GISTTANKS
VOOR
KUALA LUMPUR
GEARRIVEERD EN
GEÏNSTALLEERD
KEUZE VAN HET AFDEKSYSTEEM
Na het uitvoeren van deze proeven, gecombineerd met con
tacten met TNO, het ministerie van verkeer en waterstaat, de
EVO en vooral met de voor Heineken rijdende vervoerders,
bleken het rolzeilsysteem en het systeem met de hydraulisch
bediende zijwanden („vliegende non") voor het Heineken
transport het best te voldoen, met uitzondering van één ei
genschap van de wagen met hydraulisch bediende zijwanden.
Het laden en lossen is hiermee namelijk niet mogelijk wanneer
het 'uitslaan van de vleugels' belemmerd wordt (bij voorbeeld
bij een perron). Daartegenover staat, dat deze carrosserie
meer mogelijkheden biedt om voor ander transport ingezet te
worden. De wagen met de rolzeilen is voor het bier- en fris
drankentransport optimaal inzetbaar.
Het transport op de rustplaats in de rubber-
plantage.
Op weg met optimaal
ingerichte vrachtwa
gens.
In een van de vorige uitgaven van Vers van 't Vat werd be
schreven hoe vorig jaar de nieuwe gisttanks voor Kuala Lum
pur in Rotterdam werden verscheept. Het transport bestond uit
drie verticale conustanks (bruto inhoud 1600 hl elk), die de
gistkeldercapaciteit met 100.000 hl/jaar vergroten. Het bij
zondere van de gehele operatie betrof zowel de tanks zelf als
het transport van de tanks.
De geheel roestvaststalen tanks werden inclusief isolatie en
geheel afgelaste buitenmantel verscheept. Extra voorzorgs
maatregelen waren genomen om te voorkomen dat later am-
moniaklekkages van de koelspiralen zouden kunnen optreden.
De voorbereidingen voor het landtransport van haven naar
brouwerij begonnen reeds in april 1975. De reconstructie van
de hoofdweg tussen de haven en Kuala Lumpur hield de bouw
van een aantal viaducten in met een vrije hoogte van 5 meter,
terwijl de hoogte van het tanktransport 6,5 meter was. De
planning van het transport was in augustus en op dat moment
zou de hoofdweg nog geheel vrij zijn. Doordat het testpro
gramma met betrekking tot mogelijke ammoniaklekkages nog
verzwaard moest worden, liep de levertijd uit. Elke maand
uitstel betekende toen dat een deel van de weg door de nieuwe
viaducten niet meer te gebruiken was. Herhaaldelijk moest een
nieuwe route weer veranderd worden, maar begin november
waren de tanks eindelijk in de haven en kon het transport
beginnen.
De eerste etappe was afhankelijk van een paar dagen droog
weer voorafgaande aan de rit, want die ging over een stuk
opgespoten moerasland. Er was voor deze rit een week speling
gepland, maar gezien het goede weer kon de tocht reeds op de
tweede dag worden gemaakt.
Het tweede deel van de rit vond plaats op de geplande nacht
ongeveer een week later. Vele telefoon- en elektriciteitsdraden
moesten gelicht worden en de gemiddelde snelheid in de dor
pen daalde tot nauwelijks twee kilometer per uur. Na de ha
venstad en een aantal dorpjes gepasseerd te zijn schoof het
transport onder grote nachtelijke belangstelling een uitge
breide rubberplantage in om één van de nieuwe viaducten op
de hoofdweg te ontwijken. Speciale uithouders moesten aan
de diepladers bevestigd worden om te sterk overhellen in de
scherpe en nauwe bochten te voorkomen. Tegen het och
tendgloren werd de rustplaats midden in de rubberplantage
bereikt.
De volgende nacht werd het derde en laatste deel verreden.
Opnieuw dezelfde obstakels: telefoon- en elektriciteitsdraden,
viaducten en dus omwegen, trottoirbanden in bochten, ver-
keerszuilen enzovoort. Eindelijk werd tegen de ochtend de
brouwerij bereikt.
Na een dag rusten werd op zaterdagmiddag begonnen met het
plaatsen van de tanks. De grootste mobiele kraan van Maleisië
met een dertig meter lange mast had de dag tevoren een ge
nerale repetitie gehouden. Het late tijdstip van het hijsen hield
verband met het feit dat de brouwerij in de aanvliegroute van
het militaire vliegveld ligt. Na twee uur zou het vliegverkeer
stilgelegd zijn en om twee uur precies spanden zich de kabels,
toen een tropische regenbui losbarstte. Om drie uur werd op
nieuw gestart en toen de eerste tank op het hoogste punt was
kwam er prompt een vliegtuig overvliegen.
Terugziend op het transport en de installatie kon gezegd wor
den dat door de uitgebreide voorzorgsmaatregelen alles exact
volgens de planning verlopen was. Eén grote vraag bleef toen
nog over en wel of de koelspiralen, die in de isolatie zaten, niet
lekten. Het testprogramma, dat enkele dagen in beslag nam,
wees uit dat er geen enkel lek aanwezig was. Drie maanden
van installatie volgden op het plaatsen van de tanks en midden
februari 1976 was dit deel van het uitbreidingsproject klaar.
Inmiddels is in Kuala Lumpur een onderzoek begonnen naar
de mogelijkheid om toekomstige nieuwe gisttanks lokaal te
laten bouwen...
De vorkheftruck als
belangrijke schakel
bij het beladen van
de vrachtwagens.
