Spraakverwarring
We betalen allemaal voor onszelf'.
Een enthousiaste Franse jongeling dringt
na afloop van de balletvoorstelling de
kleedkamer van de Amerikaanse ballerina
binnen, valt op zijn knieën en roept
smachtend: „Je t'adore!" Hierop antwoordt
de aangebedene lakoniek: „Shut the door
yourself.
Talen geven vaak aanleiding tot verwarring
en misverstand; soms ook tot onbehagen.
Dit was het geval met het meisje, dat
nooit meer naar Engeland wilde, mits ze
een andere naam mocht voeren; ze heette
namelijk Punt. Iedere Engelsman zei dus
„Miss Punt".
Verwarring ontstond eens, toen iemand een
gedicht voor zich kreeg en niet verdacht
was op een vreemde taal. De begin
woorden luidden: „Verflucht! Verflucht!"
Toen hij deze woorden op Nederlandse
wijze had uitgesproken en de tweede regel
ging lezen, merkte hij, dat het Duits was...
Wij passeerden eens met een Canadees het
Badhuis in Amstelveen, waarop deze ver
baasd vroeg waarom dit huis zo „bad"
was. In zijn kosthuis vermaakte hij zich
altijd over zijn hospita, die hem „bastard"
suiker bij het ontbijt gaf.
In de wachtkamer op Schiphol kwam eens
een Belg met een bedrukt gezicht op een
employé af en zei op dwingende toon,
„Meneer, de cour, alstublieft". De em
ployé, in de veronderstelling, dat de pas
sagier een kennis was kwijtgeraakt in de
drukte, draaide zich om, ging op zijn tenen
staan en riep luidkeels„Meneer De Koer,
meneer De Koer!"
Onlangs zaten wij te praten met een Duit
ser, die in Amsterdam werkt. Hij was hier
nog niet lang genoeg om Nederlands te
kunnen spreken, maar hij verstond het wel.
Wij spraken af, dat wij ons ieder van onze
eigen taal zouden bedienen, een systeem
dat vele buitenlanders hier te lande op
prijs stellen, aangezien ze zodoende snel
ler Nederlands leren. Bij het binnenkomen
van een gezamenlijke kennis gaat het ge
sprek even over op hem. Op onze op
merking: „Weet u, dat hij een 'deux
chevaux' heeft?" reageert de Duitser heel
merkwaardig. Hij kijkt bedenkelijk, schudt
tenslotte het hoofd en zegt„Nee, dat ge
loof ik niet, dat had ik moeten merken,
want ik ben vaak bij hem thuis geweest".
Wij vertelden hem, dat wij er eens mee
thuisgebracht waren, waarop hij niet meer
wist hoe hij het had. Toen ging ons een
licht op en begrepen wij, dat hij had ver
staan: Hij heeft een Duitse vrouw...
18
