EEN SCHOT VIEL...
Nieuws van het tafeitennisfront Den Bosch
De inspecteur ondervraagt de vrouw van het
slachtoffer.
Christie was misschien in haar dialogen
hier en daar wat wijdlopig, het werd zo
doende een machtig lang stuk. Daarom
was het aanvangsuur stipt gehandhaafd,
hetgeen een bezwaar bleek voor velen,
die de vestiaire-barrière niet zo snel kon
den nemen als zij gehoopt hadden. Hier
door èn door de buffet-geluiden, welke
in deze zaal gemakkelijk doordringen
was vooral aanvankelijk de concentratie
voor de toeschouwers nabij de ingang
moeilijk. Maar dat zijn dingen, die een
volgend maal verholpen kunnen worden.
Naar die volgende maal zien zeer velen
van Heineken met belangstelling uit.
Argus
De komst van de filmdiva.
Het schot is gevallen.
Mochten wij vorig jaar niet klagen over
de resultaten van de tafeltennisafdeling,
ook dit jaar hebben wij geen reden tot
klagen.
Met twee teams wordt er dit jaar deel
genomen aan de competitie van de Be-
drijfs Tafeltennis Federatie waarbij een
team uitkomt in de tweede en een team
in de derde klasse. Na acht gespeelde
wedstrijden van het eerste team is de
stand: 5 gewonnen, 2 gelijk en 1 ver
loren. Bij een tussentijds opgemaakte
stand staat het eerste team thans op de
derde plaats in de algemene rangschik
king.
Na zeven gespeelde wedstrijden van het
tweede team is de stand: 4 gewonnen en
3 verloren. Bij een tussentijds opgemaakte
stand staat het tweede team thans op de
gedeelde vierde plaats.
Al met al dus vrij gunstige berichten over
de tafeltennissport. Door regelmatige
training is het best mogelijk om deze
goede plaatsen te verdedigen zo niet te
verbeteren. Wij doen derhalve een beroep
op onze leden en tevens op „nog niet-
leden" om hun vrije tijd te besteden aan
deze tak van sport om de naam van
Heineken hoog te houden.
Sport staalt spieren en dit geldt voor
iedereen. Heeft u dus idee om uw body
wat sterker te maken na een inspannende
werkdag, geeft u dan eens een seintje aan
de leden of bestuursleden. Van deze per
sonen kunt u alle inlichtingen verkrijgen
die u maar wenst.
Wij wachten in spanning af. Het bestuur
Ja, we zijn er toch wel van geschrokken toen het een
maal zo ver was. Er ging althans een schok door de zaal
toen dokter Christow (Dries Weeda) door zijn eigen
vrouw Gerda (Mary Kobessen) werd neergeschoten.
Maar dat wisten we toen nog niet. Tot het laatste toe
bleven we ons afvragen wie de dader(es) zou zijn.
De ontknoping was dramatisch, zoals trouwens heel het
stuk een ernstige ondertoon had, af en toe opgefleurd
door de schijnbaar dwaze gezegden van de verstrooide
Lady Angkatell (prima gespeeld door Rietje Kleingeld)
en haar verknochte butler (Piet Kobessen).
echte rechercheur (Joop Roelofs), de be
dachtzame, maar slimme inspecteur (Piet
Hoogvliet), de verleidelijke filmster (Riet
Verkerk), de rustige gastheer Sir Henry
Angkatell (Bep van Ginneke) en de le
venswijze beeldhouwster (Marleen Schön-
berger). In het bijzonder de laatste heeft
belangrijke vorderingen gemaakt; zij
speelde haar rol met overtuiging. Ten
slotte dank aan regisseur Piet Rhuis,
voor wie het een voldoening mag zijn,
dat zijn mensen tot zeer aanvaardbaar
spel kwamen. Het viel tevens op, dat het
opstellen en bewegen op het toneel voor
amateurs bijzonder goed was.
De zaal was vrijwel uitverkocht, ondanks
de barre koude. Blijkbaar was men gelokt
door de leuke uitvoering van vorig jaar.
De Rotterdamse directeuren en zeer veie
stafleden gaven van hun belangstelling
blijk; ook diverse jongelui, die inmiddels
onze dienst verlaten hebben, bleken de
banden met Heineken nog niet vergeten-.
Dat is een prettige gewaarwording. Na
een korte huldiging van regisseur, inspe-
ciënt, souffleur en spelers volgde een zeer
geslaagd bal. De muziek van The River
side Jazzband was voortreffelijk; de wij
ze waarop maestro P. K. de polonaise
leidde evenzeer.
Om niet alles volmaakt te doen schijnen,
ook nog enige schoonheidsvlekjes. Agatha
Het stuk stelde door de lange dialogen
veel hogere eisen aan de spelers dan het
blijspel dat vorig maal werd opgevoerd,
maar ze sloegen er zich kranig doorheen.
Slachtoffer nummer twee.
Speciaal Mary Kobessen liet in het laatste
bedrijf knap spel zien. Evenwel zoals
gezegd, ook alle waardering voor de an
deren; dokter Christow, het slachtoffer,
(Dries Weeda), het kittige dienstmeisje
(Beps Hoogvliet), het charmante nichtje
(Lenie Grevink), de butler, die de lachers
op zijn hand had (Piet Kobessen), de
slome neef (Kees Berkhout), de levens-
18