ONS NIEUWE FILIAAL IN ECHT -Qen dag uit mijn leven 15 genwoordiger van Heineken, af gebeeld bij een vrachtauto van Smeysters' brouwerij, terwijl zo juist een onzer eigen wagens is binnengereden. Dechauffeurs van deze (Amsterdam se) auto zien wij hieronder afge beeld, terwijl U voorts nog een Wij lezen in „Vers van 't Vat" herhaaldelijk van belevenis sen in verre landen en het is interessant de ervaringen van hen die in voor ons vreemde streken vertoeven te ver nemen. Toch gebeurt er ook in de zogenaamde dagelijkse sleur van een employé in het binnenland wel eens iets, dat de moeite waard is en daarom geven wij in dit nummer nog eens het woord aan onze medewerkerdie zich verschuilt achter de naam binnenlands chauffeur om ons iets te laten vertellen over een beleveniswelke nu al weer een aantal jaren geleden plaats vond. Rrrrt. Nee lezers, ditmaal eens niet vroeg uit bed. Ik lag dan ook klaar wakker. Het stamwortgehalte van het bier zou van 8 naar 12 gaan. Het was half elf in de avond. Pas 's Maandags mocht dit bier verkocht worden. Vóór het aanbreken van de dag moesten dus alle bierhandelaren in het land voorzien zijn van dit betere bier, opdat Heineken niet achteraan zou komen. De eerste slag is immers een daalder waard. Maar daar wij nog steeds niet zover zijn, dat wij bierleidin gen naar de klanten hebben lopen, moesten wij die bewuste Zondagavond 12 uur gaan rijden. Ik was om vijf uur naar bed gegaan om te proberen wat te slapen, teneinde 's nachts niet te veel last van slaap te hebben. Vooral zij, die bekend zijn met de „continu" zullen begrijpen dat er van slapen niet veel gekomen is, zo op klaarlichte dag. Enfin, toch de nacht maar in. Het was gelukkig goed weer, hoewel de nacht tamelijk don ker was. Onze bestemming was Noord-Brabant. Ik had een bijrijder die gelukkig geen last van slaap had. Men houdt elkaar dan met praten wakker, 's Nachts is er niet zoveel verkeer, men heeft dus zijn aandacht niet zo nodig. Wij bereikten de bossen in Brabant en toen wij onze be stemming naderden, zagen wij een wit bewegend stokje in de berm van de weg. Dichterbij gekomen, zagen wij dat het een konijntje was, dat rap het „hazenpad" koos. Direct daarop reden wij het dorp van onze bestemming binnen. Maar moesten wij rechts of links af? Ik besloot, dat wij ieder een kant op zouden lopen en kijken of er iemand te zien was. Na een paar minuten kwamen wij elkaar tegen, midden in het dorp. Wij gaven elkaar de hand en ik zei: „Goedenavond mijnheer, U bent ook nog laat op. „Ja", zegt hij, „ik zoek mijn poesje dat weggelopen is". Ik weer: „O, was het er één met een wit staartje? Dan heb ik het net op de grote weg gezien." Onze lach schalde door het stille dorp. Nergens was een lichtje te zien. Er was een zijweg en daar hoorden wij een hond blaffen. Mijn bijrijder ging eens kijken, doch kwam al spoedig terughollen. De hond had hem haast in zijn broek te pakken gehad. Juist toen ik zo maar iemand uit zijn bed wilde gaan klop pen, kwam er een agent op zijn fiets aan. 'n Geschikte kerel. Hij bracht ons in de bewuste straat en vervolgde zijn ronde weer. Ik zocht het huisnummer dat op mijn adres stond en belde aan. Er ging een zolderraampje open en een stem riep: „Ik kom". Een minuut later ging de achterdeur open en een man vroeg: „Waar is de braand?" Wij hadden een brandgast uit zijn bed gehaald. Er stond namelijk een verkeerd huisnummer op het adres. Het goede adres was toen met behulp van de brandgast spoedig gevonden en ons bier afgeladen. Na nog een paar bierhan delaren bezocht te hebben, keerden wij weer huiswaarts en lachten onderweg nog herhaaldelijk na. Maar het bier was op tijd en dat er in het binnenland ook wel eens wat ge beurt, hebt U intussen wel weer kunnen bemerken. Binnenlands chauffeur Na de overneming van de Smeysters' brouwerij te Echt (Limburg) is aldaar een fi liaal van onze brouwerij gevestigd, waarvan de heer Hub Smeysters beheerder is geworden. Op bovenstaande foto ziet U diens broer, Wiel Smeysters, thans verte- interieuropname aantreft van de brouwerij te Echt. Wij hopen in een onzer volgende nummers een foto te kunnen plaat sen van het exterieur van ons nieuwe filiaal.

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1955 | | pagina 15