BIJ DE FOTO'S
Linksboven: Kijkje in een
van de nederzettingen op
de Trobriands.
Rechtsboven: Een grasrokje
in fel rood, blauw en
geel materiaal.
Linksonder: Houtsnijwerk,
veelal van zwart ebbenhout
en teakhout gemaakt.
Rechtsonder: De bewerkte
boeg van een kano.
(Foto's van de schrijver)
omgeven door stevig
hekwerk (om wilde en
tamme varkens buiten
te houden), is soms
6 voet lang en vormt
tevens een handelsartikel. Men ruilt de vruchten tegen
zeedieren, die door vissers worden aangevoerd. De vissers
hebben ook nog andere ruilobjecten, zoals parels. Deze
zijn niet perfect rond en/of egaal van kleur. De kleur va
rieert tussen parelgrijs en zwart. Van de hoteleigenaar,
die ondanks de korte tijd dat hij hier woont, een
enorme kennis heeft vergaard omtrent de eilanden,
de bevolking en haar gewoonten, vernamen we dat de
Japanse gecultiveerde parel de plaatselijke parelvangst
bijna niet meer rendabel maakt. Verder vertelde hij ons,
dat de bewoners (ongeveer tienduizend) zich zeer aan
hun tradities en gewoonten houden en dat de duizenden
Amerikaanse airforce-mannen, tijdens de oorlog hier
gestationeerd, daar zelfs geen verandering in hebben
kunnen brengen.
Eilanden van de Liefde". Deze naam is voornamelijk
te danken aan de vrije liefdeswandel vóór het huwelijk
èn, tengevolge van een vrouwenoverschot, de jacht op
mannen, eenmaal per jaar. Babies krijgen is niet het
gevolg van omgang met mannen. Nee men denkt
dat de vrouw of in vies water heeft gebaad, óf in contact
is geweest met een gestorven vrouwelijk familielid, dat
een hand op haar hoofd heeft gelegd. Wil de vrouw niet
zwanger worden, dan draagt ze een soort hoofddeksel,
's Avonds na het diner vergastte men ons op een sing-
sing. Dit is een danspartij met zang begeleid. Elke dans
beeldt iets uit, zoals oogsten, oorlog voeren of een
moedervogel, die haar verloren kroost zoekt en vindt.
De volgende dag maakten we een tocht met outrigger-
kano's. Via kreken door mangrove-moeras voeren we
naar de zee. In deze kreken zijn zo goed als geen kroko
dillen. Maar enkele weken tevoren had men echter nog
een menseneter geschoten, die meer dan vijf meter lang
was.
Op de gehele eilandengroep zijn ongeveer achttien
blanken aanwezig, voornamelijk mensen van het gou
vernement en de missie. Het voornaamste exportartikel
is kopra. Behalve op de plantages vindt men de kokos
palmen langs het strand, bij de dorpen en langs de vele
wegen. Daar deze eilanden een vitaal punt waren ge
durende de oorlog, hebben de Amerikanen er twee grote
vliegvelden en een enorm wegennet aangelegd. Door het
weinig intensieve gebruik verkeren vele geasfalteerde
wegen in verwaarloosde toestand, evenals één van de
vrachtwagens, die ik zag; een automobiel anno 1942,
met de gepaste naam „Spirit of Protest".
Na een vaarwel sing-sing op het vliegveld gingen we,
uitgewuifd door vele lokale schoonheden, op weg naar
Port Moresby, althans dat dachten we. Aangezien het
bijzonder helder weer was, konden we al de koraal
atollen en eilandjes goed zien.
Boven het vasteland gebeurde er iets, dat niet in reclame
folders vermeld wordt, maar dat tóch kan voorkomen,
namelijk motorstoring, juist boven de uitlopers van het
gebergte. De stewardess deelde ons mede dat men het
„op de bok" beter oordeelde te landen, daar één van
de motoren niet naar behoren functioneerde. Na het
landen hoorden we dat de motor reeds enige tijd uitge
vallen was. Na drie kwartier kwam een zustervliegtuig
ons ophalen van dit verlaten en vergeten oord, Popon-
detta genaamd.
Het was een indrukwekkend uitstapje.
7
