Langs nieuwe wegen
de vacantie in
10
BRAND
EINEKEN'S BRANDWEER
BINNEN-
EN BUITENBRANDEN
Sinds enige jaren hebben vrijwel alle
werknemers in ons land recht op ten
minste twee weken betaalde vacantie en
een vacantiebijslag. De mogelijkheid
voor het genieten van vacantie is dus
aanwezig, maar in de praktijk blijkt, dat
er nog wel eens moeilijkheden ondervon
den worden bij het goed besteden van
deze vacantie en van de beschikbare geld
middelen. Een der oorzaken hiervan is,
dat (behalve goed weer) voor een goede
vacantie drie dingen onontbeerlijk zijn:
rust, ruimte en contact met de
natuur. Dat aan deze voorwaarden,
vooral in het dichtbevolkte westen van
ons land, vrijwel niet meer kan worden
voldaan, is duidelijk.
Voor de bewoners van onze grote steden
was en is het strand steeds een grote trek
pleister, vooral als er kinderen tot het ge
zin behoren. De rust en de ruimte komen
daar echter ook steeds meer in het ge
drang. Velen zouden hun vacantie clan
ook wel in andere delen van het land
willen doorbrengen, waar dit gedrang
minder groot is, maar de hoge kosten van
een verblijf in pension of hotel en de
moeilijkheid om jonge kinderen daar
onder te brengen vormen vaak een be
letsel.
Daarbij komt, dat volgens de nieuwe in
zichten het aanbeveling verdient de va
cantie meer actief te beleven dan door
een verblijf op het strand of in een hotel
of pension mogelijk is. Moderne mensen
vragen actie, maar dan actie van geheel
andere aard dan die welke hun dagelijks
werk van hen vraagt. De jeugd maakt
daarom trektochten langs jeugdherber
gen e.d. Het doel van dit stukje is om
ook de gezinshoofden onder ons erop te
wijzen, dat voor hen de mogelijkheid be
staat voor een nieuwe manier van vacan-
tiebesteding, geheel verschillend van de
tot nu toe gebruikelijke.
Schrijver dezes heeft zich 5 jaar geleden
laten „omscholen" tot kampeerder en hij
was de 40 al ruim gepasseerd toen hij,
voorzien van kampeeruitrusting, met zijn
gezin het land in- (en uit) trok. Weet U,
dat ons land meer dan 200 door de
A.N.W.B. goedgekeurde kampeerterrei
nen bezit? Vele druk bezocht, maar ook
vele zeer rustig. En dat voor de ervaren
kampeerder de mogelijkheid bestaat om
ook buiten de officiële terreinen zijn tent
op te slaan?
Voor hen. die 's nachts meer dan een lin
nen dak boven hun hoofd wensen, zijn er
andere mogelijkheden. De kampeer- en
bungalowbedrijven schieten de laatste
jaren overal in ons land de grond uit.
Deze bedrijven bevinden zich uiteraard
in de mooiste streken van ons land. De
huisjes, die variëren van eenvoudige hou
ten optrekjes tot complete landhuisjes,
voorzien van gas, water, electriciteit en
volledige inventaris, zijn over het alge
meen zodanig over het terrein verspreid,
dat men niet de minste hinder heeft van
zijn medebewoners. Meestal bestaat de
mogelijkheid in de cantine de maaltijden
te gebruiken als men zelf eens niet wil
koken.
Over deze wijzen van vacantiebesteding
zou nog heel wat te schrijven zijn, maar
het lijkt ons beter, dat we eens met ge-
interesseerden in de raadskelder bij
elkaar gaan zitten (een keer te Amster
dam en een keer te Rotterdam) om ver
der over dit onderwerp te praten. De
leden van ons personeel, die hiervoor be
langstelling hebben kunnen hun naam
en de afdeling waar zij werkzaam zijn
binnen twee weken opgeven aan de heer
Drijver te Amsterdam of de heer Ooster
broek te Rotterdam. Zij ontvangen dan
t.z.t. van eerstgenoemde een uitnodiging
voor de bedoelde bijeenkomst.
Het is ons bekend, dat onze directie be
lang stelt in tie nieuwe vormen, waarin
het toerisme zich ontwikkelt en ook
graag zou zien, dat de leden van ons per
soneel profijt trekken van deze ontwikke
ling. Wij mogen dan ook vertrouwen, dat
zij ons zal willen helpen om de „nieuwe
wegen" te vinden, die in de aanhef van
dit stukje zijn bedoeld.
Dr.
„Iedere breister laat wel eens een steek val
len." Naar analogie van deze oude zegswijze,
is thans bij onze Rotterdamse personeels
leden een nieuwe zegswijze in zwang geraakt:
„Iedere lasser laat wel eens een vonkje val
len." Een van deze vonkjes veroorzaakte
namelijk op onze Rotterdamse brouwerij een
grote consternatie en maakte brandalarm
noodzakelijk.
Op 14 October j.l. is brand uitgebroken in
onze dozen-opslagplaats, welke brand zich
aanvankelijk vrij ernstig liet aanzien. De
vlammen sloegen snel over op de rubberban
den van rle transportbanen, die de lege fles
sen cn kisten naar de bottelarij aanvoeren.
Dat deze brandende rubberbanden door de
enorme rookontwikkeling het blussingswerk
wel zeer moeilijk maakten zal voor ieder dui
delijk zijn.
De Heineken's bedrijfsbrandweer was in
record-tijd gereed om water te geven, het
geen zij dan ook prompt en overvloedig deed.
De Rotterdamse stadsbrandweer werd met
water en een tikkeltje smalende blikken be
groet en hoefde niet in actie te komen. Onze
brandmeester Van Roon (baas kuiperij en
pekkerij) en zijn mannen waren de situatie
spoedig meester, alhoewel het blus- en na-
bluswerk nog geruime tijd vorderden.
Nadat de rookwolken wat waren opgetrok
ken en het mogelijk was enig inzicht in de
omvang van de brand en de daardoor ont
stane schade te krijgen, bleek dat de 4 rol-
lenbanen (die elk de emballage-aanvoer van
één bottelarij-kolonne voor hun rekening
nemen) alle ernstig beschadigd waren, lie-
halve de schade aan gebouwen, machines en
materialen, was er gegronde vrees voor een
aanzienlijke bedrijfsschade. Door het snelle
optreden van onze brandweer, het onmid
dellijke ingrijpen van onze technici en door
de medewerking van diverse leveranciers is
ook deze schade tot een minimum beperkt
gebleven, zodat de bottelarij slechts één dag
op verminderde capaciteit behoefde te
draaien. De lof. welke onze brandweerlieden
werd toegezwaaid van binnen én van buiten
ons bedrijf, is wel verdiend.
Piet Cottaar (schilderswerkplaats) kon het
niet nalaten naar aanleiding van dit succes
volle blussingswerk een tekening voor „Vers
van 't Vat" aan onze brandweer te wijden.
