c:lfïlenóen aan "t werk
Wij zijn eens gaan neuzen in de Rotterdamse brouwerij, terwijl onze mensen
midden in hun arbeid waren en hebben daarbij, eerlijk gezegd, ditmaal meer
op de persoon dan op het werk onze aandacht bepaald. Zo interesseerden ons de
plannen voor de feestdagen, want 1954 was voor alle H.B.M.'ers een druk jaar en de
(dit jaar helaas bijzonder korte) pauze met Kerstmis zal dus wel dubbele vreugde
verschaffen.
Vier willekeurige lieden, vogels van diverse pluimage hebben we geknipt" en het
resultaat ziet U op deze pagina. Een volgend maal hopen we U een aantal Amster
dammers „in woord en beeld" voor te toveren.
I)e heer E. Verbiest, vertegenwoordiger
in de Maasstad, treffen we aan in een
spreekkamer, bezig met een serieus betoog
tegen een afnemer. Het zal wel gaan over
de wederopbouw, ze doen daar in Rotter
dam niet anders. Toen wij deze „oude
rot" in het vak (hij is al meer dan 25 jaar
aan de brouwerij verbonden) vroegen
wat zijn Kerstplannen waren, bleek dat
hij de tweede Kerstdag zijn verjaardag
viert, waarbij als gewoonlijk zijn (ruime)
huis wel te klein zal blijken om fami
lie en vrienden te ontvangen. En wat
de eerste dag betreft: „U zult me geloven
als ik U zeg dat ik uit hoofde van m'n
beroep zo vaak buitenshuis moet vertoe
ven, dat een rustige eerste Kerstdag, die
bovendien als kerkelijk feest meer een huiselijke dag
Onze beste wensen voor een prettige verjaardag
vertegenwoordiger.
E. Verbiest
is dan de tweede, mij bijzonder lief is."
besluiten ons stukje over deze vitale
Jan Groos, bijgenaamd de
Snorrenkoning, fotografe
ren we in een Heincken's
auto, waarin hij een groot
deel van zijn dienstjaren
heeft doorgebracht en wc
zien hem zelfs dubbel op
dit plaatje (hetgeen ove
rigens niet van ons product
komt, want de fotograaf
heeft geen biertje geproefd
bij zijn werk!).
Wat Groos met Kerstmis
denkt te gaan doen? ,,Ik ga
een heel eind weg. Nog
verder dan Zwolle." Het
Jan Groos
blijkt Heino te zijn, waar hij bij kennissen op
een boerderij de beide Kerstdagen gaat door
brengen.
„Naar m'n ouwe liefde, de paarden; kijken
en als het kan er mee rijden. Ach, wat was
dat een mooie tijd, toen ik nog koel sierde bij
de brouwerij. Ik voel me op de wagen best
op m'n gemak hoor, en de klanten in de
stad kennen me allemaal, maar de paarden,
dat was toch wal anders hè?"
Wij wensen Jan Groos prettige Kerstdagen
en hopen dat hij zijn hart op de boerderij
zal kunnen ophalen.
Rie Nater
Als wc het laboratorium binnenstap
pen (dat al gedeeltelijk vernieuwd is
en het volgend voorjaar in al zijn glorie
zal kunnen worden geopend) verrassen
we de oudste analyste, mejRie Natel",
midden in haar werk. Dat werk ziet er
bijzonder indrukwekkend uit met al die
flessen en retorten, maar het is ons van
daag alleen te doen om haar foto en om
iels van haar Kerstplannen te horen. Zij
blijkt de voorkeur te geven aan de huise
lijke kring al heeft zij al geruime tijd
een kort Kerst-verlof in het buitenland
in haar wensbockje staan. Maar dat komt
niet uit met het aantal vacantiedagen en
zo hoopt zij maar op de toekomst. Treu
ren zal zij er niet al te zeer om, want is
uiteindelijk een Kerstboom in de familie
kring niet de meest traditionele viering
in ons land?
De overgang naar LB.M.-admi-
nislratie in Rotterdam heeft heel
wat voeten in de aarde en het
was dus wel brutaal van ons,
de I.B.M.-ers in hun drukke werk
te storen om een plaatje te maken
van Locs van Ballegoie, oud 18
jaar en sinds dertien maanden bij
Heineken werkzaam.
De foto laat zien dat de moeilijk
heden haar er nog niet onder heb
ben gekregen. Toen we over Kerst
mis begonnen wist Locs héél be
slist wat ze doen ging: zich verlo
ten met de heer M. Bunte. We
waren op dat moment eten wat
jaloers op mijnheer Bunte en dat
zult U vermoedelijk ook zijn als
l de foto bekijkt. Aan Loes en
haar verloofde bij voorbaat onze
hartelijke gelukwensen.
Loes van Ballegoie
