Nieuwe consumenlenaklie
ging 1 april van start
PERSONEELSORGAAN VAN DE AMSTEL BROUWERIJ N.V.
Race no. 1 j
Fliptoppen
met Amstel
StiCkGffl mam
HET SPONGAT
NUMMER 82
Maandag 1 april was het wederom een
grote dag voor onze brouwerij. Immers
op deze dag startte officieel de nieuwe
consumentenaktie, getiteld: Rage no. 1,
FLIPTOPPEN MET AMSTEL. Eerder,
op vrijdag 22 maart, was in Helmond
het volledige commerciële apparaat,
aangevuld met vertegenwoordigers van
de beide Ondernemingsraden en andere
bedrijfsafdelingen, bijeen voor een
grootscheepse presentatie van de aktie.
Op maandag 25 maart werd tijdens de
maandelijkse bedrijfsinformatiebijeen
komst een andere, grote groep mede
werkers met de aktie bekend gemaakt.
Ons voltallige personeel tenslotte, inclu
sief Poviet Producten N.V., N.V. Pre-
serven bed rijf, de Rob Verkoop Centrale
en de gepensioneerden, werd afgelopen
week per brief ingelicht over de aktie
én over de mogelijkheid om éénmalige
bestellingen te doen zonder bijvoeging
van het vereiste aantal Fliptoppers.
Tijdens de bedrijfsinformatiebijeenkomst
in de kantine in Amsterdam speldden
onze directeuren zichzelf of elkaar de
Rage-badges op.
Wat de aktie behelst, behoeven we u
nauwelijks meer te vertellen. We nemen
aan dat u weet dat de consument van
Amstelpils in de gelegenheid gesteld
wordt een 30-tal artikelen te kopen met
een flinke korting, welke verdiend kan
worden door met de bestelbon een nader
aangegeven aantal Fliptoppers mee te
zenden. De artikelen staan onder meer
afgebeeld in een fantastische kleuren-
folder, waarvan er ruim twee-en-een-half
miljoen deze week zijn meegebrocheerd
in nagenoeg alle omroepbladen. De
aktie, die uniek is voor de Nederlandse
biermarkt, wordt voorts geïntroduceerd
en ondersteund door advertenties in dag
en weekbladen, affiches, showcards,
raambiljetten, een speciaal aangepaste
tv-spot en vanaf half april een bijzon
der opmerkelijke spot op Radio Vero-
(zie verder pag. 2)
aan de haren trekken of knijpen zijn
veel gebruikte machtsmiddelen van
kleine kinderen als ze onderling ruzie
maken. De verschrikte moeder die zo
iets ziet, tracht de partijen te scheiden
veelal met de opmerking 'om vredeswille
geen ruzie maken, er is al genoeg herrie
in de wereld'. Zijn de kinderen groter
geworden, dan vechten zij niet meer zo
snel indien een conflict optreedt, maar
zij uiten hun boosheid dan vaak door
middel van woorden. Doch ook indien
ouderen deze kifterij waarnemen, zullen
zij proberen de zaak te sussen door de
suggestie te opperen, dat er nu maar
'zand over gegooid' moet worden.
Het is begrijpelijk dat wij volwassenen
steeds pogen de vrede te bewaren door
te suggereren, dat er eigenlijk geen con
flict is, omdat wij al geen raad weten
met de onvrede die overal om ons heen
heerst.
Hoewel onze afkeer voor het conflict
hierdoor verklaard is, wil dat niet zeg
gen dat over het conflict op zichzelf
negatief geoordeeld moet worden. Reeds
lang hebben psychologen aangetoond
dat conflicten - mits zij op de goede
manier kunnen worden verwerkt - een
goede stimulans betekenen voor ons
prestatievermogen en onze creativiteit.
Ook in het bedrijfsleven heeft men,
onder invloed van de na-oorlogse uit
Amerika komende stroming van de
'goede menselijke betrekkingen', te grote
waarde gehecht aan de productiviteit
van de z.g. 'happy family'.
Wij zien het zakelijk conflict thans als
een mogelijke positieve bijdrage om een
betere werksituatie te creëren in het
belang van de onderneming. Voor
waarde is echter dat wij als volwassen
mensen een vermeende tegenstelling
openlijk uitspreken. Dit gesprek, waarin
het zakelijk deel duidelijk gesteld dient
te worden, kan partijen veelal tot
een gewijzigd inzicht brengen. Wel zul
len wij dan steeds voor ogen moeten
houden dat, al hebben wij - in onze
ogen - voor 100% gelijk, dit daarom
niet hoeft te betekenen dat wij dan ook
beslist gelijk moeten krijgen.
Waarschijnlijk heeft president Johnson
op 31 maart ook op bovenstaande wijze
zijn conflict getracht tot een oplossing
te brengen. Dat dit mag lukken, is onze
vurige wens!
Attendens
