PERSONEELSORGAAN VAN DE AMSTEL BROUWERIJ N.V.
Duizenden dozen in het vatengebouw
1
HET SPONGAT
NUMMER 41-4 AUGUSTUS 1966
Ja, we hadden het kunnen weten: in een
bedrijf als het onze dat zoveel bier ex
porteert in dozen, daar moeten karton
nen dozen een groot artikel zijn. En dat
het inderdaad een groot artikel is heb
ben we kunnen constateren toen we
onlangs bij de heer Fien de gast waren.
Hij wandelde met ons over de vijfde
verdieping van het vatengebouw en toen
we afscheid van hem namen vroegen
we ons af waarom dit gebouw niet reeds
herdoopt is in dozengebouw, want er
zijn veruit meer dozen dan vaten.
De heer Fien, die de verantwoording
heeft voor ons kartonnen-dozenpark ver
telde dat wij regelmatig twintig soorten
dozen gebruiken: hoge en lage, grote en
kleine, kleurige en sobere. Maar voor
elk van die dozen is er ook een interieur,
dus ook twintig soorten interieuren (dat
zijn de bouwsels van karton die de fles
sen van elkaar gescheiden houden en dus
beschermen tegen breuk).
Die dozen liggen ineengevouwen op sta
pels. Een enkele geroutineerde beweging
is voldoende om ze open te klappen.
Een nietmachine slaat onder het uitsto
ten van enkele nijdige tikken nietjes in
de bodem zodat deze de doos zijn ste
vigheid geeft. Die machine wordt be
diend door een watervlugge medewerker
die op deze manier kans ziet per dag
vijfduizend dozen te behandelen.
Een ander legt er snel een kartonnen
bodembedekking in en plaatst het inte
rieur. De volgende werpt er een fles-
opener in en stapelt ze op. Klaar voor
de bottelarij. Aan een andere tafel wor
den de nog toegevouwen dozen door
middel van een schablone en een korte
stugge penseel voorzien van een adres.
Dat gebeurt met alle dozen behalve de
Zweedse, want deze krijgen een etiket
opgeplakt in verband met de steeds wis
selende ordernummers. Die Zweedse do
zen hebben voor een deel nog iets merk
waardigs: enkele centimeters boven de
bodem kunnen ze horizontaal worden
opengescheurd met een lipje, het grootste
gedeelte kan er dan worden afgenomen,
hetgeen van belang is voor het uitstallen
in winkels en supermarkten. Voor een
deel, zeiden wij, want het geldt alleen
voor de dozen waarin mellanöl wordt
verpakt, licht bier dat speciaal voor
Zweden wordt gemaakt.
In totaal zijn er veertien mensen dage
lijks bezig op de kartonnage-afdeling;
behalve voor het gebruik gereed maken
van de dozen vereist ook het opslag-
werk ettelijke handen.
De vijfde verdieping puilt uit van het
karton, men wandelt er door straten van
stapels dozen. De kartonnage-afdeling
(Slot op pag. 2)
Rijkdom en kracht
zijn begerenswaardige zaken, die
evenwel in een pikant licht komen te
staan door de volgende woorden van de
Schotse dichter en schrijver George
Macdonald:
Hebbeu wat we wensen is rijkdom, maar
als men het zonder kan doen is dat
kracht.
Hoe korter de lijst van dingen die men
meent te moeten hebben om te kunnen
leven hoe groter de vrijheid. Hoe langer
en gevarieerder die lijst is, des te soiiner
zitten we gevangen.
We kunnen tegenwoordig onze kinderen
van alles geven, maar er is iets wat we
niet zo gemakkelijk aan ze kwijt kunnen
en dat is de waardering voor het leven
dat ze leiden.
Zich verwonderen lijkt wel voorbehou
den aan dichters en kinderen, gewone
stervelingen kunnen dat maar zelden.
Ouders niet opgroeiende kinderen heb
ben veelal nog de tijd meegemaakt dat
er schaarste was, dat bepaalde dingen
slechts mondjesmaat konden worden
verkregen. Die ouders kunnen dan ook
zeggen: wat fijn dat we het nu zoveel
beter hebben.
Het heeft geen zin onze kinderen dingen
te onthouden alleen maar om hun hori
zon van waardering te verbreden. Maar
soms komt het plotseling en onopzette
lijk: op een avond is de televisie stuk,
er is geen monteur te bewegen ons toe
stel te repareren en er is nog wel zo'n
aanlokkelijk programma. Het gezin
zoekt dus wat anders: de boekenkast
wordt ontdekt, sinds lang niet gedraaide
grammofoonplaten worden beluisterd, er
komt een schaakbord voor de dag en
men ontdekt elkaar.
De bromfiets doet het niet en de weg
naar werk of school wordt opeens an
ders: per tram of per bus. Kijk, er moet
zelfs een stuk gelopen worden dat anders
in snelle vaart werd gepasseerd. We ont
dekken een raar winkeltje en zien een
oude gevelsteen met een vreemd orna
ment. Nooit eerder gezien. En dag als
alle andere dagen en toch anders.
Meisjes die een vakantiefietstocht heb
ben gemaakt komen tot de ontdekking
dat een kast vol kleren geen voorwaarde
is om gelukkig te zijn en pret te hebben.
Dat ze goed gekleed konden gaan al
hadden ze niet meer bij zich dan een
koffertje met het hoognodige. Dergelijke
ervaringen hebben we nodig, want ze
kunnen bijdragen tot een gevoel van
waardering en dankbaarheid, en zo'n
gevoel bewijst dat we niet slapend door
het leven gaan.
Enkele werknemers van de kartonnageafdeling met de heer Fien tweede van rechts).