MAX
MAXI
MIDI
Zilveren jubilares
A. J. Podt gehuldigd
MADELEEN,
YVONNE
en AO
Ideale
kantoormode
Veel midi
Door
by. Ik weet het niet. Bij mij is
het altijd gecombineerd.
Hoe bent U er eigenlijk in ver
zeild geraakt?
Weet ik eigenlijk nietomdat
ik, geloof ik, altijd in m'n moe
ders klerenkast en hoedenkast
zat te frommelen en friemelen.
Daardoor ben ik erin verzeild
geraakt, begrijp je. Ik vond het
gewoon leuk. En ik ben als eta
leur begonnen, vergeet dat niet.
Bij Gerzon in Nijmegen.
Wanneer bent U begonnen met
het zelf maken van mode?
Dat is pas veel later; dat is pas
na de oorlog begonnen. Ik ben
dus met hoeden begonnen even
voor de oorlog en ik kreeg
eigenlijk nooit goede kleren voor
die mannequins om ze samen
te tonen. Toen ben ik eens be
gonnen een paar dingen te ma
ken en daardoor is de couture
bij ons ontstaan.
Bent U één van de eersten in
Nederland geweest?
Ik geloof het wel. Dick Holthaus
kwam pas veel later bij mij.
Bent U nog bij iemand in de
leer gegaan?
dat was vroeger niet. Voor de
oorlog, 30, 40 jaar geleden,
was het een exceptie als een
jongen in de mode ging.
(J bent een pionier op dat ge
bied geworden?
Een beetje, ja.
Wat vindt U de ideale mode
voor nu op kantoor, zoals wij
dagelijks door de gangen ren
nen, langs bureaus scheren
enz.?
Daar is eigenlijk geen speciale
mode voor. Als maxi mode is -
en maxi is geen mode - laat ik
het zo zeggen, als midi mode is,
dan vind ik het geen gezicht
trouwens, ik vond het nooit een
gezicht, als ik wel eens op een
belastingkantoor kwam of op
een ander kantoor, dat ze tot
hier (wijst erg kort aan) langs
die bureaus rennen; zo tot hier
(wijst nog iets korter aan)
dat vind ik voor jonge meisjes
wel leuk, op de boulevard, maar
niet op een kantoor. Maar ik
vind, dat wanneer een meisje
mode-minded is, en een beetje
gevóel voor mode heeft en een
beetje elegant is, dat ze dan
vanzelf de mode volgt en weet
wat ze kan dragen.
Maar er is eigenlijk geen spe
ciale kantoormode voor meisjes.
Lang is natuurlijk geschikt voor
op een kantoor. Ten eerste zijn
er van de 10 of 9 rokken 7 of 8,
die je open kunt knopen en dat
vind ik helemaal niet gek.
U heeft ontzettend veel midi in
Uw collectie. Vindt U dat ieder
een het kan dragen? Of vindt U
het lijzig staan?
Ik vind dit een hele goeie lengte.
Er is een categorie vrouwen die
het lijzig staat, dat is zo. Maar
dat is met alles, dat is met iede
re mode. Neem nou opgestoken
haar. Er is een hele grote groep
vrouwen, die staat opgestoken
haar gewoon niet. 't Staat ouwe-
damesachtig, lijzig én er zijn
een heleboel vrouwen, die het
pérféct staat. Dan is er een
hele categorie vrouwen, die er
uitstekend uitziet met lang slor
dig haar. Dus ik bedoel maar,
er is nooit een lengte of een sil
houet, dat je zegt: dat is voor
everybody en verder niet, dat
bestaat niet. Daarvoor zijn er
Heel warm en heel zonnig was
het toen 3 afgevaardigden van
de jeugdredaktie, voorzien van
geluids- en fotoapparatuur, zich
op weg begaven naar de uiterst
koele, sobere en toch een ze
kere 'sjiek' uitstralende vertrek
ken van Neerlands modekoning
Max Heymans.
Al 8 jaar lang zetelt hij in de
Nicolaas Witsenstraat, op de
tweede etage. Een zwarte ver
schijning achter een witte Fran
se krullentafel uit een of andere
Lodewijkentijd.
Na een hartelijke begroeting,
enige nieuwsgierige blikken
over het interieur en het vluch
tig turen in een van de vele
spiegels, namen wij, Max Hey
mans, Madeleen en Yvonne, ge
drieën plaats op een wit bankje,
dat bij Max een 'Ik vind dit net
iets voor in het Vondelpark' ont
lokte. En tot fotograaf Ad: 'Zo
worden we toch niet gefotogra
feerd, hè?'
We werden wèl zo gefotogra
feerd, maar dit deed niets af
aan het volgende vraaggesprek,
dat wij met deze grote Neder
landse couturier hadden.
Hoelang zit U al in het mode
vak?
Hoelang ik het al doe? Oh,
heel lang, al 25 jaar.
En meteen als beroep of eerst
als hobby?
Nee, dat was moeilijk. Kijk, ik
ben dus bij Gerzon gaan leren
etaleren en bij Hirsch en bij de
Bijenkorf, 'k Heb er wel op de
hoedenafdeling gezeten. Maar
vroeger was het waanzinnig en
was het heel angstwekkend in
families en noem maar op in
wat voor kringen, als een jonge
tje in de mode wou. Tegenwoor
dig zet iedere jongen, die een
centimeter vast kan houden,
haute couture op de deur. Maar
Vooral vroeger was de jubilaris
een fanatiek wielrenner, maar
toen deze sport tal van onover
komelijke bezwaren met zich
mee ging brengen, stapte hij
over op voetballen. Zélf achter
een bal door het veld rennen
doet hij weliswaar nu niet meer,
maar als jeugdleider is hij
iedere zondag langs de lijnen
te vinden.
Tenslotte leidde bedrijfsleider,
Ir. W. F. Schipper, het gesprek
in een andere richting, door
enige bijzonderheden van de ju
bilaris in zijn werk te memoreren
en hem veel lof toe te zwaaien
voor de wijze, waarop hij zijn
werk 25 jaar lang met een ge
weldige accuratesse en stipt
heid had vervuld.
De heer Schipper stapte dit
maal van de gewoonte of, om
de vrouw van de jubilaris te be
lasten met het opspelden van
de gouden Amstelspeld ('daar
je je gasten zoiets toch niet
kunt laten doen') en bevestigde
dit aandenken zelf op de das
van de heer Podt.
Ir. L. A. Rottier nam vervolgens
het woord en zei een weinig ge
geneerd te zijn over het feit,
dat hij juist de heer Podt, die
nooit verzuimde en in al die 25
jaar niet eenmaal te laat was,
een horloge moest overhandi
gen. 'Er staat gelukkig een hele
boel achterop, dus dat verklaart
veel!', voegde hij er echter aan
toe. De voornaam van de jubi
laris vormde voor de heer Rot
tier een prachtig aanknopings
punt om enige zeer positieve ei
genschappen van de jubilaris op
te sommen:
A - Altijd
P - Present
P - Paraat
I - Intuïtief
E - Energiek, waarmee hij de
heer Podt zeer bijzonder com
plimenteerde.
Hierop overhandigde de heer A.
H. Zwart een cadeau onder cou
vert, waarbij hij met veel plezier
enige herinneringen uit de afge
lopen 25 jaar aanhaalde.
De heer F. J. Kristel sloot de rij
met de overhandiging van de
enveloppe van het jubileum
fonds.
Om half 5 vertrok het gezel
schap naar de Gijsbreghtkelder,
waar de jubilaris door vele col
lega's werd opgewacht en waar
men na het feliciteren en over
handigen van cadeaus nog ge
ruime tijd bijeenbleef.
Nou, het is nog steeds een hob-
Bij de brouwerij Mauritskade
volgen de zilveren jubilea elkaar
in snel tempo op. Vrijdag 25
september was het de heer A.
J. Podt, die dit heuglijke feit,
samen met zijn vrouw en twee
zoons, om 4 uur in de Commis-
sarissenkamer en later in de
Gijsbreghtkelder vierde.
In aanwezigheid van de heren
Schipper, Verver, Rottier, Zwart
en Kristel bleek de heer Podt
een spontaan spreker, die graag
iets vertelde over zijn werk van
de afgelopen 25 jaar.
In het begin van zijn loopbaan
bij Amstel was de jubilaris
werkzaam als inpakker van kis
ten in de bottelarij, waar hij te
vens belast was met het tappen
en verzorgen van 'stopen'. Later
werd hij overgeplaatst naar de
spoelplaats, terwijl hij momen
teel volle vaten per heftruck
naar de Geyselbaan transpor
teert.
Ir. W. F. Schipper kwijt zich ditmaal
van de taak om de jubileumspeld op
de das van de heer Podt te bevesti
gen.
Maar niet alleen deze werk
zaamheden vormden een boei
ende gesprekstof, ook de be
levenissen van de jubilaris in
Indonesië, waar hij lange tijd
verbleef, én zijn activiteiten op
sportgebied brachten leven in
de Commissarissenkamer. Ter
inleiding van een officieel ge
deelte bleek de sport nog
steeds een geliefkoosd onder
werp, dat zich in dit geval toe
spitste op wielrennen en voet
ballen.
V.l.n.r. F. J. Kristel, A. H. Zwart, Ir.
W. F. Schipper, de oudste zoon van
de jubilaris, A. J. Podt, de jongste
zoon van de jubilaris, mevrouw Podt,
F. U. Verver, Ir. L. A. Rottier.
