Reisvereniging
Vers van 't vat99 nutakte
haar jaarlijkse bustocht
Dat is niet gemakkelijk. Daarvoor moet hij beschikken
over verbeeldingskracht en scheppend vermogen. Hier
komt in hem de kunstenaar aan het woord.
Grote verantwoordelijkheid
De industrie krijgt steeds meer vat op de mensen. Dat
komt omdat de mensen steeds meer van de industrie
verlangen. Vroeger had de mens veel minder behoeften.
Geen radio, televisie of film, geen auto of fiets, geen
jaarlijkse vakantie. De ambachtsman kon in die behoeften
voorzien. De meeste mannen deden zowat hun hele
verdere leven met het pak, dat zij op hun trouwdag aan
trokken. Meubels gingen soms meer dan een mensen
leeftijd mee. Maar de laatste anderhalve eeuw is het
behoeftenpeil geleidelijk gestegen. De levensstandaard
kwam hoger te liggen; het vlak van het verbruik werd
steeds breder. Dat was natuurlijk mede een gevolg van
de voortdurende verbetering van de maatschappelijke
toestand en van de vooruitgang van de techniek. Het
handwerk alleen zou ons onmogelijk alles kunnen ver
schaffen wat wij tegenwoordig nodig hebben. Welke smid
kan uit de hand een geyser of schrijfmachine maken?
Omdat de industrie met haar duizenden gebruiksgoederen
en talloze machines zulk een grote rol speelt in het leven
van de hedendaagse mens heeft de industriële vormgever
een bijzonder verantwoordelijke taak. Het hangt groten
deels van zijn ontwerp af of een bepaald artikel goed
verkocht en een succes wordt. Een minder gelukkig ont
werp kan voor een bedrijf zelfs een schadepost betekenen,
vooral waar een scherpe concurrentiestrijd wordt gevoerd.
Maar de machinaal vervaardigde verbruiksartikelen be-
invloeden ook het leven van de mens in zijn eigen om
geving, ten goede of ten kwade. Dat moet wel. Zij
vormen immers een onderdeel van hetgeen hem aan
houdend omringt. Door hun voortdurende aanwezigheid
en door hun diensten en functies werken zij in op zijn
doen en laten. W. H. Gipsen schrijft dan ook in zijn
boekje „Schoonheid van industriële produkten": „In
dustriële vormgeving is een van de meest verheugende
verschijnselen van dit mechanisch getinte tijdperk.
Industrieprodukten dringen door in iedere woning en in
ieder gezin. Ze hebben een onbewuste invloed op de
ontwikkeling van ieder mens. Indien zij lelijk of smake
loos en karakterloos zijn is die invloed ongunstig en om
gekeerd, indien zij er mooi en aantrekkelijk uitzien, van
goede smaak getuigen en een bewust karakter vertonen,
zullen zij de onbewuste werking, die er van iemands
omgeving op zijn vorming uitgaat, alleen maar gunstig
beïnvloeden."
Maar staat er tegenover die zware verantwoordelijkheid
bij degenen, die zich met de vormgeving voor de industrie
bezighouden, ook niet het rijke besef, dat zij talloze
mensen iets meer geven dan alleen een stoffelijk produkt,
iets, dat de mens optilt naar hogere dingen en dat zij de
machines artikelen laten maken, waarvan in het alle
daagse leven iets moois en goeds uitgaat? Moet het niet
heerlijk zijn te weten, dat duizenden mensen, in alle
kringen en streken, ook met een goed gevormd massa-
produkt gelukkig kunnen zijn? w. a. m. van heugten
Op zondag 5 juli is de Rotterdamse reisvereniging „Vers
van 't Vat" voor de negende maal gestart voor de jaar
lijkse bustocht. We zijn 's morgens om 7 uur van de
Brouwerij vertrokken en via Alblasserdam, Zaltbommel
en Hedel ging het op naar Den Bosch, waar koffie werd
gedronken. Tijdens het koffiedrinken hebben wij meteen
maar onze verloting gehouden, waarvoor fraaie prijzen
beschikbaar waren. Vandaar zijn we weer verder gegaan
naar Helmond en Roermond. In Sittard en even voor
Heerlen zijn we echter uitgestapt om onze dorst te lessen
hetgeen op de film werd opgenomen. Daarbij is onze Jaap
aangekleed als Heinekcnman, u begrijpt dat er behoorlijk
werd gelachen. Daarna gingen we door naar ons doel
Valkenburg, waar de leden hebben rondgekeken, tot de
tijd weer was aangebroken om voor het diner terug te
keren naar Den Bosch. Maar voordat wij in Den Bosch
aankwamen hebben wij onderweg eerst nog de hitte met
een drankje bestreden.
Na de maaltijd werd er nog gesproken door onze voor
zitter de heer De Man en onze penningmeester de heer
Dekker, waarbij het besluit werd bekendgemaakt om aan
de leden van de reisvereniging een blijvende herinnering
mee te geven als aandenken aan Valkenburg en wel in de
vorm van een kop en schotel hetgeen door de leden erg
werd gewaardeerd.
Onder onze leden was tevens een tot Amerikaan ge
naturaliseerde Nederlander, welke een souvenir kreeg
aangeboden in de vorm van een klomp van Delfts blauw,
hetgeen in Amerika erg in trek is. Onze Amerikaan was
daar dan ook zo mee in zijn schik, dat hij prompt alle
leden een consumptie aanbood, hetgeen wij op onze beurt
weer leuk vonden. Zo was ook deze dag voor ons weer
een geslaagde. En nu maar weer wachten op onze negende
feestavond op 12 september a.s., waarbij hopelijk de van
deze reis gemaakte film kan worden vertoond.
Tot ziens, W. F. C. v. OTTERLOO, secretaris
17
