf jaar van zijn of haar pen sioen heeft ervaren." De heer Van Rijsinge die eerst met haast geen stok naar Oud-Poelgeest te krijgen was, zou nu dus eigenlijk best een weekje terug willen! Voor een potje biljart is nu ook veel meer tijd. C. J. J. van Rijsinge. lachend zijn pensioen tegemoet. Poelgeest kwam, waarmee je kon praten. Je hebt gewoon veel vragen over de periode die je te wachten staat en dan is het prettig daarmee terecht te kunnen bij mensen, die al gepensioneerd zijn." Waar tijdens de conferentie veel nadruk op gelegd werd, was volgens de heer Van Rijsinge, dat er juist voor de gepen sioneerden weer zoveel te doen en mee te maken is. „Je hebt nu eindelijk de tijd om leuke dingen te gaan doen, waar je niet aan toe kwam toen je nog werkte. Bovendien krijg je ook nog overal re ductie op. Neem nu mezelf. Mijn werk bracht met zich mee, dat ik geen tijd had voor hobby's. De sprong naar het pen sioen was voor mij bovendien nog groter, omdat ik altijd gewend was ge weest veel onder de mensen te komen, van 's morgens vroeg tot vaak diep in de nacht omdat veel horecazaken pas laat opengaan."

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1977 | | pagina 16