PERSONEELSORGAAN VAN DE AMSTEL BROUWERIJ N.V. Ongeïnteresseerdheid Servicedienst - „Een interessante afdeling HET SPONGAT NUMMER 37 - 9 JUNI 1966 geen liefde voor het werk, gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel, een slappe mentaliteit, veel geld verdienen en weinig werken, ziedaar een opsom ming van enkele negatieve hoedanig heden van de gemiddelde werknemer zoals die door bijna de helft van de werkgevers in Nederland wordt ge geven. Dit lazen wij afgelopen zaterdag in een krantebericht. Het verslag was het resultaat van een wetenschappelijk onderzoek dat de visie van de werk gevers moest weergeven op een aantal sociaal economische problemen. Ge lukkig dacht 29% anders over de men taliteit; zij oordeelden zeer positief over de werknemer terwijl de rest geen uit gesproken mening had. Wij vonden het een nogal alarmerend bericht dat we een beetje op ons fatsoen trokken. Vanzelfsprekend gingen we er eens over nadenken of dat nu allemaal wel echt waar is. Zien de werkgevers de zaken nu wel goed en is de enquête wel betrouwbaar? Tenslotte zijn gedragingen en instellingen als mentaliteit e.d. moei lijk objectief meetbaar, terwijl boven dien generalisaties altijd bijzonder ge vaarlijk zijn. Maar gesteld dat die direc teuren wel gelijk zouden hebben, dan rijst onmiddellijk de vraag hoe het komt dat de werknemers geen liefde voor hun werk hebben en geen verantwoordelijk heidsgevoel bezitten. Waarom hebben diezelfde werknemers wel verantwoordelijkheidsgevoel voor hun gezin, voor hun verenigingen? Waarom hebben zij wél liefde voor hun duiven, hun tuinen, hun auto's of hun aquaria en niet voor hun werk? Wij dachten dat dat kwam omdat de bedrijfsorganisatie in zijn huidige vorm voor de gemiddelde werknemer die uit voerende arbeid moet verrichten te weinig mogelijkheden biedt om een eigen bijdrage in het werk te kunnen leveren. De geuite klacht kan en zal daarom misschien wel juist zijn maar de werk gevers behoeven daarover niet te treu ren. Een andere en nieuwe wijze van denken over het leiderschap, over de organisatie, over de functieverdeling zal een andere - een positievere - instelling van de werknemer met zich kunnen meebrengen. Deze veranderingen zoeken en tot stand brengen, lijkt ons in de eerste plaats een uitdaging en een opdracht voor alle werkgevers en hun organisaties, maar (Vervolg op blz. 2) kwamen we op de zolder terecht - in die twijfelaar." Wie nu denkt dat de hotelkosten werden uitgespaard, heeft het mis, want de ho telhouder schreef een brief waarin hij verontwaardigd mededeling deed van het feit dat de twee gasten niet waren ko men opdagen. „We waren zo goed niet of we moesten van onze dagvergoeding alsnog de hotelkamer betalen." De heer Keyer zit op de bank in zijn huiskamer als hij dit verhaal vertelt. Hij is een paar dagen thuis in verband met rugklachten; zijn vrouw is met hun kleindochter naar de tandarts zodat we het rijk alleen hebben. Zo'n verhaal als het vorenstaande staat op zichzelf; zulke gebeurtenissen doen zich niet meer voor. Vroeger gingen on ze bierleidingmonteurs dagen op stap, maar hun rayon is steeds meer inge krompen doordat er in Groningen, Hengelo, Helmond en Den Haag ge zorgd wordt voor monteursassistentie in die steden en hun omgeving. „In Rot terdam hebben we nooit gewerkt, daar hebben ze altijd zelf een monteur gehad. Ik ben pas sinds 1946 in dienst, maar ik weet dat er voor de oorlog alleen in Amsterdam service werd verleend. Er was toen één loodgieter, die onder de heer Kuyvenhoven sr. werkte. In die tijd was er niet zoveel te doen omdat bijna altijd de biertapinstallatie eigendom was van de kastelein. Nu is veelal de brou werij eigenaar. Amstel heeft een goede naam omdat zij altijd heeft vooraan (Slot op pag. 3) „En daar lagen we dan - samen in een twijfelaar". De heer W. Keyer, een van onze servicemonteurs moet nog lachen als hij eraan terugdenkt. „Veel geslapen hebben we natuurlijk niet Voordat uw gezicht een bedenkelijke uitdrukking krijgt, gepaard aan een puri teins fronsen van de wenkbrauwen („Wat krijgen we nou in Het Spongat?") zeggen we er gelijk bij: het lijkt pikanter dan het was. Hoe was het dan? De heer W. Keyer. El senor Keyer, uno de nuestros Técni- cos, quienes instalan y cuidan los equipos de despachar cerveza en los cafés. „We waren ver van huis, mijn maat en ik; we moesten een biertapinstallatie aanleggen ergens in de provincie en via de kastelein hadden we telefonisch een kamer besproken in het plaatselijke loge ment. Toen we in het dorp aankwamen gingen we regelrecht naar het café om ons karwei aan te vatten en toen de dienst erop zat, namen we met de hele familie een pilsje, we aten en bleven gezellig natafelen. Het was al laat toen we naar ons hotel togen; we hielden el kaar maar vast want het was aarde donker. Maar we konden niet naar binnen - het hotel was gesloten en op ons bellen kregen we geen gehoor. Dan maar weer terug naar het café, daar zou nog wel een plaatsje voor ons zijn onder het biljart. We zullen eerst nog maar een glaasje nemen, zei de waard en daar zaten we weer; zijn vrouw en dochters namen hun brandewientje-met-soeker (niet de eerste die avond). Tenslotte 1

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Amstel - Het Spongat | 1966 | | pagina 1