inöRuk
van
het veRRe
oosten
halnïpjc voT h;,lTjc
J T j zig zijn: of wanneer je,
N I a's het allang donker
5
Dank zij de goede zorgen van collega Kleingeld werd ik er aan
herinnerd dat de verschijningsdatum van dit nummer weer
angstig dichtbij komt. Zo een week of wat vóór een nummer
„uit" moet komen, krijgen zijn mede-redactieleden en wie er nog
meer wel eens wat schrijft voor ons personeelsblad, een briefkaart
met de datum waarop de kopij „binnen" moet zijn. Uitermate
nuttig, want anders zou het er maar slecht uitzien met het ver
schijnen van ons krantje.
Deze inleiding interesseert U waarschijnlijk allerminst, maar
je verplaatst je tenslotte niet één, twee, drie weer naar de Far
East, wanneer je alweer ruim vier maanden hebt uitgekeken
op de ruïnes van het ik mag wel zeggen „voormalige"
2e Weteringplantsoen.
Wanneer je een stukje moet schrijven doe je maar het beste om
op te schrijven wat je het eerst te binnen schiet. De rest komt
dan wel.
Nu dan. Ik heb het vorige nummer er nog eens bijgehaald en
onder andere geconstateerd dat het woord bier er helemaal niet
in voorkwam. Uitermate vreemd, en alleen maar te excuseren
door het „wordt ver
volgd" waarmee het
artikeltje eindigde.
Want bier hoort Dij de
tropen zo als knopen
aan een broek,
't Is dat we het deze
zomer eindelijk ook
weer eens lekker warm
hebben gehad, maai
waar anders ter wereld
kan je beter en meer
genieten van een Pilsje
dan rond de evenaar?
't Begon al bij aan
komst in Singapore.
Tjonge, wat viel dat
glaasje fustbier op het
vliegveld er goed in!
Vanzelfsprekend een
product van de Mala-
y.a ziet een slijterij in Singapore er uit! yan Breweries,1) in dit
geval „Anchor-beer"
dat met „Tiger-beer",
het andere merk van
onze brouwerijen daar, de markt beheerst. Je ziet nog wel andere
bieren, zelfs vrij veel, vooral Beck's en Carlsberg, maar die zijn
toch niet zó populair. In wat wij in Holland een slijterij zouden
noemen, zie je ze allemaal netjes naast elkaar staan.
Voor de zogenaamde lichtsmaak zijn ze daar kennelijk niet zo
bang, want je ziet de flessen ook buiten staan, netjes gebundeld
in partijen van 12 stuks. De „handy-pack" oftewel „draagdoos"
van het Oosten!
Met wat wij een touwtje zouden noemen, maar wat in werkelijk
heid het best met raffia valt te vergelijken, binden ze daar van
alles aan elkaar, 't Is werkelijk geen vertoning wanneer je een
vrouw voorbij ziet schuifelen die een levende vis draagt aan zo'n
touwtje dat bevestigd is aan de rugvin. Dat arme beest zwom
nog geen vijf minuten geleden rond in een teil waarachter, op
een kist, een drum gevuld met water. Uit een gat stroomt het
water in de teil, en van tijd tot tijd wordt met een leeg conser-
venblikje wat uit de teil in de drum overgeheveld, zodat de vis
sen steeds in stromend water zwemmen. En wel te verstaan, met
dat touwtje al aan hun rugvin, dat recht omhoog steekt, doordat
het raffia-achtig is. De vis die je aanstaat til je dus zó uit het
Alles gaat met een touwtje: zelfs de rugvin van een vis is van
een touwtje voorzien, waaraan de koopster hem straks spring
levend uit het stromend fwater opvist en er zó mee wegwandelt
water, waarna hij gehangen wordt aan een ouderwetse weeg
schaal. Zie de foto.
Je staat ook even vreemd te kijken, maar dan op een andere
manier, wanneer je. bij aankomst in Singapore op een formulier
o.a. moet invullen van welk ras je bent. Op dat moment gaan je
gedachten even terug naar de persoonsbewijzen onzaliger na
gedachtenis uit de bezettingstijd. Overigens wordt die vraag
ook in tal van andere landen gesteld, zodat dit niets specifiek
„Singapore's" is. In Indonesië echter niet. Ik werd ook daar door
de douane-beambten en immigratie-autoriteiten zeer beleefd en
vrij vlot, behandeld.
De eerste kennismaking met dit land was zodoende meteen
prettig. Ook omdat ik in het Hollands werd aangesproken.
Die gunstige indruk is tijdens mijn gehele verblijf in Indonesië
blijven bestaan. Van haatgevoelens jegens de Hollanders heb ik
niets gemerkt. Integendeel. De bevolking was overal voorkomend
en vriendelijk. Op de passar markt) in Malang of in het vis
sersplaatsje ten zuiden van Djembr, waar verder geen Europeaan
viel te bekennen, voelden mijn metgezel en ik ons geen ogen
blik onveilig. Ik kwam daar op mijn tocht door Oost-Java langs
met drs. De Jong, van de firma (acobson van den Berg, het
bekende handelshuis dat het Heineken's bier over de Archipel
distribueert.
En wanneer je op zo'n
WSM tocht de bevolking ziet
werken in de rijstvel
den, waar de rijst-aren
w- volgens de adat,
wori,en :,fSe™edcn.
tHH/Pi Hm-"Imi it waar ze van soch-
fcjrwi tends vroeg tot
HU is, een vrouwtje ziet
HÈF B zitten op de passar.
met op de grond voor
zich haar koopwaar,
bestaande uit vruchten
of gedroogde vis, dan
De handy-packvan het Verre Oosten vraag je je af, is deze
