Gepensioneerden
Amsterdam
bleven
in het westen
Gepensioneerden
Rotterdam naar
het zonnige zuiden
De jaarlijkse gepensioneerdendag van
de vestigingen Amsterdam I en II vond
dit jaar plaats op 7 juni, in Hotel Kras-
napolsky te Amsterdam. Na de ge
zamenlijke lunch werd een uitgebreid
cabaretprogramma gepresenteerd met
o.a. sketches en een goochelaar. Voor
al het duo Truce Speyk-Gé Franken-
huizen oogstte veel succes met oude,
bekende Amsterdamse liederen. De
zaal zong enthousiast mee met 'Ik heb
rooie en witte radijs', 'Wordt nooit ver
liefd' en 'De palingboer'.
Na het cabaretprogramma was er ge
legenheid tot dansen, op muziek van
de combo Chris de Groot.
Het was de eerste maal dat het gezel
schap gepensioneerden niet met bus
of trein het land in ging, maar in een
zaal in Amsterdam bleef. Dit was nog
een gevolg van de 'oliecrisis', omdat
de organisatie in die periode de voor
bereidingen trof en niet kon overzien
hoelang de crisis zou duren. Uit een
enquête bleek, dat de meeste deel
nemers de volgende keer het liefste
willen vliegen.
'Dat kan', verzekerde de heer G.
Struiksma, die deze dag al 18 jaar
organiseert, 'we zullen de mogelijk
heden bestuderen.'
De oudste deelnemer aan deze dag, de
heer G. van Eyndthoven (97 jaar), die
ook graag mee wil vliegen: 'Dit soort
dagen is erg belangrijk voor mij, vooral
om de gezelligheid met oude collega's.
Het leven in een bejaardentehuis is
erg saai. Bovendien is zo'n bedrijf nog
altijd een stuk van je leven. Dus is het
leuk daar van tijd tot tijd weer eens
over te kunnen praten.'
Op de foto Truce Speyk en
Gé Frankenhuizen.
Op 13 juni maakten de Rotterdamse gepensioneerden hun jaarlijkse uitstapje.
Doel was deze keer het, ook die dag, zonnige zuiden. De bijna tweehonderd kilo
meter werden afgelegd met de trein. Alweer een nieuw idee uit het onuitputtelijke
arsenaal van het bestuur van de PUR (Personeels Unie Rotterdam). Per speciale
'Heineken-expres' werden vanaf het Centraal Station in Rotterdam 356 personen
op comfortabele wijze naar het Zuidlimburgse heuvelland vervoerd. In Valkenburg
aangekomen ging het te voet in gesloten colonne naar het 'Paviilon' waar een
koffietafel gereed stond.
Het volgende programmapunt was een rondrit per touringcar door het Limburgse
landschap, dat met zijn hoogteverschillen voor een bewoner van het vlakke
Westen altijd weer iets fascinerends heeft. De chauffeurs van de acht toerwagens
wezen hun passagiers hierbij zoveel mogelijk op de bijzonderheden van de streek.
Bij het drielandenpunt te Vaals werd enige tijd gepauzeerd om de benen te strek
ken en te genieten van het uitzicht.
Na afloop van deze mooie tocht keerde het gezelschap terug in Valkenburg.
Uiteraard was er nog even tijd om het stadje te bezichtigen en enige inkopen
te doen. Evenals 's morgens had het 'Pavilion' weer uitstekend gezorgd voor de
inwendige mens. De gezelschapstrein, zoals dat in spoorwegtermen heet, bracht
onze gepensioneerden na het diner weer terug naar Rotterdam, waar omstreeks
half elf het jaarlijkse festijn eindigde op het Centraal Station.
Zowel het bestuur van de Personeels Unie Rotterdam, dat uitgebreide voor
bereidingen had getroffen, als de delegatie van de Nederlandse Spoorwegen, die
het grootste deel van de organisatie die dag in handen had, zagen hun moeite
beioond in de bijzonder gezellige sfeer en de ordelijke gang van zaken. Tenslotte
blijft een uitstapje met z'n driehonderdzesenvijftigen een onderneming van for
maat, waarbij zich prettige maar ook minder prettige verrassingen kunnen
voordoen.
17