Zelfspot
25-jarig huwelijk werd o.a. bij Heineken gevierd
Zij die de moed hebben een loopje
met zichzelf te nemen zijn geluk
kige mensen. Zij behoren misschien
niet tot degenen met een over
matig zelfvertrouwen, maar zullen
zeker ook geen lange tenen heb
ben vanwege een minderwaardig
heidscomplex. Gezonde zelfspot:
een prettige eigenschap.
Ons blad, bezit er helaas nog
slechts een heel kleine dosis van.
Vrijwel alleen vdz weet af en toe,
onder een hele lading humor ver
borgen, een paar ons in Vers van
't Vat binnen te smokkelen, maar
zelfs hij, als oude rot, hoedt zich
angstig voor meer dan een enkel
snuifje. Zoals men zout op z'n ei
doet, meer niet.
En toch is er wel eens aanleiding
voor. Onze personenlift in het
Rotterdamse kantoor bijvoorbeeld,
waarvan men zegt dat hij „op de
begroting staat". En de rubriek
Personalia in Vers van 't Vat! En...
maar laat ik voorzichtig worden
anders zou het snuifje een snuif
worden en dat bederft de smaak.
Een blad, dat door de vele Engelse
contacten van zijn lezers een min
of meer Angelsaksische mentaliteit
weerspiegelt en misschien daar
door de zelfspot met wat meer
gemak hanteert dan wij, is de
Haagse bijlage van Olie, Maand
blad van de Koninklijke Shell.
In de geestige „Bataafse Babbels"
beweert Mr. Jike, dat bij de tegen
woordige personeelssterkte men
gelukkig een stootje velen kan.
Aan een boom zo vol geladen
En dan volgt het verhaal van de
leeuwen die vorig jaar uit het
Wassenaarse Dierenpark waren
ontsnapt.
Ze gingen naar Den Haag en
zochten ieder hun eigen weg. De
ene leeuw had er na een week
meer dan genoeg van. Hij was
voortdurend opgejaagd en leed
vreselijke honger. Daarom besloot
hij terug te gaan naar de dieren
tuin. Toen hij langs de Carel van
Bylandtlaan kwam (kantoorge
bouw van de B.P.M. - red.) ont
moette hij de andere leeuw, die
zich al die tijd had schuilgehouden
in de tuin voor het nieuwe gebouw.
Hij zag er tevreden en weldoor
voed uit.
Hoe heb je 'm dat gelaptvroeg
de uitgehongerde leeuw verbaasd.
De andere leeuw antwoordde: Elke
ochtend als het kantoor aanging,
heb ik een sectiechef van de Ba
taafse opgegeten. Tot dusver heeft
niemand ze nog gemist!"
Dat verhaal schoot me in de ge
dachte toen ik de nieuwe hand
tekeningenlijst van Heineken door
las. Tja, ja, kleine kinderen
worden groot en Heineken is wel
bijzonder groot geworden. Zij
groeide nog enorm toen zij met
haar meer dan vijf en zeventig
jaren in feite al overgrootmoeder
was. Een overgrootmoeder met
vele dochters, kleindochters en
achterkleindochters.
En het zal nog zo ver komen, dat
men, juist als bij de Bataafse,
spottend zal opmerken ondanks
of dank zij Parkinsonaan
een boom zo vol geladen...., mist
men zelfs niet stentor
De heer S. Siebelink, directeur van de N.V. Drankencentrale te Wouw, had besloten zijn 25-jarig huwelijks
feest niet alleen in familiekring te vieren. Zo maakte hij met zijn vrouw en zijn voltallig personeel
echtgenoten o.a. een uitstapje naar de Deltawerken en bezocht 's middags de Heineken's brouwerij te
s-HertogenboschNa de rondleiding door de brouwerij werden er bij een gezellig glaasje bier vele hartelijke
woorden gesproken.
Op de rechtse foto ziet u de heer en mevrouw Siebelink met in hun midden de heer R. Vestergaard.
