De Amsterdamse gepensioneerden gingen weer een dagje uit DANK! voeging eindelijk tot stand was gekomen, zou spreker het betreuren, dat de jubilaris niet meer in het bestuur zitting zou hebben. De heer Both dankte hierna voor de speciale taak, die de jubilaris vervulde in de biljartvereniging. De heer d'Artillac Brill sprak over zijn contacten met de heer Hollander, namelijk over excursies die maar steeds het brouwhuis vuilmaakten en de financiering van festivi teiten, die door middel van de personeelsvereniging tot stand kwamen. Twee mogelijkheden tot ruzies, die er echter nooit waren geweest. De heer Oosterbroek, namens de personeelsvereniging Rot terdam, sprak over de eerste voetbalcontacten van 20 jaar geleden. Daarover wordt in Rotterdam nog steeds gesproken. Ook voor de latere contacten bestond veel waardering, zeer recentelijk nog voor de sportdag in Amsterdam. De heren Van Gulik en Hoofs kwamen feliciteren namens de bazenclubs Rotterdam en Den Bosch. De heer Hoofs Langs deze weg wil ik, mede namens mijn vrouw en kinderen, iedereen nog eens bedanken voor de belangstelling op de receptie ter gelegenheid van mijn 25-jarig jubileum. Tevens nog dertien maal dank aan de sprekers en heel veel malen dank voor de aangeboden cadeaus. J. J. M. DEN HOLLANDER De heer Hollander, die op 18 april zijn 25-jarig jubileum vierde, hier in hel' brouwhuis. deed dit mede namens de heer Sikking van de personeels vereniging Den Bosch. Ook het district Amsterdam van de Koninklijke Neder landse. Biljart Bond was vertegenwoordigd. Niet gebruikelijk, volgens voorzitter Even, om op een bedrijfsjubileum aan wezig te zijn, maar voor een actief bestuurder als de heer Hollander had men graag een uitzondering gemaakt. Traditiegetrouw sprak ook de heer Vos, namens de ge pensioneerden, met mogelijk nog meer vuur dan anders. Hij roemde de goede eigenschappen van de jubilaris. De heer Willemse kwam nog even meedelen, dat de elftal commissie had besloten de jubilaris een snipperdag te geven voor de volgende dag (zaterdag) en de heer Verver sprak nog, omdat hij de heer Hollander niet de dertiende spreker wilde laten zijn. Het zou te ver voeren, de vele cadeaus, die werden aan geboden, te vermelden. We maken één uitzondering: het cadeau van het gezamenlijke personeel, in de vorm van een vouwfiets en een envelop met inhoud, die bestemd zou worden voor het bijwonen van de finalewedstrijd van de Europa Cup in Madrid. Schrijver dezer kan verzekeren, dat op het gebied van cadeaus de jubilaris deze dag „een goede wijk" had. Tenslotte nog het dankwoord van de jubilaris. Iedere spre ker kreeg antwoord, of beter gezegd, werd van repliek gediend. Een sappige aaneenschakeling van puntige toe spelingen, humor en soms rake opmerkingen, kortom „het was Hollander ten voeten uit". Echter toch ook met enige merkbare ontroering, toen hij eindigde met „Hartelijk, heel hartelijk bedankt". T Zelfs de grootste optimist moet op 6 mei jl. wel met een bedenkelijk gezicht geluisterd hebben naar het weerbericht. „Zwaar bewolkt met kans op regen", luidde de voorspelling voor de volgende dag. Hoe bedrogen kwam ons meteorolo gisch instituut ook deze keer weer uit! Want onder een strakke blauwe hemel reden op woensdag 7 mei vijf bussen, met daarin ruim tweehonderd enthousiaste gepensio neerden en introducés, de poort van de hoofdstedelijke brouwerij uit. Een van de bussen was feestelijk versierd, omdat deze het echtpaar Muys vervoerde, dat juist die dag vijftig jaar getrouwd was. Het eerste doel van de reis was de Keukenhof. Onderweg kreeg men reeds een voorproefje van wat er allemaal te zien zou zijn in Lisse: uitgestrekte bollenvelden, die bijna allemaal in volle bloei stonden. In de Keukenhof waar de eerste aanslag werd gepleegd op het consumptiebonnenboekje stonden de tulpen, hyacin ten en narcissen er heerlijk fris bij, dank zij de overvloedige regen, die (gelukkig een paar dagen eerder) gevallen was. Nog nagenietend van de verrukkelijke geur van de hyacin ten stapte het gezelschap na een uurtje zitten en wandelen weer in de bussen, richting Alphen aan den Rijn. In het vogelpark Avifauna stonden de lunchpakketten klaar. Iedereen had blijkbaar honger gekregen, want het was een dringen van jewelste bij de tafel in het restaurant, waar de pakketten verstrekt werden. De broodjes („hardstikke vers!" en „dat gaat er best in!") waren dan ook in een mum van tijd verdwenen. Na het versterken van de inwendige mens zocht men het zonnetje weer op en wandelde op zijn gemak door het prachtige park. Vervolgens stond een tocht door de Betuwe op het pro gramma. De heer Stap, die voorop reed, leidde de bussen via Gouda naar Schoonhoven, waar de Lekdijk naar Vianen begint. De boeren, boerinnen en het vee in de Lopikerwaard Op weg naar de Keukenhof.

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1969 | | pagina 18