van onze veReniqinqen
AMSTERDAM
10
S.C. II.B.M.
Het winterseizoen is al wat gevorderd en het wordt
dan ook weer tijd dat wij U eens iets over de presta
ties van onze H.B.M.-teams in de verschillende takken
van sport vertellen.
Tafeltennis.
We zijn dit jaar dan gestart met één herenteam
Lakeman, Seger en Stap in de derde klas en
twee damesteams het eerste met de dames Pastoor,
Schoemaker en Stap en het tweede met de dames
Groenman, Seger en Wilschut in de derde en
vierde klas.
De heren, gedegradeerd uit de tweede klas, golden
uiteraard als kanshebbers en daar speelden ze dan
ook naar. Van de zeven gespeelde wedstrijden won
nen ze er vijf, speelden éénmaal gelijk tegen de
K.L.M. en verloren van Bloemenlust II. Deze laat
ste vereniging schijnt in deze afdeling wel de sterkste
te zijn, verspeelde nog geen enkel punt en staat dus
ongeslagen bovenaan. Ons team volgt op de tweede
plaats juist voor Robaver I en Holver I. Maar wie
weet hoe het verder gaat. In elk geval vechten we tot
het eind voor onze kans.
De dames waren dit jaar wat ongelukkig, want ter
wijl mevrouw Stap door een onwillige spier de eerste
competitiehelft zeker uitgeschakeld werd, was ook
mevrouw Wilschut helaas noodgedwongen afwezig.
Twee onvolledige teams dus waarbij gelukkig mej.
Hastman nog een paar maal in het tweede inviel.
Toch doet het eerste damesteam het met twee dames
Pastoor en Schoemaker lang niet gek. Van de
eerste zes wedstrijden werd slechts van Albert Heyn
in Zaandam met 73 verloren. Verder 2 gelijk en
drie gewonnen. Hopelijk komt de tweede helft hulp
opdagen.
Het tweede dus ook meestal onvolledig. Dat dit
slechts tot één overwinning leidde zal weinig verwon
dering wekken.
De training was vrij onregelmatig, evenals de be
langstelling hiervoor.
Bridge.
De afdeling is zeker de klap tegen de Robaver nog
niet te boven, we hoorden althans weinig van wed-
strijdactiviteit. Wel staat voor Januari onze traditio
nele Marinewedstrijd weer op het programma, terwijl
ook V.V.G.A. zich als tegenpartij heeft aangemeld.
Klaverjas.
Het wordt haast eentonig om weer te moeten schrij
ven dat onze deelnemers aan de bedrijfscompetitie
ook dit jaar weer tot de middenmoot behoren. Dan
winnen ze eens met een paar puntjes en dan verliezen
ze eens met wat meer puntjes, 't Geheel is echter
genoeglijk.
Biljarten.
Hiervoor staan in Januari weer een paar wedstrij
den genoteerd. Kunt U met de feestdagen mooi voor
gaan oefenen.
Schermen.
Waren we over onze schermafdeling meestal wat
pessimistisch, ditmaal kunnen we een optimistischer
geluid laten horen. Zowel mej. Zondervan als de heer
Hansen komen binnenkort deze afdeling, waarvoor de
heer Derksen nog steeds onze beste propagandist is,
versterken, terwijl het niet uitgesloten is dat nog
enkele damesleden van ons personeel zich als mus
ketiers gaan ontpoppen. Overigens staat onze seherm-
zaal, gezien de vaak belangrijke wedstrijden die er
verschermd worden, nog steeds in het middelpunt der
belangstelling. Mochten er nog meerdere adspirant-
enthousiastelingen zijn dan kunt U zich om inlichtin
gen altijd tot de heer Derksen wenden.
Clubavonden.
Ook in deze „tak van sport" hebben we reeds twee
avonden achter de rug. De eerste eind September,
toen de heer Monnink, op z'n echt ronde gezellige
wijze, ons meenam op z'n reizen naar het Midden-
Oosten, en begin December onze traditionele St Nico-
laasavond, waar weer de „echte" Sint en z'n beide
knechten voor ons verschenen. Het programma werd
verder deze avond gevuld met 'n goochelaar. Hoe
krijgen die lui al die trucjes toch voor elkaar. Dat
onze dans- en drumband „The shooting stars" het
geheel mede tot een uitermate gezellige avond maakte,
spreekt wel vanzelf.
HEINEKEN'S PERSONEELS UNIE.
Deze naam is voor het Amsterdamse personeel reeds
een begrip geworden en dit bleek al heel duidelijk
toen op Maandag 23 November j.l. circa 6000 H.B.M.-
ers waaronder Dr Heineken en de heer en mevrouw
Honig in de Bachzaal verzameld waren om de film
avond bij te wonen, die de H.P.U. daar had georgani
seerd. Een filmavond, waarop de geoloog-alpinist de
heer De Booy aan de hand van lantaarnplaatjes en
een prachtige kleurenfilm verhaalde over de tocht,
die twee Nederlandse geologen en een Franse berg
gids maakten naar het Andesgebergte en waarbij zij
de hoogste bergtoppen van Amerika overwonnen.
De heer De Booy vertelde zijn wedervaren op een
humoristische, pittige en vlotte wijze, terwijl de film
zowel als de lantaarnplaatjes een duidelijk beeld
gaven van de ontzettende moeilijkheden, die bergbe
klimmers hebben te overwinnen bij tochten op der
gelijke hoogten.
Dat de aanwezigen het gebodene van deze avond
zeer op prijs stelden, bleek wel uit het langdurig
applaus, dat de heer De Booy aan het einde der film
in ontvangst had te nemen.
Het was weer een prima H.P.U.-avond.
