loop daarheen
stop als je er bent
til daar je arm op,
grijp het knopje
draai het eenmaal in de richting van het raam.
Daarna zou de computer een nieuwe opdracht moeten
ontvangen, anders zou hij bij de deur blijven staan.
Dit uitpluizen van opdrachten in al zijn onderdelen
is een bijzonder moeilijke taak! De mens is namelijk
gewend „gedachtensprongen" te maken en moet nu
voor het „programmeren" van een computer terug naar
een heel andere gedachtenwereld.
De specialisten, die moeten zorgdragen voor het ver
talen van opdrachten in computertaal, noemen we
„programmeurs".
Wij zijn er echter nu zonder meer vanuit gegaan, dat
er een opdracht aanwezig was voor de programmeurs,
maar die komt natuurlijk niet zomaar vanzelf.
Het voorbereidende werk is bij het ingebruiknemen van
een computer bijzonder belangrijk; geen enkele fase
mag worden overgeslagen, anders ontstaan er later
grote moeilijkheden. In ons voorbeeld „doe het licht
aan" zouden we nooit licht hebben gekregen als wij
bijvoorbeeld vergeten hadden te zeggen „grijp het
knopje".
We moeten dus beginnen met eerst het „probleem" te
stellen dat moet worden opgelost. Dat probleem wordt
in handen gegeven van een specialist, die we „systeem
analist" noemen. Een man die met grote nauwgezetheid
het gehele probleem moet ontrafelen en in een bepaal
de vorm moet vastleggen. Pas daarna kan de program
meur op grond van de systeemanalyse, een program
ma voor de computer ontwerpen.
De systeemanalist en de programmeur moeten dan ook
worden gezien als een soort „Siamese tweeling". De
systeemanalist richt zich op het bedrijf in de richting
van het op te lossen probleem. Hij staat als het ware
met zijn rug tegen de rug van de programmeur, die
zijn aandacht uitsluitend richt op de apparatuur. Na
dat de systeemanalist en de programmeur met het
probleem „rond" zijn zorgt de „operator" dat de ge
gevens door de computer worden verwerkt. Hij be
dient dus de apparatuur.
Nu zijn er vanzelfsprekend verschillende typen com
puters, die door verschillende fabrikanten worden ver
vaardigd. Onze directie benoemde dan ook een com
missie van deskundigen, die met een scherp omlijnde
opdracht aan het werk ging om een keuze te bepalen.
Het moment was bijzonder gunstig, daar in die periode
verschillende leveranciers hun nieuwe, derde generatie
computers annonceerden met bijna ongekende verwer-
kings- en uitbreidingsmogelijkheden.
Uiteindelijk werd de keus bepaald op een I.B.M. 360
model 40 als basismachine, met een aantal gekoppelde
hulpapparaten. Een machine, die niet alleen in staat is
gegevens op de plaats waar zij is opgesteld te ver
werken, maar als een van de eerste in Nederland te
vens de mogelijkheid in zich heeft om informatie via
telefoonkanalen te ontvangen, te verwerken in de com
puter en de resultaten onmiddellijk terug te zenden
naar de vraagsteller.
Een van onze programmeurs, de heer Batenburg, vóór het toekomstige
computercentrum. Hij draagt een schijvenpakket, inhoudende 7V« mil
joen gegevens.
Data transmission (gegevens verwerkende) apparatuur, zoals deze werd
gebruikt bij de Olympische spelen in Tokio.
5
