rrir; jjj jiiw^j jiiiiiijMjijiiii'^iijijjjiiijijjiijiii jiiiijj jiiiifi;;;;
iwiiiM:iiiiiiiiwiiiii
De historische foto, die wij deze keer plaatsen, werd ons ter beschikking gesteld door één
van onze afnemers in Rotterdam, de heer T. van Eijk, die vroeger jarenlang bij ons in dienst
is geweest. De auto is een Sauer, die ter gelegenheid van Koninginnedag, 31 augustus 1928,
op fraaie wijze was versierd. De heer Van Eijk deed toen dienst als bijrijder, de chauffeur
was de heer J. Mertens.
Noot van de redactie betreffende de foto op de achterpagina van het apriinummer.
Zowel uit Amsterdam als uit Rotterdam ontvingen wij enkel'e reacties op onze vraag of men op de foto
iets merkwaardigs kon ontdekken. Verder vernamen wij dat heel wat mensen zich, al dan niet gewapend
met loep of vergrootglas, over de oude prent hebben geoogen om te speuren naar ,,iets merkwaardigs".
Men zochten vond zelfs verschillende merkwaardige dingen. De heer Jansen, Amsterdam (expediti'e),
meende met een span paarden te doen te hebben, terwijl de heer Hoolboom, ook uit de hoofdstad (timmer
manswerkplaats), meldde, dat de wagen geen ,,prik" had. Evenals enkele anderen meende hij verder dat
op de wagen een Amstel vat lag. De derde Amsterdammer, de gepensioneerde heer Van Riet, dacht dat de
koetsier een stok, in plaats van een zweep, hanteerde. Van de heer D. Calandt, eveneens een gepensio
neerde van onze hoofdstedelijke brouwerij, ontvingen wij een bri'ef, waarin hij als zijn mening gaf dat er
sneeuw op de achtergrond lag, terwijl de bomen nog (of, al) dik in de bladeren stonden.
Mevrouw Van 't Hoff-Joosten uit Rotterdam vond het ontbreken van de firmanaam iets merkwaardigs. (Naar
wij hoorden, bevond deze zich alléén op de achterzijde van de wagens).
Van de zijde van de Rotterdamse gepensioneerden ontvingen wij voorts nog een brief van de heer M. J. A.
van Woensel, die constateerde dat de wagen op de foto g'een remmen heeft, hoewel dat, naar zijn mening,
wel verplicht was. (Bij informatie bleek ons, dat het laatste niet het geval was). Tenslotte kregen wij nog
een lang epistel, vol bijzonderheden, van de heer P. Beukers, die 50 jaar in onre dienst is geweest,
waarvan 44 jaar als koetsier.
En nu de oplossing". Als iets merkwaardigs op de foto zagen wii, dat het paard ogenschijnlijk maar drie
benen had. Velen hebben dit mét ons gezien, maar dachten dat dit niet de oplossing was.
Met dank aan de briefschrijvers en aan allen, die hebben zitten speuren, maar er niet uit zijn gekomen,
sluiten wij de discussie" over dit historische zoekplaatje.
