Cor: 'Mijn kennis-
I makingsbezoeken
aan collega-brouwers
I maakten grote indruk' I
Het jubileum van de brouwerij in 's-Hertogenbosch was een
mooie gelegenheid om voor deze rubriek een vroegere en de
huidige bedrijfsleider uit te nodigen. Cor Scheltema en Paul Bleijs
vertellen over toen en nu.
Het zal maar op je schouders rusten: 'de oudste nog in leven
zijnde brouwerijmanager van 's-Hertogenbosch' zijn. Cor
Scheltema is er vooral trots op en komt nog regelmatig op de
brouwerij. Als je bijzonder lid van de fanfare, erelid van de
personeelsvereniging en ere-jepper bent, is daar ook geen
ontkomen aan.
Paul Bleijs is sinds twee jaar brouwerijmanager van 's-Herto
genbosch: "Op het sociale vlak heeft Cor in het verleden veel
voor de brouwerij gedaan. Daarom is zijn naam nog steeds
onlosmakelijk verbonden met een heleboel van onze huidige
activiteiten. Als er iets is, is Cor van de partij. Wij zien elkaar
dan ook verschillende malen per jaar. Cor en ik kennen elkaar
trouwens al langer; toen ik in 1985 in 's-Hertogenbosch als
wachtchef Brouwen begon, was Cor er bedrijfsleider."
BUITENBOARDMEMBER
Cor Scheltema was van 1977 tot 1986 bedrijfsleider van de
brouwerij in 's-Hertogenbosch, daarna tot 1991 directeur van
Heineken Technical Services in Zoeterwoude en van 1991 tot
1992 had hij korte tijd zitting in de Raad van Bestuur. Cor: "Om
dat het tijdelijk was en ik niet formeel was benoemd, noemden
sommige collega's mij altijd de 'buitenboardmember'." Zijn tijd
in 's-Hertogenbosch heeft hij nog goed op het netvlies. "Eind
jaren zeventig begonnen we aan een masterplan. Dat was er
voor die tijd nog niet. De opdracht was de capaciteit te verdub
beien van vijf naar tien miljoen hectoliter. Daarvoor moesten
we grond aankopen in de directe omgeving van de brouwerij.
Voorwaarden waren ook dat er met eigen bronwater werd ge
produceerd en dat de producten zowel per spoor als over het
water als over de weg konden worden vervoerd. We kochten
dus ook terreinen rondom de haven aan. Op een van die terrei
nen stond een gebouw dat destijds met behulp van Heineken-
medewerkers in de avonduren en weekenden is omgebouwd
tot het huidige Heineken Ontspanning Centrum. De Heineken
Fanfare, de biljart-, tennis-, tafeltennis- en bridgeclub kregen
daar hun onderkomen. Medewerkers deden dat geheel vrijwil
lig. Dat is me zo goed bijgebleven, de grote betrokkenheid van
het personeel. Het was één grote Heineken-familie."
SLOEPEN EN SLANGEN
Cor herinnert zich nog een mooie anekdote: "Toen ik in 1977
was ingewerkt, heb ik aan alle collega-brouwers beneden de
grote rivieren een kennismakingsbezoek gebracht en mijzelf
voorgesteld. Bavaria, Brand, Gulpener, De Leeuw. Dat de groot
ste brouwer uit eigen beweging naar hen toe kwam, maakte
destijds grote indruk!" Weer serieus: "De brouwerij was in die
tijd dé exportbrouwerij voor de hele wereld en in het bijzonder
voor de Verenigde Staten. Daar wilden ze alleen maar bier uit
's-Hertogenbosch. Exportorders werden geproduceerd en di
rect verscheept, we hadden nauwelijks voorraden. De brouwe
rij was ook zeer zelfstandig, alles werd door eigen werknemers
uitgevoerd. Inhuurkrachten en uitzendbureaus bestonden
toen nog niet. Er werd ook veel traditioneel gebrouwen: open
gistkuipen, liggende lagertanks. 'Sloepen' (gist uit tanks halen,
red.) en 'slangen' (bier vervoeren, red.) waren de sleutelwoor
den, maar dat weet nu niemand meer denk ik! We waren des
tijds de grootste werkgever van de regio met vijftienhonderd
werknemers."
BEWUSTWORDING
"Het is niet meer te vergelijken met hoe het nu gaat," vult Paul
aan. "Door de verregaande automatisering telt de vestiging
's-Hertogenbosch dit jaar 487 medewerkers. We hebben een
van de modernste brouwafdelingen, die slechts door twee
mensen wordt bediend. Zij houden zich bezig met het brou
wen, vergisten en lageren. Er zijn afdelingen, zoals de energie-
dienst, waar tegenwoordig gedeeltelijk onbemand wordt ge
draaid. Operators volgen alles vanachter hun beeldscherm en
krijgen via een pieper een signaal als er een storing is. Dit jaar
bestaat de brouwerij in 's-Hertogenbosch vijftig jaar. Ik denk
dat de bewustwording dat er iets moest veranderen het be
langrijkste moment is geweest in het bestaan van de brouwerij.
Dat was zo'n tien jaar geleden. Inmiddels is er ongeveer 320
miljoen euro in de brouwerij geïnvesteerd, zowel in moderni
sering als in opleidingen voor het personeel. Dat krijgt nu zijn
beslag. De marktomstandigheden werken niet echt mee mo
menteel. Onze focus ligt dan ook op het verlagen van de vaste
Heineken nl kwartaalnieuws [21]
