'ik.
«THTTV
Ü!6lm»wet hetOT^Z
Trouw aan het principe, dat een produkt
beter wordt verkocht naarmate de sfeer
rond de presentatie van dat produkt
wordt verbeterd, bouwde ons concern
dit jaar een stand in de vorm van een oud
stationnetje. Blikvanger daarin was de
oude Rotterdamse moordenaar", een
oud tramstel dat in vroeger jaren een
geregelde dienst onderhield tussen Rot
terdam en Hellevoetsluis, maar sedert
het einde van de jaren vijftig tentoon
gesteld staat in het Spoorwegmuseum te
Utrecht.
Met deze presentatie werd bovendien
geappelleerd aan de nostalgie naar het
verleden. Ook in dit opzicht was er geen
beter thema voor deze 20ste Roka
denkbaar
Een beurs, waarvan de bakermat in het
Rotterdamse lag én een tramstel waar
aan niet alleen Rotterdammers, maar
ook veel andere Randstedelingen"
dierbare herinneringen bewaren. Dit
laatste straalde van veler gezichten af
Hun trein! Waarmee tijdens een ritje naar
het strand van Oostvoorne in vroeger
dagen uren gemoeid waren omdat de
locomotief vaak te licht bleek voor het
trekken van een sliert van maar liefst ze
ven overvolle wagons Dan moest er on
derweg water worden bijgetankt om
nieuwe stoom te kunnen maken. Dat was
een karweitje waarmee tenminste een
half uurtje gemoeid was en al die tijd kon
er niet gereden worden. Oók niet door
de tram die van de andere kant moest
komen, omdat op bepaalde trajecten
over enkel spoor gereden werd.
De man die daarover de bezoekers van
alles kon vertellen was Aren van der
Vlugt, die jarenlang op tramstel 57 van
de Rotterdamse Tramweg Maatschappij
heeft gereden en die de verleiding niet
kon weerstaan om op de eerste de beste
beursdag naar zijn locomotief te komen
kijken. Het werd een gelukkig weerzien,
want na een eerste kritisch onder
zoek bleek alles ,,op de bok" nog te
kunnen functioneren. Het gemak, waar
mee hij stoomschuiven en hendels be
diende, verried dat hij nog niets aan be
kwaamheid had ingeboet. En zondereen
hoge graad van bekwaamheid mocht je
vroeger niet met een lokomotief rijden,
gezien de tekst van het rijvaardigheids
bewijs, die wij voor deze gelegenheid
van hem in bruikleen ontvingen
Het assortiment dat loopt als een trein in een
kleurige display uitgestald
Een proeve van bekwaamheid werd ook
afgelegd door het koppel Dorant-Luhlf
(resp. de architect en de man wiens
atelier zich met de verwezenlijking van
de plannen bezighield). Zij wisten aan
het geheel met betrekkelijk eenvoudige
middelen het aanzien van ouderdom en
authenticiteit mee te geven.
In dit licht bezien was het dan ook niet
verwonderlijk dat de geestdrift van het
bouwteam oversloeg op zowel de be
manning van de stand alsook de bezoe
kende relaties. Onder het motto: Het as
sortiment dat loopt als een trein werden
de produkten van de concernpartners:
bier, frisdranken, gedistilleerd en wijn
(Van Olffen en Reuchlin) onder één dak
aangeboden. Alles onder één dak bete
kende ook, dat ons concern zich op een
verhoudingsgewijs kleiner oppervlak
groter en grootser kon manifesteren.
Wat onze desbetreffende verkoopgroe-
pen voor ogen stond was met deze stand
de detailhandel een voorbeeld te geven
van hetgeen sfeermaken en het brengen
van een goede presentatie vermag bij te
dragen aan een hogere omzet.
Reacties, niet alleen in de vorm van lo
vende commentaren op de uitvoering,
maar ook en met name verzoeken om
ad vieze n-voor-een-dranken presen ta-
tie-in-de-eigen-zaak, wezen erop dat in
alle opzichten van een geslaagde beurs
mocht worden gesproken.
In dit verband en ter evaluatie van deze
20ste Roka willen wij hier tenslotte nog
eenmaal citeren uit een openingsrede
van wijlen de heer C. Borghart ter ere
van de allereerste Roka: ..Een onderne
mer die succes wil boeken, moet steeds
nieuwe ideeën hebben Maar ideeën ko
men slechts zelden zonder dat men door
iets geïnspireerd wordt Welnu, daarvoor
is een bezoek aan de Roka de aange
wezen weg."
Dit was de waarde van de allereerste
Roka en dit is nog steeds.de grote ver
dienste van iedere nieuwe Roka. Daar
om ook geloven wij in de zin van het
continueren van deze manifestatie
Een van de uitstallingen met produkten van Van Olffen
De wachtkamer van het station was bilna voortdurend
volbezet.
