JUDOCLUB HEINEKEN ROTTERDAM
Reisvereniging Vers van 't at
1PPONT (PUNT)!
De eerste wedstrijd, die de Rotterdamse judoclub van
Heineken speelde, was tegen de Haagse judoclub SHI-SEI.
Het is onnodig te zeggen, dat dezelfde spanning aan een
judowedstrijd als bij alle andere sportwedstrijden vooraf
gaat, waarbij het bij judo juist om de persoonlijke pres
taties gaat.
Het was een stevige ploeg, de Haagse judoclub, met heel
wat jaartjes ervaring en we wisten dan ook van tevoren,
dat we van de mat geveegd zouden worden. Maar on
danks dat de spanning zich van je meester maakt, houd
je moed. Kom je een teamgenoot van je overdag tegen,
dan is het van: „Ga een beetje vroeg naar bed, vanavond,
want morgen ga je fttt over de mat".
Dan komt de wedstrijd. Twee teams zitten op de mat
(1 team bestaat uit 5 judoka's, waarvan de hoogste band
een captain is). Aan de ene kant Heineken en aan de
andere kant SHI-SEI, de scheidsrechter in het midden.
SAZENNE (concentreren) klinkt het, wij zitten 30
seconden met gesloten ogen en handen in elkaar. Groeten!
We maken allen een buiging. Even houdt de scheidsrech
ter nog z'n praatje over de wedstrijdreglementen.
Daar ik captain was, en dus pas de laatste partij speelde
(de captain vecht het laatst omdat in geval er een be
slissing moet vallen, hij een dubbele partij maakt of een
ander aanwijst) zal ik alleen deze partij beschrijven.
We komen naar elkaar toe tot op 1 ]A meter, blijven staan
en groeten. HADJIME (beginnen) klinkt het. We pakken
elkaar vast één hand aan de mouw en één aan de revers
en draaien om elkaar heen. Even zoeken en proberen de
balans te verstoren (je bent nu volkomen jezelf). Ineens
verrast hij me met een keiharde ASSI-HARAI (enkel-
veeg). Ik wankel, maar herstel me, en probeer meteen
een schouderworp, die tengunste van mij uitvalt omdat
mijn tegenstander veel groter is; 't mislukt, weer pro
beren. Nu draai ik zo snel in, dat ik doorzak, maar we
gaan samen; grondwerk. Zou daar de beslissing vallen?
't Wordt even donker om me heen, ik ben namelijk in
een HADAKA JIME (verwurging) terechtgekomen. Af
tikken? Dan heb ik verloren. Nee, ik val er uit en zet
een arm klem. Wat zeker was gelukt als 's mans
armen niet op ijzeren lintjes hadden geleken.
Staande verder, zei de scheidsrechter en ik besef, dat
ik die partij kan winnen als ik maar blijf staan, van
links en rechts komen nu zijn aanvallen en ik vang ze
op en probeer er een overname van te maken, 't Zal niet
ver van de 3 minuten af zijn en ik ga voor een worp
lopen, enhij trapt er in. Z'n rechter been gaat een
ietsje omhoog om met een HANE-GOSSI (6e heupworp)
winnaar te worden, als ik razend snel dat been opvang
en hem met een flitsende KATA-ASHI-DORI (binnen
waartse beenworp) vloer. IPPON (punt).
Zo beleeft men ongeveer een wedstrijd, die natuurlijk ook
wel eens twee tellen kan duren. Dat is judo, de sport,
waar men zich zo fijn in uit kan leven, of men nu groot
of klein, dik of dun is, op de mat zijn we allen judoka's.
J. MONFROOY, 2e KUY.
TRAININGS A VONDEN
Donderdag van 5 tot 7 uur
Onderl. K. Kranedonk, 1e Dan
Dinsdagavond van 8 tot 10 uur
Onderl. J. Monfrooy, 2e Kuy.
DE REISVERENIGING VERS VAN 't VAT heeft
haar negenjarig bestaan gevierd en dat was weer
als vanouds. Een goede feestavond. Onze voorzitter,
de heer De Man, opende de avond.
Wij hadden dit keer de keus lat'en vallen op de
Young Stars en het Duo Stedehouder. Er werd vrolijk
gezongen en gedanst en het glas bier liet zich weer
goed smaken.
Er was weer een prachtige tombolatafel met fraaie
prijzen.
Waarop onze leden hebben gewacht, dat was natuur
lijk onze filmreis, waar gespannen naar gekeken
werd (en ook gelachen over onze Jaap als Heineken's
man).
Ook deze avond zullen de leden niet vergeten.
En nu maar weer naar onze contactavond in 1960.
Tot' ziens,
Secretaris: W. F. C. VAN OTTERLOO
12
