Wie verre reizen doet.... De lieer Volkers vloog met Ajax naar Boedapest Wij vliegen het mooie weer tegemoet, terwijl de berichten uit Nederland zeer slecht zijn. De captain geeft door, dat we de Donau beneden ons kunnen zien en dat we spoedig boven Wenen zullen zijn. Het zicht is prachtig en we kunnen zowaar van een 3700 meter hoogte met een snel heid van ruim 400 km per uur (wind mee) zeer klein Wenen zien liggen. We zien in de verte duidelijk een ander vliegtuig gaan. We krijgen be richt, dat we Boedapest naderen, maar dat we een minuut of zeven moeten omvliegen eer we kunnen landen. Wanneer het zover is, blijkt eerst het meesterschap waarmede de bemanning ons toestel in handen heeft. Het wordt een voortreffelijke landing. Ik heb het gevoel dat zij de machine gemakkelijker vastzet, dan dat ik mijn penhouder in mijn penne- bakje neerleg. We stappen het goed verzorgde vlieg veld over naar het douanekantoor, nadat wij door een vrouwelijke lan dingsofficier zijn binnengeloodst. Ik krijg op het vliegveld van één van de leiders van Vasas een boeket anjers overhandigd, waarbij een vrou welijke tolk voor vertaling van het gesproken woord zorgt. Deze tolk, mevrouw Dir Büxy Gyulané, werk zaam op het bureau van de Hongaar se voetbalbond te Boedapest, zou de gehele trip bij ons zijn. „Geef mij maar rijst" Na vrij lang op onze passen te heb ben moeten wachten, kunnen we ons, een uur na de landing, die pl.m. 2 uur 's middags plaatsvond, in twee bus sen begeven, waarvan er één zich met de spelers en officials naar het Nép- stadion zal begeven voor een lichte training, terwijl de andere bus de rest van het gezelschap naar het „Grand Hotel auf der Margareten- Insel" zal brengen. Het Margareten- eiland is eigenlijk een stuk Boedapest, dat gescheiden wordt doordat de Donau zich splitst en hieromheen later weer één rivier wordt. Het is een schiereiland geworden, omdat door een geweldige brug de verbin ding met Boedapest tot stand is ge komen. Het hotel geeft de indruk, dat het veel betere tijden heeft gekend. De een- en tweepersoonskamers zijn voor zo'n groot hotel sober aangekleed. Ik heb geen enkele klacht over het slapen gehoord. De badkamers tonen een volledig contrast met de Neder landse, waar alles even proper en verzorgd is. Het water, dat uit bron nen komt, ruikt, zacht uitgedrukt, niet prettig. Toen ik een bad zou nemen en de kraan vast openzette om dit vol te laten lopen, had de waterdamp in de tussentijd van vol lopen en andere voorbereidingen, een dusdanige geur verspreid, dat ik er maar van afzag. Men beweert, dat hoe meer het water ruikt, het des te gezonder is voor je body. Wij Neder landers zeggen daar naar ik meen op: geef mij maar rijst. Onze gastheren doen alles om het ons zo aangenaam mogelijk te maken, waarin ze ook slagen. Het eten is er goed, doch wij zijn het nu eenmaal echt anders ge wend. Sterke thee kijk je doorheen, slappe thee is een vergezicht. Koffie is voor onze Nederlandse begrippen niet te drinken. Woensdag 26 februari jl. heeft, zoals men weet, de Amsterdamse voetbalclub Ajax in het Nép- stadion te Boedapest de wedstrijd om de Europacup in de kwart finale gespeeld tegen het Hon gaarse elftal Vasas. Het verheugt ons dat ook één lid van de grote Heineken's familie de reis naar Boedapest heeft mee gemaakt, nl. onze heer W. F. Volkers, procuratiehouder, die tevens voorzitter van Ajax is. Wij zijn de heer Volkers zeer erkentelijk dat hij ook voor ons blad een verslag van deze reis heeft geschreven, en publiceren hierbij gaarne zijn indrukken, die hij tijdens zijn driedaags verblijf in de Hongaarse hoofdstad heeft opgedaan. Als twee slangen 's Avonds 25 februari op uitnodiging van Vasas met het gehele gezelschap naar het ballet in het opera gebouw. Wij zagen daar het ballet „KESZKENÖ" - „De Verlovings doek". Ontegenzeglijk was dit fan tastisch mooi; allen waren het hier over eens, muziek en artiesten wa ren voortreffelijk. Aangezien trainer Kummenberger zeer terecht angstig was, dat het voor de spelers te laat zou worden is hij met hen om 10 uur naar het hotel gegaan en heeft hij ervoor gezorgd, dat de spelers vroeg tijdig te bed lagen en dus van een prima nachtrust konden genieten. Journalisten, leden en officials, die, gelukkig maar, toch niet tegen Vasas zouden worden opgesteld, kregen de vrijheid (wat een woord voor Boeda pest) zich 's avonds te amuseren in het café-chantant „Budapest", met een glas heerlijke wijn. Eén glas wil ik nu direct niet beweren. Het ging er daar zeer gezellig toe. We dansten er en ik had het genoegen met een danseuse kennis te maken die zeker in het dansen tien klassen boven mij stond, letterlijk en figuurlijk, waar echter niet zoveel voor nodig is. Als twee slangen schoven wij over de dansvloer. Hierna kregen we variété en tot ieders verwondering en ver maak stapte Max Smeer, een onzer donateurs, de dansvloer op, om hand in hand met de twee in matrozenpak gestoken danseressen, enige figuren ten beste te geven. Jan Elzenga, onze secretaris, wilde steeds Ajax-„arties- ten" door de microfoon aankondigen, doch kreeg geen schijn van kans. Peperduur Woensdag 26 februari 1958 om kwart voor drie begon de wedstrijd Ajax Vasas. 's Morgens hadden we ge zamenlijk gezellig ontbeten en wer den onze kansen besproken. Pessimis tisch was niemand, maar we voelden ons toch wel de minderen. We zijn nog een uurtje gaan „sightseeën" en hebben de brokken van de revolutie van 1956 drommels goed kunnen constateren. We werden er stil van, vooral zij, waaronder ondergetekende, die het voorrecht genieten Boedapest vóór de oorlog gekend te hebben. Ik heb geen huis gezien, dat niet be schadigd was. Alles was er peper duur. Wat zegt onze huisvrouw van de volgende prijzen, waarnaar de verslaggever van De Maasbode ge ïnformeerd had en ze in een prachtig verslag van zijn krant d.d. 1 maart jl. over Boedapest vermeldde. Ik citeer. Brood kost er 1,per kilo, worst 2,per ons, boter dito, spek 2,50 per ons, vlees 4,per ons, en kaas 1,50 per ons. Schoenen matige kwaliteit 70,tot 80, en goede kwaliteit 200,Een kos tuum van goede kwaliteit 1.000, Een merkhorloge (Omega) 500, een pull-over 100,tot 150, Ik zelf informeerde naar de gemid delde inkomens, die lagen tussen de 800 en 1.000 forinten per maand; omgerekend tegen de officiële koers van 1,3,3 forinten, betekent dit circa 260,tot 330,per maand.

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1958 | | pagina 5