Stamboek het grootste paardenstamboek in ons land,
een bloeiende vereniging met duizenden leden en dui
zenden dieren!
Toch heeft de Shetlander enkele nadelen. Hij is eigen
lijk niet groot genoeg. Hij is wèl geschikt voor de klein
ste kinderen zo in leeftijd van 8 tot 12 jaar (afhankelijk
van de lichaamslengte van de betrokken kinderen).
Verder wordt hij voor de ruitertjes al gauw te klein en
moeten deze naar een groter rijdier gaan uitkijken. Vol
slagen paarden zijn echter weer te groot en te machtig
en kunnen ook niet door alle ouders betaald worden.
Vandaar dat er „tussenmaatse" paardjes grotere po
ny's werden ingevoerd en vervolgens hier verder
gefokt. Die pony's zijn ingevoerd of voor de landbouw
of voor de kinderrijsport. Voor laatstgenoemd doel zijn
ze qua bouw echte miniatuurrijpaardjes, iets wat de
Shetlander mist. De Shetlander mag men niet beschou
wen als een rijpaardje, want daarvoor is zijn lichaams
bouw niet zo geschikt. Maar wèl is de Shetlander een
voortreffelijke speelpony, een speelkameraad, een ge
zellig, zeer intelligent diertje, dat echt als huisgenoot
opgevoed kan worden. De Shetlander is niet groot (de
grootste zijn 1.07 m hoog; de meeste 90 cm). Hij is zeer
sterk en kan daarom prachtig ingespannen worden voor
desnoods een zelfgemaakt rijtuigje. Shetlanders
zijn goedkoop in onderhoud, want ze hebben geen stal,
maar alleen een droge weide nodig. Ze zijn bij uitstek
geschikt om kinderen al jong met dieren vertrouwd te
maken en hen te leren hoe ze er mee om moeten gaan,
hoe ze hen moeten behandelen en verzorgen en voorts
hoe ze als ruiter er hun evenwicht op kunnen bewaren,
hoe ze „hulpen" moeten geven, wat stap, draf en galop
is, wat een wending en hoe al die andere zogeheten
hoefslagfiguren er wel uitzien. Kortom, voor de oplei
ding van de jeugd in de ruitersport kan men de dwerg-
paardjes niet missen. Maar men kan er beslist niet écht
op „rijden". Men kan er op leren „zitten".
De kinderen, die de Shetlanders ontgroeid zijn, ver
langen naar een echte rijpony, waarop ze alles kunnen
doen wat de groteren doen op volslagen paarden: echt
dressuurrijden, een behoorlijk hindernisparcoursje sprin
gen, lange ritten maken of tochten door ongelijk terrein.
Men kan zelfs nog een keuze maken, want men fokt
hier thans de volgende rijponyrassen: Welsh, New
Stapvoets over het stille strand.
tot gevolg gehad maar tevens een toename van de
vrije tijd van de werkende mensheid. Behalve dat steeg
ook de welvaart, zodat het gros van de bevolking zich
geleidelijk aan dingen kon veroorloven, waaraan het
vroeger doodeenvoudig niet kon denken.
Tal van zaken, die tot voor kort alleen maar in de ver
beelding der massa hadden bestaan en die men beleefde
in de bioscoopzaal of bij het lezen van een boek, kwa
men thans binnen veler bereik. Oók het paardrijden en
zelfs voor velen het in bezit hebben van een eigen paard.
Zo is de paardenwereld weliswaar kleiner geworden,
maar bovenal is zij veranderd. De werkpaarden ver-
dwénen en de sportpaarden kwamen er voor in de plaats.
En toen die ommekeer eenmaal had plaats gevonden
en het oorspronkelijke aantal tot op een minimum was
teruggelopen, begon de sterk gedunde paardenstapel
weer toe te nemen. In de Verenigde Staten stijgt het
aantal paarden elk jaar misschien wel met een miljoen
exemplaren!
Ook in ons land is de teruggang tot staan gekomen. Er
worden weer meer paarden gefokt en er is een levendige
handel in sportpaarden.
Pony's
Zoals gezegd heeft er een grote ommekeer plaats ge
vonden in de paardenwereld. Een leek kan die veran
dering vaststellen, want sedert een tiental jaren is onze
paardenstapel verrijkt met een groot aantal pony's. Dat
zijn miniatuurpaarden, waarvan de kleinste de Shet
landers zijn, welke leuke diertjes reeds kort voor de
oorlog vanuit Engeland hier waren ingevoerd, niet voor
de sport, niet als „speelgoed" voor kinderen, maar ten
behoeve van de tuinders en fruitkwekers in de Betuwe.
Men zag er handige en goedkope trekkrachten in voor
het kleine bedrijf en zij hebben als zodanig jarenlang
inderdaad goed voldaan.
Aan ponyclubs dacht toen niemand nog en men vond
ze voor kinderen ook ongeschikt om op te rijden. Thans
weet men beter en zijn er enkele honderden ponyclubs
in Nederland, waarvan het merendeel nog altijd uitslui
tend Shetlanders gebruikt.
Een bewijs hoezeer de samenstelling van de paarden
stapel in Nederland veranderde, vormen wel deze Shet-
landpony's. Vóór de oorlog was het een onbetekenend
groepje paardenliefhebbers dat deze diertjes fokte of
gebruikte, thans is het Nederlandse Shetlandpony
In vele delen van ons land is nog volop ruimte voor de ruiters.
