Wie verre reizen doet....
De lieer Volkers
vloog met Ajax
naar Boedapest
Wij vliegen het mooie weer tegemoet,
terwijl de berichten uit Nederland
zeer slecht zijn. De captain geeft
door, dat we de Donau beneden ons
kunnen zien en dat we spoedig boven
Wenen zullen zijn. Het zicht is
prachtig en we kunnen zowaar van
een 3700 meter hoogte met een snel
heid van ruim 400 km per uur (wind
mee) zeer klein Wenen zien liggen.
We zien in de verte duidelijk een
ander vliegtuig gaan. We krijgen be
richt, dat we Boedapest naderen,
maar dat we een minuut of zeven
moeten omvliegen eer we kunnen
landen. Wanneer het zover is, blijkt
eerst het meesterschap waarmede de
bemanning ons toestel in handen
heeft. Het wordt een voortreffelijke
landing. Ik heb het gevoel dat zij de
machine gemakkelijker vastzet, dan
dat ik mijn penhouder in mijn penne-
bakje neerleg.
We stappen het goed verzorgde vlieg
veld over naar het douanekantoor,
nadat wij door een vrouwelijke lan
dingsofficier zijn binnengeloodst.
Ik krijg op het vliegveld van één van
de leiders van Vasas een boeket
anjers overhandigd, waarbij een vrou
welijke tolk voor vertaling van het
gesproken woord zorgt. Deze tolk,
mevrouw Dir Büxy Gyulané, werk
zaam op het bureau van de Hongaar
se voetbalbond te Boedapest, zou de
gehele trip bij ons zijn.
„Geef mij maar rijst"
Na vrij lang op onze passen te heb
ben moeten wachten, kunnen we ons,
een uur na de landing, die pl.m. 2 uur
's middags plaatsvond, in twee bus
sen begeven, waarvan er één zich met
de spelers en officials naar het Nép-
stadion zal begeven voor een lichte
training, terwijl de andere bus de
rest van het gezelschap naar het
„Grand Hotel auf der Margareten-
Insel" zal brengen. Het Margareten-
eiland is eigenlijk een stuk Boedapest,
dat gescheiden wordt doordat de
Donau zich splitst en hieromheen
later weer één rivier wordt. Het is
een schiereiland geworden, omdat
door een geweldige brug de verbin
ding met Boedapest tot stand is ge
komen.
Het hotel geeft de indruk, dat het
veel betere tijden heeft gekend. De
een- en tweepersoonskamers zijn voor
zo'n groot hotel sober aangekleed.
Ik heb geen enkele klacht over het
slapen gehoord. De badkamers tonen
een volledig contrast met de Neder
landse, waar alles even proper en
verzorgd is. Het water, dat uit bron
nen komt, ruikt, zacht uitgedrukt,
niet prettig. Toen ik een bad zou
nemen en de kraan vast openzette
om dit vol te laten lopen, had de
waterdamp in de tussentijd van vol
lopen en andere voorbereidingen, een
dusdanige geur verspreid, dat ik er
maar van afzag. Men beweert, dat
hoe meer het water ruikt, het des te
gezonder is voor je body. Wij Neder
landers zeggen daar naar ik meen op:
geef mij maar rijst. Onze gastheren
doen alles om het ons zo aangenaam
mogelijk te maken, waarin ze ook
slagen. Het eten is er goed, doch wij
zijn het nu eenmaal echt anders ge
wend. Sterke thee kijk je doorheen,
slappe thee is een vergezicht. Koffie
is voor onze Nederlandse begrippen
niet te drinken.
Woensdag 26 februari jl. heeft,
zoals men weet, de Amsterdamse
voetbalclub Ajax in het Nép-
stadion te Boedapest de wedstrijd
om de Europacup in de kwart
finale gespeeld tegen het Hon
gaarse elftal Vasas.
Het verheugt ons dat ook één lid
van de grote Heineken's familie
de reis naar Boedapest heeft mee
gemaakt, nl. onze heer W. F.
Volkers, procuratiehouder, die
tevens voorzitter van Ajax is.
Wij zijn de heer Volkers zeer
erkentelijk dat hij ook voor ons
blad een verslag van deze reis
heeft geschreven, en publiceren
hierbij gaarne zijn indrukken, die
hij tijdens zijn driedaags verblijf
in de Hongaarse hoofdstad heeft
opgedaan.
Als twee slangen
's Avonds 25 februari op uitnodiging
van Vasas met het gehele gezelschap
naar het ballet in het opera
gebouw. Wij zagen daar het ballet
„KESZKENÖ" - „De Verlovings
doek". Ontegenzeglijk was dit fan
tastisch mooi; allen waren het hier
over eens, muziek en artiesten wa
ren voortreffelijk. Aangezien trainer
Kummenberger zeer terecht angstig
was, dat het voor de spelers te laat
zou worden is hij met hen om 10 uur
naar het hotel gegaan en heeft hij
ervoor gezorgd, dat de spelers vroeg
tijdig te bed lagen en dus van een
prima nachtrust konden genieten.
Journalisten, leden en officials, die,
gelukkig maar, toch niet tegen Vasas
zouden worden opgesteld, kregen de
vrijheid (wat een woord voor Boeda
pest) zich 's avonds te amuseren in
het café-chantant „Budapest", met
een glas heerlijke wijn. Eén glas wil
ik nu direct niet beweren. Het ging
er daar zeer gezellig toe. We dansten
er en ik had het genoegen met een
danseuse kennis te maken die zeker
in het dansen tien klassen boven mij
stond, letterlijk en figuurlijk, waar
echter niet zoveel voor nodig is. Als
twee slangen schoven wij over de
dansvloer. Hierna kregen we variété
en tot ieders verwondering en ver
maak stapte Max Smeer, een onzer
donateurs, de dansvloer op, om hand
in hand met de twee in matrozenpak
gestoken danseressen, enige figuren
ten beste te geven. Jan Elzenga, onze
secretaris, wilde steeds Ajax-„arties-
ten" door de microfoon aankondigen,
doch kreeg geen schijn van kans.
Peperduur
Woensdag 26 februari 1958 om kwart
voor drie begon de wedstrijd Ajax
Vasas. 's Morgens hadden we ge
zamenlijk gezellig ontbeten en wer
den onze kansen besproken. Pessimis
tisch was niemand, maar we voelden
ons toch wel de minderen. We zijn
nog een uurtje gaan „sightseeën" en
hebben de brokken van de revolutie
van 1956 drommels goed kunnen
constateren. We werden er stil van,
vooral zij, waaronder ondergetekende,
die het voorrecht genieten Boedapest
vóór de oorlog gekend te hebben. Ik
heb geen huis gezien, dat niet be
schadigd was. Alles was er peper
duur. Wat zegt onze huisvrouw van
de volgende prijzen, waarnaar de
verslaggever van De Maasbode ge
ïnformeerd had en ze in een prachtig
verslag van zijn krant d.d. 1 maart
jl. over Boedapest vermeldde. Ik
citeer. Brood kost er 1,per kilo,
worst 2,per ons, boter dito, spek
2,50 per ons, vlees 4,per ons,
en kaas 1,50 per ons. Schoenen
matige kwaliteit 70,tot 80,
en goede kwaliteit 200,Een kos
tuum van goede kwaliteit 1.000,
Een merkhorloge (Omega) 500,
een pull-over 100,tot 150,
Ik zelf informeerde naar de gemid
delde inkomens, die lagen tussen de
800 en 1.000 forinten per maand;
omgerekend tegen de officiële koers
van 1,3,3 forinten, betekent
dit circa 260,tot 330,per
maand.