I.N.A.O.) het hele jaar door bezig de
voorraden geregistreerde wijnen te con
troleren en te administreren.
Ai direct na de oogst worden de binnen
gebrachte hoeveelheden gemeten en
voorlopig geblokkeerd. Na het vrijgeven,
de déblocage, bij voorbeeld op voor de
Beaujolais 15 november, is de wijnbou
wer-wijnhandelaar verplicht aanteke
ning te houden van zijn verkopen of ver
plaatsing van de desbetreffende voorra
den. Met geleidebiljetten wordt elke mu
tatie genoteerd en het is erg moeilijk om
met de voorraden te knoeien. Mogelijk
blijft het natuurlijk altijd.
Wie kan een wet noemen die niet over
treden wordt.
Kort samengevat komen de bepalingen
voor de appellation hierop neer.
1. Beperkt gebied waarop de appellatie
van toepassing is.
2. Minimum alcoholpercentage. (In de
wijnhandel wordt daaraan veel waarde
gehecht.)
3. Voorgeschreven druiveras(sen).
4. Maximum opbrengst per ha (Ver
schilt erg van plaats tot plaats.)
5. Aantal wijnstokken, dat per ha mag
worden geplant.
Vervolgens is de methode van snoeien,
die van streek tot streek verschilt voor
geschreven. Hetzelfde geldt voor de wij
ze van wijnbereiding: de vinificatie zoals
die per traditie voor de desbetreffende
wijn geldt.
Bovendien zijn voor sommige wijnen,
met name in de Bordeaux, proefcolleges
aangesteld die elke oogst opnieuw
moeten keuren om vast te stellen of de
wijn onder zijn beschermde naam in de
handel mag worden gebracht.
Wijnen die niet onder de A.O.C. vallen
worden als Vin Rouge - Vin Rosé of Vin
Blanc onder merknamen verkocht en
geen enkele aanduiding op het etiket
mag in de richting van een wijn wijzen
die onder Appellation d'Origine
Contrölée geregistreerd is.
De A.O.C. is dus een soort certificaat van
echtheid. Dat wil echter helemaal niet
zeggen dat er geen goede wijnen zou
den zijn die deze kwaliteitsgarantie mis
sen. Integendeel. Er zijn heel goede be
taalbare wijnen die in kwaliteit gelijk of
zelfs hoger gesteld kunnen worden dan
de wijnen onder A.O.C. De consument
zal in het begin in dat geval meer aan
gewezen zijn op zijn wijnhandelaar-ad
viseur.
De meest verkochte Franse wijnen met
A.O.C. op de Nederlandse markt zijn in
volgorde 1. Bordeaux... 35%, 2. Anjou...
24%, 3. Cotes du Rhöne... 11
Verder zou ik erop willen wijzen, dat het
beslist niet waar is dat wijnen met A.O.C.
altijd bewaarwijnen zijn, zoals velen me
nen. In het algemeen zijn witte wijnen op
hun best, dat wil zeggen fris en fruitig,
wanneer ze jong zijn. Dit geldt ook voor
Bordeauxwijnen waren bij voorbeeld de
beeld Beaujolais - Cötes du Rhöne en
vele andere. De Appellation d'Origine
Contrölée, ik herhaal het, is een garan
tie voor authenticiteit. De oorspronkelijke
Schematisch overzicht van de produktiege-
bieden waarop de beschermende bepalingen
van de V.D.Q.S. van toepassing zijn.
goede eigenschappen, waaraan de be
paalde wijn zijn reputatie te danken had,
worden ermee in stand gehouden en
bevorderd onder wettelijke bescher
ming.
Een andere wettelijk beschermde kwali
teitsgarantie voor Franse wijnen is de
V.D.Q.S., Vin Delimité de Qualité Supé
rieure.
Met het instellen hiervan heeft men een
leegte opgevuld, die ontstond toen de
A.O.C. van kracht werd. Er was een gro
te groep traditioneel bekende wijnen van
goede kwaliteit, die tussen wal en schip
dreigde te raken. Enerzijds de wijnen
onder bescherming van de appellation
en anderzijds een groep wijnen waarvan
de kwaliteit van zeer eenvoudig opliep
tot zeer goed, maar die onderling niet te
onderscheiden waren.
CE LABEL
GABANTLT
tciie/ine
etta yuattte
Tot aan de hausse in prijzen voor de
Bordeauxwijnen waren bij voorbeeld de
soms zeer goede Languedoc-wijnen in
ons land nauwelijks bekend. Met de on
dersteuning van het kwaliteitskenmerk
V.D.Q.S. werden ze gemakkelijker geac
cepteerd als alternatieven voor de een
voudige Bordeaux, die hun prijs niet
meer waar konden maken in kwaliteit.
Op gevaar van te uitvoerig te worden lijkt
het me toch juist in dit verband enige
nadere informatie te geven over de kwa
liteitsgaranties voor wijnen in andere
landen.
Voor de Duitse wijnen is dit de aandui
ding Q.b.A., «Qualitatswein bestimmter
Anbaugebiete. Dit zijn de elf wijnbouw-
gebieden die voor hun benaming nauw
keurig omschreven zijn. Ze staan hoger
geklasseerd dan de Duitse Tafelwijn".
Op de Q.b.A.-kwaliteitsindeling volgen
de zogenoemde Pradikatswijnen,
waarvan vijf opeenvolgende klassen
omschreven worden.
Als eerste volgt de Kabinett, een begrip
dat volrijpe, natuurlijk gegiste wijnen
aanduidt. Spatlese wordt gewonnen uit
later dan normaal geoogste druiven. De
wijnen onder deze kwaliteitsaanduiding
zullen dan ook in het algemeen zoeter
zijn dan de Kabinett.
Een Auslese is weer een trapje hoger.
Deze kostbare wijnen worden geselec
teerd uit een late pluk, waarbij bescha
digde en onrijpe druiven worden verwij
derd.
Nog weer hoger is de Beerenauslese. U
raadt het al, hiervoor worden alleen de
overrijpe, met de hand uitgezochte drui
ven gebruikt.
Trockenbeerenauslese en Eiswein zijn
zeer kostbaar. Voor de eerste verwerkt
men druiven die aan de stam bijna tot
rozijnen zijn geconcentreerd, terwijl
voor de tweede druiven worden gebruikt
die de eerste strenge nachtvorst hebben
doorgemaakt. Bijna onbetaalbaar zijn
ze. U moet toch minstens wel rekenen op
60,- per fles.
In Italië geldt de D.O.C., spreek uit Dok,
daar het oorspronkelijke Denominazio-
ne d'Origine Controllata voor de mees
ten van ons een tongbreker is.
De bepalingen zijn afgekeken van de
Franse .Appellation d'Origine
Contrölée" en een getrouwe kopie
daarvan.
Er wordt in Italië zeer streng de hand
gehouden aan het nakomen ervan,
vooral omdat de Italianen zich zeer goed
bewust zijn van hun minder goede naam,
die ze met de allergoedkoopste wijnen
hebben opgelopen. D.O.C.-wijnen zijn
getrouwe kwaliteitsvertegenwoordigers
van hun soort en zeker de moeite van het
proberen waard.
In kwaliteitsvergelijkende proeverijen
met wijnen uit andere landen komen de
Italiaanse wijnen zeer goed uit de bus en
blijken dan aanzienlijk goedkoper te zijn.
Onze eigen wijnhandel, Reuchlin B V. in
Rotterdam, kan uit zijn eigen assorti
ment van harte aanbevelen de Sangio-
vese di Romagna en de Barbera della
Langhe.
13