VAN ONZE
VERENIGINGEN
Nijmegen, 30 juli 1965. De gecombineerde Heineken wandelgroep tijdens de glorieuze intocht.
Heineken Vierdaagse wandelgroep - zonder uitvallers -
over Nijmeegse finish
49e Vierdaagse Nijmegen
geslagen door de heren Kloppenburg en
Zantman. Bovendien en het is ver
heugend dit te kunnen constateren gaf
het Bossche en Rotterdamse „thuisfront"
door zijn aanwezigheid blijk mee te leven
met de sportieve prestaties van onze wan
delgroep. Ook Heineken Amsterdam
toonde belangstelling en gaarne wil ik de
heer Leeflang van onze hoofdstedelijke
brouwerij nogmaals bedanken voor zijn
komst naar de Vierdaagse stad. Helaas
moesten enkele trouwe (Bossche) Heine
ken wandelaars verstek laten gaan, nl.
de heren Reppel, Derde en Heller jr. Aan
eerstgenoemde heeft onze groep op elke
marsdag een kaart-groet gezonden uit
een der plaatsen, die onze groep pas
seerde, opdat hij in het Gorkumse zie
kenhuis toch iéts van de Vierdaagse-sfeer
kon proeven. Beide laatstgenoemden wa
ren, respectievelijk in verband met fami
lie-omstandigheden en wegens ziekte, ge
noodzaakt van deelname af te zien, het
geen uiteraard een grote teleurstelling
voor hen betekende.
Wanneer we nu nog even snel de vier
marsdagen de revue laten passeren, dan
zien wij dat het tijdens de eerste dag
voornamelijk de gure en harde wind
was, die als een gesel op het Vierdaagse
leger neerkwam. Gedurende de middag
uren van de tweede dag werden de tip
pelaars nu ook geplaagd door veel regen,
nadat het er 's morgens zo hoopvol had
uitgezien! Het resultaat was, dat velen
moesten opgeven. De derde dag, die van
Groesbeek met zijn 7 heuvelen, eiste op
nieuw zijn tol. Ontzaglijke plensbuien
veroorzaakten vele moeilijk te doorwa
den plaatsen. In de eerste marsuren van
de laatste dag, werden de Vierdaagse
helden want zo mochten de overge
blevenen écht wel betiteld worden
nogmaals verrast met een geweldige
wolkbreuk. Dit was kennelijk de laatste
stuiptrekking van de weergoden, die
daarna werden verdreven door een steeds
warmer wordende zon.
Nogmaals proficiat wandelvrienden en
dan hopelijk allemaal tot volgend jaar
bij de Gouden Vierdaagsewaar de Hei
neken Wandelgroep 1966 op de laatste
dag misschien wel eens ingehaald zou
kunnen worden door het Heineken tam
boerkorps!
vRh.
Vrijdag, 30 juli 1965, staat, neem ik aan,
op mijn vakantielijst als een snipperdag
aangetekend. Die dag moest en zou ik naar
Nijmegen om voor de zoveelste keer de
intocht van het vierdaagselegioen mee te
maken. Vorige jaren was dit gebeurd omdat
ik het zonder meer leuk vind; dit jaar was
er echter een bijzondere aanleiding, namelijk
de deelneming aan het festijn door een
aantal brouwerijcollega's uit Rotterdam en
Den Bosch.
Was ik vorige jaren alleen 's middags
wezen kijken, dit jaar heb ik mij er inten
siever mee bemoeid. Vergezeld van mijn
goede gidsen in Nijmegen, zoon en klein
zoon, was ik 's morgens om half acht
aanwezig bij de start van onze groep op de
Wedren (zie foto), waar onze wandelaars
aldra verschenen om vol goede moed en,
naar het zich liet aanzien, nog bijzonder
fit te starten voor de laatste 40 kilometers.
Kort na de start en ook nog iets later
hebber» we ze in de stromende regen nog
twee keer zien voorbijgaan: fit en wel en
in een naar onze smaak bijzonder goed
tempo, 't Geheel bood echter op dat vroege
uur in regen en wind niet bepaald een
zonnige indruk, zeker niet op mijn zoon
met de camera in de aanslag en mijn
kleinzoon, die dicht tegen mij aangedrukt,
verkleumd met mij onder de paraplu het
geheel aanzagen. Wel waren we vol be
wondering voor de dapperen die nog ette
lijke kilometers voor de voeten hadden.
Die zonnige indruk was er bepaald wel,
toen ik 's middags op de tribune gezeten
onze keurig uitziende troep, „ontdaan" van
de regenjassen in de blauwe blazers aan
het einde van de rit zonder uitvallers zag
voorbijgaan, moe misschien, maar zeker
zeer voldaan en trots (en dat mochten ze
zijn).
Bravo, dames en heren wandelaars uit
Rotterdam en Den Bosch en van harte
proficiat met deze bijzonder sportieve
prestatie.
In gezelschap van de heer Timmers uit
Rotterdam en de dames Leyerweert, Van
Rhijn en Schriemer uit Den Bosch, heb ik
een erg leuke middag gehad. Volgend jaar
verwacht ik alle lezers aan de finish van
de 50e Vierdaagse. Mogelijk dat meneer
Oud Bruin, van wie ik ook wel eens een
stukje lees in dit blad, dan ook van de
partij kan zijn om indrukken op te doen
voor een verslagje. Komt u ook lezer?
De 49ste Nijmeegse Vierdaagse is de
roemruchte wandelgeschiedenis ingegaan
als een der zwaarste van dit internatio
naal sportgebeuren, dat nu bijna een
halve eeuw lang jaarlijks door de
K.N.B.v.L.O. wordt georganiseerd.
Zwaar, omdat wolkbreuken en aanhou
dende gure wind geen genade hadden
met de duizenden wandelaars, die zo fris
en welgemoed dinsdag 27 juli 1965 op
pad waren gegaan. Maar zoals voorheen
ook al meermalen was gebeurd, werden
de weergoden op vrijdag 30 juli, zo rond
het middaguur, gedwongen de aftocht te
blazen. Een zonnige en grandioze in
tocht van het gehavende wandellegioen,
deed daardoor alle doorstane ellende op
slag vergeten.
Het mag zeker als een bijzondere pres
tatie worden gezien, dat onze dappere
Heineken wandelgroep zich onder ge
noemde moeilijke omstandigheden van
haar beste zijde heeft doen kennen. Cor
rect en fier was haar houding, toen zij
over de finish ging, onder meer gade-
Li. (Amsterdam).
Proficiat Hetty Veenendaal
