De Amsterdamse gepensioneerden gingen weer een dagje uit
DANK!
voeging eindelijk tot stand was gekomen, zou spreker het
betreuren, dat de jubilaris niet meer in het bestuur zitting
zou hebben.
De heer Both dankte hierna voor de speciale taak, die de
jubilaris vervulde in de biljartvereniging.
De heer d'Artillac Brill sprak over zijn contacten met de
heer Hollander, namelijk over excursies die maar steeds
het brouwhuis vuilmaakten en de financiering van festivi
teiten, die door middel van de personeelsvereniging tot
stand kwamen. Twee mogelijkheden tot ruzies, die er echter
nooit waren geweest.
De heer Oosterbroek, namens de personeelsvereniging Rot
terdam, sprak over de eerste voetbalcontacten van 20 jaar
geleden. Daarover wordt in Rotterdam nog steeds gesproken.
Ook voor de latere contacten bestond veel waardering, zeer
recentelijk nog voor de sportdag in Amsterdam.
De heren Van Gulik en Hoofs kwamen feliciteren namens
de bazenclubs Rotterdam en Den Bosch. De heer Hoofs
Langs deze weg wil ik, mede namens mijn vrouw en kinderen, iedereen
nog eens bedanken voor de belangstelling op de receptie ter gelegenheid
van mijn 25-jarig jubileum. Tevens nog dertien maal dank aan de sprekers
en heel veel malen dank voor de aangeboden cadeaus.
J. J. M. DEN HOLLANDER
De heer Hollander, die op 18 april zijn 25-jarig jubileum vierde, hier in
hel' brouwhuis.
deed dit mede namens de heer Sikking van de personeels
vereniging Den Bosch.
Ook het district Amsterdam van de Koninklijke Neder
landse. Biljart Bond was vertegenwoordigd. Niet gebruikelijk,
volgens voorzitter Even, om op een bedrijfsjubileum aan
wezig te zijn, maar voor een actief bestuurder als de heer
Hollander had men graag een uitzondering gemaakt.
Traditiegetrouw sprak ook de heer Vos, namens de ge
pensioneerden, met mogelijk nog meer vuur dan anders.
Hij roemde de goede eigenschappen van de jubilaris.
De heer Willemse kwam nog even meedelen, dat de elftal
commissie had besloten de jubilaris een snipperdag te
geven voor de volgende dag (zaterdag) en de heer Verver
sprak nog, omdat hij de heer Hollander niet de dertiende
spreker wilde laten zijn.
Het zou te ver voeren, de vele cadeaus, die werden aan
geboden, te vermelden. We maken één uitzondering: het
cadeau van het gezamenlijke personeel, in de vorm van een
vouwfiets en een envelop met inhoud, die bestemd zou
worden voor het bijwonen van de finalewedstrijd van de
Europa Cup in Madrid. Schrijver dezer kan verzekeren,
dat op het gebied van cadeaus de jubilaris deze dag „een
goede wijk" had.
Tenslotte nog het dankwoord van de jubilaris. Iedere spre
ker kreeg antwoord, of beter gezegd, werd van repliek
gediend. Een sappige aaneenschakeling van puntige toe
spelingen, humor en soms rake opmerkingen, kortom „het
was Hollander ten voeten uit". Echter toch ook met enige
merkbare ontroering, toen hij eindigde met „Hartelijk, heel
hartelijk bedankt". T
Zelfs de grootste optimist moet op 6 mei jl. wel met een
bedenkelijk gezicht geluisterd hebben naar het weerbericht.
„Zwaar bewolkt met kans op regen", luidde de voorspelling
voor de volgende dag. Hoe bedrogen kwam ons meteorolo
gisch instituut ook deze keer weer uit! Want onder
een strakke blauwe hemel reden op woensdag 7 mei vijf
bussen, met daarin ruim tweehonderd enthousiaste gepensio
neerden en introducés, de poort van de hoofdstedelijke
brouwerij uit. Een van de bussen was feestelijk versierd,
omdat deze het echtpaar Muys vervoerde, dat juist die dag
vijftig jaar getrouwd was. Het eerste doel van de reis was
de Keukenhof. Onderweg kreeg men reeds een voorproefje
van wat er allemaal te zien zou zijn in Lisse: uitgestrekte
bollenvelden, die bijna allemaal in volle bloei stonden. In
de Keukenhof waar de eerste aanslag werd gepleegd op
het consumptiebonnenboekje stonden de tulpen, hyacin
ten en narcissen er heerlijk fris bij, dank zij de overvloedige
regen, die (gelukkig een paar dagen eerder) gevallen was.
Nog nagenietend van de verrukkelijke geur van de hyacin
ten stapte het gezelschap na een uurtje zitten en wandelen
weer in de bussen, richting Alphen aan den Rijn.
In het vogelpark Avifauna stonden de lunchpakketten klaar.
Iedereen had blijkbaar honger gekregen, want het was een
dringen van jewelste bij de tafel in het restaurant, waar de
pakketten verstrekt werden. De broodjes („hardstikke vers!"
en „dat gaat er best in!") waren dan ook in een mum van
tijd verdwenen. Na het versterken van de inwendige mens
zocht men het zonnetje weer op en wandelde op zijn gemak
door het prachtige park.
Vervolgens stond een tocht door de Betuwe op het pro
gramma. De heer Stap, die voorop reed, leidde de bussen
via Gouda naar Schoonhoven, waar de Lekdijk naar Vianen
begint. De boeren, boerinnen en het vee in de Lopikerwaard
Op weg naar de Keukenhof.