PERSONEELSORGAAN VAN DE AMSTEL BROUWERIJ N.V.
Onder de vloer van het hoofdkantoor
Van vreemdeling
HET SPONGAT
NUMMER 34 - 28 APRIL 1966
Het is al weer een paar jaar geleden dat
er iets merkwaardigs gebeurde in de
Gijsbreghtkelder. Het was gezellig
muziek en dansende paartjes. Na een
half uur bekeek men elkaar iets oplet
tender. Had de dans hen zo verhit?
Maar waarom kwam dat dan tot uiting
op zulke vreemde plaatsen als de oog
hoeken en de neusgaten? Vanwaar die
vreemde rode gloed?
Het raadsel was spoedig opgelost toen
bekend werd dat er nieuwe plavuizen
waren gelegd. Onze Gijsbreghtkelder
heeft een opmerkelijke vloerbedekking:
plavuizen, zachte tegels, die als ze pas
nieuw zijn en intensief belopen of be-
danst worden, enigszins stuiven en dat
rode stuifpoeder had zich vastgezet in
de ooghoeken en aan het begin van de
neusgaten van de dansers.
Wij zijn dit artikel over onze befaamde
ontvangstkelder (of ontvangkelder?) be
gonnen waar begonnen moet worden -
bij de grond. Aan die plavuizen zit nog
een verhaal vast. Op het Frederiksplein
heeft tientallen jaren het Paleis voor
Volksvlijt gestaan, gebouwd naar het
voorbeeld van het Londense Crystal
Palace. Het brandde in 1929 tot de
grond toe af, op een zomernacht. Op
het kantoor van onze expeditie was de
nachtploeg aan het werk, maar niet zo
heel lang, want zodra de mare van het
brandende paleis hen had bereikt, spoed
de ieder zich naar het Frederiksplein.
Schuilt niet in elk onzer een pyromaan?
Het resultaat was een aantal verloren
manuren en een woedende dagploeg, die
het werk van de heren vuurkijkers kon
opknappen. Dezen gingen voldaan naar
huis en naar bed. De plavuizen van
dit Paleis voor Volksvlijt kwamen naar
de Amstel Brouwerij toe en deze liggen
nu in de Gijsbreghtkelder door de goede
zorgen van prof. F. A. Eschauzier, de
bouwmeester van het hoofdkantoor en
dus ook de Gijsbreghtkelder. Eschau
zier, die ons kantoor in 1932 voltooide,
was een belangrijk architect, wiens
bouwwerken uitmunten door verfijning
en blijken van liefde voor het detail. Hij
bouwde vele particuliere villa's, zoals
het landhuis Noorderheide in Vierhout
en de witte villa aan de Diepenbrock-
straat op de hoek van het Beatrixpark in
Amsterdam; ook was hij verdienstelijk
als binnenhuisarchitect, hij ontwierp
scheepsinterieuren en had een belangrijk
aandeel bij de interne vernieuwingen
van het Rijksmuseum. Hij was als hoog
leraar verbonden aan de afdeling bouw
kunde van de Technische Hogeschool in
Delft. Hij overleed op 7 augustus 1957.
Zijn liefde voor het detail is in de Gijs
breghtkelder onmiskenbaar. De wanden
zijn beschilderd met een wereldkaart die
gestoffeerd is met dierfiguren. Overal
ontwaart men de aan elkaar verbonden
schrijfletters AB: op de rugleuning van
de stoelen, op de medaillons ter weers
zijden van de tafelpoten, op de kachels
en de lantaarns die aan de kolommen
hangen. De donker gesausde vurenhou
ten zoldering en de donkere vloer con
trasteren met de lichte meubels en ko
lommen. Deze zijn van comblanchien,
(Vervolg op pag. 2)
tot huisgenoot, zo zouden wij het
proces kunnen noemen dat zich hopelijk
gaat afspelen als een nieuwe werknemer
tot ons bedrijf toetreedt. Hoe snel en in
welke mate het zal lukken de nieuweling
zich werkelijk als huisgenoot te laten
voelen, is afhankelijk van de wijze waar
op hij wordt ontvangen. De eerste dagen
zijn moeilijk, dat weten velen van ons
uit eigen ervaring. Wij voelden ons enigs
zins verloren en in ieder geval in hoge
mate onzeker in een wat „kille" om
geving. Vandaar dat vele bedrijven -
evenals het onze - op de eerste dag ijd
besteden voor het verstrekken van de
meest noodzakelijke informatie omtrent
het bedrijf en de regels van het huis.
De volgende fase in de begeleiding van
de nieuweling is voor rekening van de
directe chef. Hij dient te zorgen voor
de kennismaking op de afdeling en hij
brengt de nieuwe werknemer op de
hoogte van hetgeen van hem wordt ver
wacht ten aanzien van de te leveren
prestatie. Daartoe zal hij dienen te
zorgen voor een goede werkinstructie.
Echter al deze vormen van begeleiding
hebben weinig succes indien ook wij -
dat zijn de ingewijden - ons niet bewust
zijn van onze rol in dit proces. Laten wij
de nog niet-ingewijden „in de kou"
staan of begrijpen wij onze taak als
gastheren of -vrouwen? Een enkel vrien
delijk woord, een kleine aanwijzing, een
plaatsje inruimen tijdens de koffiepauze,
het zijn allemaal kleine diensten die door
betrokkenen bijzonder op prijs worden
gesteld. Een korte tijd geleden gehouden
enquete in een groot aantal bedrijven
heeft ons geleerd dat ca 70% van alle
verloop van nieuwe mensen zich afspeelt
in de eerste zes maanden van de dienst
tijd. Iemand die zich ergens huisgenoot
voelt, gaat niet binnen zes maanden weer
weg.
Laten wij daarom trachten - ieder naar
eigen vermogen - een goede gastheer te
zijn opdat onze vreemdelingen zich
snel onze huisgenoten zullen voelen!
Attendens
De deelnemers aan de simultaanwedstrijd schaken in de Gijsbreghtkelder op
26 maart 1942. Direct aan de tafels zitten v.l.n.r. deheren Aartse Tuyn, Drechsel,
Van Woudenberg, Nieuwendijk. Harmsen, Broersma, Benders, Euwe, Six van Hille-
gom, Hooft van Woudenberg, Bos, Schermelc, Spoor en Elzinga. Links staan de
heren Jansen, Bron, Grande, Klopping, Van Vrede, Wolffgramm, Beekman en
Van den Berg (zittend); rechts staan de heren Swart, H. de Vries, Spel, Snel, L. de
Vries, Zorn, Holling; de drie heren achter tegen de muur zijn Tasma, Van der
Schaaf en Van der Pol.
VAKANTIETOESLAG
EN GRATIFICATIE
Op 3 juni a.s. zullen de va
kantietoeslag en de gratificatie
worden uitbetaald aan het per
soneel op maandsalaris.
Op dezelfde datum zal de gra
tificatie aan het personeel op
uurloon worden uitbetaald.
