Spaans avontuur
,,Voor de grap maakte ik eens bijgaand versje. Is het misschien iet' om eens als blad
vulling te gebruiken in Het Spongat?" schreef mevrouiv Janssen (echtgenote van een
onzer werknemers)Ja, mevrouw, wï] hebben uw vaardigheid in het maken van deze
ballade zeer gewaardeerd en plaatsen uw pennevrucht daarom hieronder. Hartelijk dank
voor uw inzending.)
„Zeg, vrouw", sprak boer Piet, ,,'k heb een reuze idee:
ik ga met vakantie en jou neem ik mee.
Ik heb schoon genoeg van dat zaaien en spitten
en voor dag en voor dauw onder koeien te zitten.
Trek jij nu je jurk aan, die mooie met franje,
we gaan met de trein veertien dagen naar Spanje."
„Ach Pietsprak zijn vrouwtje, „wat ga je beginnen
En nog wel naar SpanjeHoe kun je 't verzinnen
Men vecht daar met stieren, och denk je eens in
En ze spreken er Spaans, 'k heb helemaal geen zin
Ga mee naar nicht Trui, in het schoon Gilzerijen,
jij drinkt daar je biertje en ik ga wat breien."
Maar onze boer Piet had het hoog in z'n bol.
Hij wilde naar Spanje, en dat hield hij vol.
Hij sprak: „Naar de stieren hoef jij niet te kijken
en ga nu maar vlug mijn overhemd strijken.
Verdwalen dat kan niet, de wereld is rond,
ik heb klinkende munt en een Hollandse mond."
Zo gingen ze samen, om negen uur zeven.
Ach, waren ze toch maar in Holland gebleven;
want toen ze in Spanje wat hadden gelopen
en Piet daar zijn dagelijks biertje wou kopen,
toen schreeuwde hij wel met een heel grote mond,
maar niemand, ja niemand, die hem daar verstond.
Men bracht hem wel drinken, maar dat hielp geen zier,
want voor werkelijke dorst helpt alleen Amstel bier.
Toen zuchtte de boer: „Vrouw, je had toch gelijk,
het is hier zo warm dar ik straks nog bezwijk.
Men wil hier niet luisteren, hoe hard ik ook spreek.
Het gaat hier Spaans toe, 'k raak helemaal van streek.
Wat moest ik ook feitelijk in Spanje gaan doen?
't Is hier net als bij ons, alle bomen zijn groen.
Ik wil weer naar huis, want ik kan hier niet wennen
en Amstel bier schijnen ze nergens te kennen."
„Och, kom", sprak het vrouwtje, „ben jij nu een vent!
Je weet toch de Amstel is overal bekend
Ze bracht duim en vinger heel vlug bij elkander
en maakte een gebaar, dat men kent als geen ander.
Toen lachte begrijpend de Spaanse herbergier
en kwam vlug terug met een pul Amstel bier.
Hij zei in het Spaans, „Amstel bier dat is zó
En de boer gaf toen dadelijk een rondje cadeau.
M. J. Janssen-Smit
11
