TIEN JAAR GELEDEN
5
Eindelijk, na vele maanden, is het visum
voor mevr. Ringoir afgekomen. Zij ver
trok per eerste gelegenheid, nl. op
30 November met haar kinderen naar
Soerabaja, waar haar man als machinist
werkzaam is.
l)rs. G. Vermeulen heeft de maand No
vember in Cairo vertoeft, waar hij de
bedrijfsleiding assisteerde bij het nemen
van enkele proeven ten behoeve van het
brouwen van Heineken's bier.
Enige tijd geleden keerde de heer j. 11.
van der Vliet van de brouwerij te Lagos
naar Nederland terug. Hij heelt inmid
dels onze dienst verlaten in verband met
emigratieplannen.
Ir. H. Wanschers, bedrijfsleider van de
A.B.C. brouwerij te Singapore, is op
17 December voor een verlof van enige
maanden naar Nederland gekomen.
Ue heren Tan Tiong Ho (links) en I.. Manoehoetoe (rechts), de eerste niet-
uit gezonden krochtendie kortgeleden tot procuratiehouder non de brouwerij
te Soerabaja werden benoemd. De redactie wenst hen met deze eervolle
onderscheiding van harte geluk.
wwwwwwwwwww
Iet teas geen vrolijk feest, Kerstmis 194-1. In vele
J gezinnen ontbrak de vader of zoon. De razzia's
van 10 en 11 November hadden tienduizenden mannen
naar Duitsland gesleept. Er was een nijpend voedselge
brek. Bij velen bestond de hoofdschotel uit een puree
-van suikerbieten en bloembollen. Hierbij kwam nog de
zorg over het Ardennenoffensief, dat de bevrijding van
Holland nog meer dreigde uil te stellen. De electrische
stroom was uitgevallen. Gas, brandstof en personenver
voer ontbraken. Slechts een enkeling beschikte nog over
een radio. Hel bezit ervan was levensgevaarlijk! De nog
functionnerende waterleiding was het laatste gerief dal
aan de beschaving herinnerde. De dagelijkse gang naar
de brouwerij bood velen nog een stevig houvast, hoezeer
de calorieën ook werden aangesproken bij de voettocht
van soms vele kilometers. Maar de brouwerij had nog
licht en vuur, een bord moulpap en nu en dan een
levensmiddelenpakket.
Echter bovenal, er heerste onder directie en personeel
een geest van saamhorigheid en vertrouwen, die zelfs de
grootste pessimist op de been hield. Bovendien wist men
er altijd hel laatste nieuws. En meestal ook hel juiste.
Met de krijgsverrichtingen ging het gelukkig eindelijk
goed. Van 15 Mei 1910 af hadden we elkaar zelfs in de
donkerste ogenblikken sterkend toegefluisterd „het gaat
goed" alsof we het zelf werkelijk geloofden. Maar sinds
Stalingrad was men zeker van de uilslag, al rezen er nog
tegenslagen zoals de slag om Arnhem en nu het Arden
nenoffensief.
Natuurlijk had de brouwerij voor een kerstpakket ge
zorgd. De verstrekking leverde nog een onvoorziene
moeilijkheid op: De mensen die gewoonlijk voor het
wegen en inpakken zorgden, een werk van vele uren,
misten meer en meer de kracht hiervoor. Aan de lange
tafel in de oude vergaderzaal werkte men nu zittend,
omdat men het staande niet volhield. Bij hel vaststellen
van het pakket werd bovendien een rekenfout gemaakt.
Toen de honderden pakken gereed waren voor uitrei
king, bleken er een paar Inden peulvruchten over te zijn.
Alle pakketten dus uwer o/ien en veranderd. De laatste
reserves werden aangesproken en met zuchten en steunen
kwam het in orde.
Ziehier een beeld uit December 1944 en het is misschien
goed het even in de herinnering terug te roepen. Wij
zijn nu 10 jaar verder en vooral bij een vergelijking met
toen is er veel dat tot innige dankbaarheid stemt. Het
t rede op Aarde klinkt heel wat acceptabeler dan toen.
En ook in ons zelf kan er nu weer vrede heersen, nu de
meesten van ons gelukkig verlost zijn van de brandende
haatgevoelens die wel de eenheid bevorderden maar stel
lig afbreuk deden aan de waarachtigheid en wijding
waarmede de Kerstboodschap werd beleden.
