de ruimtevaart stelde steeds meer eisen, vooral ten aan
zien van snelheid en compactheid. De ruimte die in
de raketten beschikbaar is voor het opstellen van de
ze apparatuur is zeer beperkt en stelt bijzondere eisen
Zo is het een noodzaak, dat de computer tijdens de
vlucht eventuele afwijkingen van de geprogrammeerde
baan onmiddellijk kan berekenen en corrigeren.
De geleerden bogen zich over dit probleem en ze von
den nieuwe materialen en nieuwe technische methoden,
die niet alleen geschikt bleken te zijn voor de ruimte
vaart, maar die eveneens geschikt bleken voor meer
commerciële toepassingen.
De derde generatie computers deed op 1 april 1964
haar intrede met snelheden van nano-seconden (een
De derde generatie computers: de I.B.M. ,,360" met zijn verschillende
soorten randapparatuur in een cirkelvorm opgesteld. In het midden
ziet u de vertegenwoordigers van mogelijke gebruikerscategorieën,
te weten handel, wetenschap, industrie (techniek) en administratie.
miljardste seconde) door toepassing van zeer kleine
verwerkingselementen, micro-circuits genoemd.
Maar ondanks de steeds hogere verwerkingssnelheden
bleven de drie generaties computers één ding ge
meen houden, ze bleven ontzettend dom. Dat blijkt
vooral uit de manier waarop de computer zijn opdrach
ten moet ontvangen.
Tegen een mens kun je zeggen: „Doe het licht aan".
En als deze mens welwillend en gehoorzaam is, komt
dit prachtig voor elkaar. Wij denken er helemaal niet
verder bij na, dat de mens bij het uitvoeren van deze
opdracht een hele reeks initiatieven moet nemen om
het beoogde resultaat licht tot stand te brengen.
Als de computer een dergelijke opdracht zou moeten
uitvoeren even gesteld dat hij gesproken opdrach
ten zou kunnen accepteren zouden wij het volgen
de moeten zeggen:
sta op,
draai je in de richting van de deur,
