Hoge beschaving
Grafrovers
7
aardewerk en steen wordt mee
gegeven. Maar verder treft men in
het graf ook allerlei voorwerpen
uit het dagelijkse leven aan, zodat
men een vrij volledig beeld ver
werft uit die dagen.
Het blijkt dan dat in die vroege
tijd reeds een hoge beschaving
heerste in het land van de Nijl.
Het aardewerk en het stenen vaat
werk zijn van zeer goede kwali
teit. Vooral het stenen vaatwerk
wordt met grote smaak en een
perfecte techniek ook uit de meest
harde steensoorten vervaardigd:
kalksteen, albast, basalt, dioriet
enz.
Dit verwondert des te meer omdat
men nog geen brons of ijzer kende
en de werktuigen, die eveneens in
de graven worden gevonden, nog
van vuursteen of koper zijn. Ook
sieraden treft men aan: uit de gra
ven van vrouwen komen armban
den en halskettingen met kralen
wederom uit allerlei steensoorten
vervaardigd. Bijzonder interessant
zijn de vondsten van ivoor.
Dit materiaal wordt gebruikt bij
het vervaardigen van toiletbeno
digdheden voor de vrouw zoals
kleine sierlijke vaasjes voor
schmink en blanketsel, naalden,
maar ook als inlegwerk van dozen,
voor voorwerpen met een gods
dienstige betekenis. Zo werd er
dit jaar een kistje gevonden met
prachtig ivoorsnijwerk versierd en
met een godsdienstige voorstelling
Op het spoor van de oude graven. De
toplaag wordt met houwelen losgeslagen
en verwijderd. Op de voorgrond enkele
potscherven uit een graf dat nu zorg
vuldig wordt blootgelegd. Op de achter
grond een Mohammedaans kerkhof.
er op aangebracht, oorspronkelijk
zelfs met goudblad belegd.
Hoewel Egypte bekend is als het
land van de mummies, treft men
deze hier nog niet aan. De tech
niek van de conservering van het
menselijk lichaam (mummificatie)
kent men nog niet. De doden wor
den aangetroffen als geraamtes in
sterk samengetrokken houding, ge
huld in een mat of in een houten
kist bijgezet. Rondom de dode zijn
dan de bijgaven geplaatst. Soms is
het graf niet meer dan een kuil in
het zand, maar in deze tijd treft
men toch ook al de grafvormen
aan die een overgang vormen van
een primitieve begraving naar de
Bezoek van de „Heineken's" aan de op
gravingen. V.l.n.r.: jhr. P. R. Feith, de
heer E. C. Kettner, dr. A. Klasens, mevr.
Feith, mevrouw Kettner.
uitgebreide grafvorm die later in
Egypte wordt gebruikt en die ten
slotte uitloopt op het monumen
tale koningsgraf, de pyramide.
De dode leeft voort in het graf als
in zijn huis en dus wordt er voor
hem ook een huisje gebouwd, een
rechthoekige kamer van kleistenen,
soms uitgebreid met een aantal
kleine kamertjes die als magazijnen
dienen voor zijn leeftocht. Het
interessante van deze periode is,
dat men hier staat op de grens van
Een graf uit 3000 v. C. Rondom de dode
zijn leeftocht voor het hiernamaals: spijs
en drank in kruiken en schalen van
aardewerk en albast.
twee beschavingen: de voorhisto
rische met haar primitieve vormen
en de historische die nieuwe vor
men zoekt en vindt en waaruit
dan de grote Egyptische bescha
ving is voortgekomen.
Een nieuwe wereld opent zich
voor de Egyptenaren maar het
oude wordt slechts moeizaam
prijsgegeven.
Oorspronkelijk waren deze graven
rijker dan wij ze nu aantreffen.
Grafrovers werden al spoedig
door de kostbare inhoud aange
trokken en ook deze graven
ondergingen het lot van vrijwel
alle graven uit het oude Egypte:
reeds spoedig na de begrafenis
werden ze geplunderd. Door deze
plundering echter werd de inhoud
van het graf omgewoeld en kwa
men er scherven aan de opper
vlakte. En deze scherven vormen
nu juist weer een prachtige aan
wijzing voor de opgraver uit deze
dagen. Vindt hij die scherven dan
weet hij dat het zand hier oud
heden herbergt en kan hij zich
door een proefgraving op de
hoogte stellen van datgene wat
een opgraving ter plaatse hem kan
verschaffen.
En zo kwam het dan ook dat de
eerste Nederlandse expeditie naar
Egypte haar werkzaamheden be
gon in de woestijn van Aboe-
Roash.
