Onze reklamefles gestolen (Van onze Helmondse correspondent)
Jubilaris BERNARD gehuldigd
4
De Prins en ir Drost klinken
nacht van maandag op dinsdag werd
namelijk onze grote reclamefles geroofd
door de Raad van Elf van de Carnavals
vereniging Nooit Gedacht.
De losprijs, die werd gevraagd was niet
mis: een hoeveelheid bier gelijk aan de
inhoud van de fles!
Wij hebben de uitdaging uiteraard aan
genomen.
Gekleed in boerenkiel wachtten wij dins
dagmiddag op de terugkeer van onze
fles.
Deze werd om ongeveer zes uur in triomf
door de Raad van Elf het terrein opge
reden onder luid gezang van het schone
lied:
En dè hittie naw gedaon um dè-t-ie
Elellemonder is
om dè-t-ie 't nie wou weten of um
dè-t-ie 't nie wis
mar ein ding dè is zeker dè du-t-ie
naw nie mir
want 't du-t-um ergens toch 'n bietje zirü
De laatste regels van dit vers vertederden
ons weer een beetje.
Trouwens, velen konden bij het weerzien
van ons dierbaar reclamestuk hun ont
roering nauwelijks verbergen.
Tijdens het gezellig samenzijn dat hierop
volgde in ons noodkantoor, ontving ir.
Drost uit handen van de Prins een hoge
onderscheiding.
Uit de toespraak van de Prins bleek, dat
zij zich zelf met deze stunt veel meer
last hadden bezorgd dan ons, want on
danks dat zij de fles zorgvuldig hadden
verborgen, werd deze dezelfde nacht
door anderen geroofd!!!!!
Na een dag zoeken werd hij teruggevon
den in Mierlo-Hout.
Zo was dus uiteindelijk een ieder blij dat
de fles weer terug was, niet in het minst
de Prins en zijn Raad van Elf.
Nadat wij het lied hadden aangeheven
dat aanvangt met de woorden:
„Je mag er alleen maar naar kijken, maar
aankomen niet", hebben wij, op uitnodi
ging van de Prins, nog gezamenlijk een
biertje gedronken in de stamkroeg van
de carnavalsvereniging Nooit Gedacht.
De eerste brouwer van ons brouwhuis,
de heer A. J. Bernard, is op 19 februari
gehuldigd in verband met zijn zilveren
jubileum. In gezelschap van zijn echtge
note en zoon werd hij in de Gijsbreght-
kelder ontvangen en toegesproken door
de heer Van der Maas, die zijn plichtsbe
trachting en doorzettingsvermogen prees
en tevens in herinnering bracht dat de
laatste jaren veel van het aanpassings
vermogen van het brouwhuispersoneel
was gevraagd, aangezien er was overge
schakeld van handwerk naar denkwerk.
Ook zijn directe chef, de heer Pellekaan,
voerde het woord. Namens de collega's
sprak collega Oostwal, die een elektri
sche klok aanbood. De jubileumcommis
sie overhandigde dit maal nu eens geen
envelop, maar een geschenk in natura, te
weten een ring, waarmee de heer Ber
nard zeer was ingenomen.
Carnaval 1965 is weer voorbij.
Drie dagen droeg Helmond de naam
Keistad en was ondergedompeld in een
feestroes.
Heerlijk om eens drie dagen je zelf te
kunnen zijn of iemand die je graag zou
willen zijn.
De een wordt drie dagen schoorsteen
veger, de ander trekt het het admiraals
uniform aan.
Of je bent alleen maar een gewone boer,
want boeren en boerinnekes zijn er veel
met carnaval; allemaal gehuld in een
blauwe boerenkiel, met een rode hals
doek om en een zwarte pet op.
Zondag was de grote optocht. Hoog
daarboven cirkelde een vliegtuig dat een
ieder attent maakte op ons produkt.
Ook aan de brouwerij is het Carnaval
niet ongemerkt voorbijgegaan. In de
Zo kwam de fles terug
