l&erëtmis
'AMSTEL>
PERSONEELSORGAAN VAN DE AMSTEL BROUWERIJ N.V.
fl. 750,- voor een idee
HET SPONGAT
NUMMER 51 - 22 DECEMBER 1966
De liefde vergaat nimmermeer
(1 Cor. 13:8)
Op 20 juli 1714 gebeurde er in Peru een
vreselijk ongeluk. Tussen de hoofdstad
Lima en Cuzco liep een weg die werd
onderbroken door een brede berg
stroom. Voor de voetgangers hadden de
Inca's - zo'n honderd jaar tevoren -
een gevlochten tenen brug gebouwd tus
sen de bergkammen die de rivier om
sloten. De bewoners beschouwden de
veelgebruikte brug als een monument
voor eeuwen en bet kwam niet in hen op
dat deze brug eens zou bezwijken.
Toch gebeurde dit op deze fatale datum.
Hierbij verloren vijf mensen het leven.
De schrijver Thornton Wilder heeft in
zijn boek „De brug van San Luis Rey"*
getracht een beschrijving te geven van
hetgeen aan deze fatale datum vooraf
ging. Hij kon dit doen omdat een uit
N-ltalië afkomstige Franciscaner broe
der - Juniper genaamd - getuige was
van dit ongeval. Broeder Juniper raakte
geobsedeerd door de vraag waarom deze
vijf mensen door het ongeluk werden ge
troffen. Als gelovig mens trachtte hij al
tijd de vragen over leven en dood te
doorgronden. Juniper ging na het onge
luk een onderzoek instellen naar het le
ven van deze vijf mensen. Hij hoopte
daardoor te kunnen aantonen dat God
een plan had met de mensen en dat van
toeval geen sprake kan zijn. Op deze
wijze zou hij de mensen kunnen bewij
zen, zoals in de wiskunde - dat God be
stond zodat zij niet meer behoefden te
twijfelen. Zijn onderzoek kostte hem zes
jaren van reizen en trekken, van inten
sief speuren en navragen.
Het resultaat van zijn bevindingen legde
hij tenslotte vast in een lijvig boekwerk.
Hoewel hij geen enkel detail achterwege
liet, viel uit het geschrift niet op te ma
ken wat hij graag had willen bewijzen.
Bovendien waren de getuigen nogal te
genstrijdig in hun verhalen.
Bij de één was sprake van edelmoedig
heid, terwijl een ander over dezelfde
persoon berichten verstrekte van gierig
heid en egoïsme.
Toen het boek van Juniper aan de open
baarheid werd prijsgegeven, verklaarden
de rechters de inhoud tot ketterij. Zij
hadden de bedoeling van de schrijver
doorzien en hij werd daarom veroordeeld
tot de brandstapel evenals zijn geschrif
ten. Eén afschrift is echter bewaard ge
bleven, zodat later de geheimen van deze
vijf levens toch bekend raakten.
Hoe vaak zullen wij mensen, wanneer
daartoe aanleiding was dezelfde vragen
in ons leven gesteld hebben als Juniper?
De diepe zin van alle gebeurtnissen om
ons heen houdt ons altijd bezig hoewel
wij wellicht beter dan Juniper beseffen
dat een definitief antwoord niet door
een wetenschappelijk onderzoek verkre
gen kan worden.
Kan dat antwoord door Kerstmis dan
wel gegeven worden? Wij weten door
Kerstmis dat het licht van de liefde die
ons door God wordt geschonken ons
altijd zal vergezellen, ook wanneer wij
denken dat alles zinloos is. Het is deze
liefde die de zin geeft aan ons leven en
waaraan wij met Kerstmis steeds herin
nerd worden. Juniper heeft dit waar
schijnlijk niet gezien. Toch stelden zijn
vijf getroffenen in hun leven daden van
liefde die tenslotte weer zullen terug
keren tot hen die deze liefde deden
ontstaan.
Voor lien die het kerstevangelie niet zo
kunnen zien en beleven, geeft het begrip
medemenselijkheid in deze tijd de inhoud
van het bovenstaande weer. Medemense
lijkheid is het besef dat wij in deze
wereld geplaatst zijn om als broeders te
leven en die liefde tot de naaste te
betonen die maakt dat de ander de steun
krijgt die bij nodig heeft. Het boek van
Thornton Wilder eindigt met een zin
waarin dat alles nog eens is uitgedrukt.
„Er is een land van de levenden en een
van de doden en de brug is de liefde, het
enige blijvende, de enige bedoeling".
Advent 1966
Zwart Beertje 882
Attendens
„Het is de bedoeling om met u samen
het idee H. 359-66, zoals het officieel
wordt aangeduid, te bespreken, het idee
dat de geschiedenis van de Amstel
Brouwerij zal ingaan als Het Idee van
1966."
Met deze woorden begon ir. Van Mar
wijk Kooy op vrijdag 18 november j.l.
zijn toespraak in het leslokaal van de
vestiging Helmond.
Daar waren op dat moment bijeen de
bedrijfsleider ir. Drost, het leidingge
vend personeel van de technische dienst
en zes van de zeven inzenders, te weten
de heren Bolland, Van Duynhoven, Van
Erp, Munsters, Van Vlerken en Van der
Vleuten.
De heer Van Gaal was niet aanwezig
aangezien hij sinds kort overgeplaatst is
naar de servicedienst en daardoor ergens
in Brabant of Limburg vertoefde.
Het betreft hier een idee voor het ma
chinaal inpakken van gestanioleerde
flessen in six-packs, hetgeen tot heden
nog steeds met de hand gebeurt.
Om twee redenen achtte de heer Van
Marwijk Kooy dit idee bijzonder belang
rijk. In de eerste plaats omdat het in feite
heel simpel van opzet is.
Als men dit idee helemaal uitgewerkt
leest, begrijpt men niet waarom er nooit
iemand eerder op dit idee is gekomen
en in de tweede plaats omdat het tot
stand is gekomen door de samenwerking
van zeven mensen.
Hieruit blijkt toch wel dat de onder
linge band zeer sterk is.
Ir. Van Marwijk Kooy dankte voor dit
zeer nuttige idee en sprak de hoop uit,
dat er nog vele van deze bijeenkomsten
belegd mochten worden.
Hierna overhandigde hij iedere inzender
een bedrag van 250,-.
