Gepensioneerden Amsterdam bleven in het westen Gepensioneerden Rotterdam naar het zonnige zuiden De jaarlijkse gepensioneerdendag van de vestigingen Amsterdam I en II vond dit jaar plaats op 7 juni, in Hotel Kras- napolsky te Amsterdam. Na de ge zamenlijke lunch werd een uitgebreid cabaretprogramma gepresenteerd met o.a. sketches en een goochelaar. Voor al het duo Truce Speyk-Gé Franken- huizen oogstte veel succes met oude, bekende Amsterdamse liederen. De zaal zong enthousiast mee met 'Ik heb rooie en witte radijs', 'Wordt nooit ver liefd' en 'De palingboer'. Na het cabaretprogramma was er ge legenheid tot dansen, op muziek van de combo Chris de Groot. Het was de eerste maal dat het gezel schap gepensioneerden niet met bus of trein het land in ging, maar in een zaal in Amsterdam bleef. Dit was nog een gevolg van de 'oliecrisis', omdat de organisatie in die periode de voor bereidingen trof en niet kon overzien hoelang de crisis zou duren. Uit een enquête bleek, dat de meeste deel nemers de volgende keer het liefste willen vliegen. 'Dat kan', verzekerde de heer G. Struiksma, die deze dag al 18 jaar organiseert, 'we zullen de mogelijk heden bestuderen.' De oudste deelnemer aan deze dag, de heer G. van Eyndthoven (97 jaar), die ook graag mee wil vliegen: 'Dit soort dagen is erg belangrijk voor mij, vooral om de gezelligheid met oude collega's. Het leven in een bejaardentehuis is erg saai. Bovendien is zo'n bedrijf nog altijd een stuk van je leven. Dus is het leuk daar van tijd tot tijd weer eens over te kunnen praten.' Op de foto Truce Speyk en Gé Frankenhuizen. Op 13 juni maakten de Rotterdamse gepensioneerden hun jaarlijkse uitstapje. Doel was deze keer het, ook die dag, zonnige zuiden. De bijna tweehonderd kilo meter werden afgelegd met de trein. Alweer een nieuw idee uit het onuitputtelijke arsenaal van het bestuur van de PUR (Personeels Unie Rotterdam). Per speciale 'Heineken-expres' werden vanaf het Centraal Station in Rotterdam 356 personen op comfortabele wijze naar het Zuidlimburgse heuvelland vervoerd. In Valkenburg aangekomen ging het te voet in gesloten colonne naar het 'Paviilon' waar een koffietafel gereed stond. Het volgende programmapunt was een rondrit per touringcar door het Limburgse landschap, dat met zijn hoogteverschillen voor een bewoner van het vlakke Westen altijd weer iets fascinerends heeft. De chauffeurs van de acht toerwagens wezen hun passagiers hierbij zoveel mogelijk op de bijzonderheden van de streek. Bij het drielandenpunt te Vaals werd enige tijd gepauzeerd om de benen te strek ken en te genieten van het uitzicht. Na afloop van deze mooie tocht keerde het gezelschap terug in Valkenburg. Uiteraard was er nog even tijd om het stadje te bezichtigen en enige inkopen te doen. Evenals 's morgens had het 'Pavilion' weer uitstekend gezorgd voor de inwendige mens. De gezelschapstrein, zoals dat in spoorwegtermen heet, bracht onze gepensioneerden na het diner weer terug naar Rotterdam, waar omstreeks half elf het jaarlijkse festijn eindigde op het Centraal Station. Zowel het bestuur van de Personeels Unie Rotterdam, dat uitgebreide voor bereidingen had getroffen, als de delegatie van de Nederlandse Spoorwegen, die het grootste deel van de organisatie die dag in handen had, zagen hun moeite beioond in de bijzonder gezellige sfeer en de ordelijke gang van zaken. Tenslotte blijft een uitstapje met z'n driehonderdzesenvijftigen een onderneming van for maat, waarbij zich prettige maar ook minder prettige verrassingen kunnen voordoen. 17

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1974 | | pagina 17